Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ - Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΤΙΝΕΛΛΗ.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ
ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕ Η ΦΙΛΗ ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ.
ΤΟ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΕΓΩ ΤΙ ΕΣΤΙ ΜΑΝΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ

ΜΕ ΤΙΜΗ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΕΣΗΣ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

''Μανα''κραζει το παιδακι
''Μανα''ο νιος & ''Μανα''ο γερος
''Μανα'' ακους σε καθε μερος
α!τι ονομα γλυκο
Τη χαρα σου & την λυπη
με την μανα τη μοιραζεις
ποθητα την αγκαλιαζεις
δε της κρυβεις μυστικο
Εις τον κοσμο αλλο πλασμα,
δε θα βρεις να σε μαντευει,
σαν τη μανα που λατρευει,
σαν τη μανα που πονει
Την υγεια της,την ζωη της
ολα η μανα τ'αψηφαει
για το τεκνο που αγαπει
για το τεκνο που φυλει.
Οπου τρεχεις,παντα η μανα
με το νου σε συντροφευει
σε προσμενει σε γυρευει,
μ'ανυπομονη καρδια.
Κι αν σκληρος εσυ φαρμακια
την ποτιζεις την καημενη
παντα η μανα σ'απανταινει,
με τα ολοθερμα φιλια.
Δυστυχης οποιος τη χανει
ο καημος ειναι μεγαλος.
Σαν τη μανα δεν ειν' αλλος
εις τον κοσμο θησαυρος.
Κι' οποιος μανα πια δεν εχει
''Μανα''κραζει στ'ονειρο του
Παντα ''Μανα''στον καημο του,
ειν'ο μονος στεναγμος.
χρονια πολλα στις Μανουλες!!