ΠΕΛΩΨ Ο ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΚΡΑΤΑΙΟΣ

Και μετά τον Τάνταλο και το τραγικό τέλος του στην ανθρώπινη ζωή γιατί εκεί στην άλλη, στα Τάρταρα τέλος καθώς λέγεται δεν υπήρξε παρά μιά αέναη τιμωρία, έρχεται στην βασιλεία αλλά και στο προσκήνιο ο υιός Πέλοψ που με την επέμβαση των Θεών σώθηκε, όπως αναφέρει η προϊστορία μας.
Ο Πέλοψ λοιπόν έμαθε περί της αρματοδρομίας που είχε ανακοινώσει ο Οινόμαος ο βασιλιάς της Πίσας στην Ήλιδα ο οποίος επειδή δεν επιθυμούσε να παντρέψει την πανέμορφη κόρη του ( σύμφωνα με κάποιον χρησμό θα τον φόνευε ο γαμβρός του), οργάνωσε τις αρματοδρομίες και όποιος τον νικούσε σε αυτές θα γινόταν και γαμβρός και βασιλιάς της Πίσας. Ο Οινόμαος ποντάριζε εκ του ασφαλούς σε αυτούς τους αγώνες αφού τα άλογά του ήταν δώρο του πατέρα του Θεού Άρη και φυσικά ανίκητα σ' οποιαδήποτε μάχη ή αγώνα. Ο πονηρός Πέλοπας όμως, γιός του Ταντάλου δεν ήταν; Τι άλλο από πονηρή και ύπουλη σκέψη θα έκανε έ; Θα μου πείτε πονηρά λειτουργούσε και ο Οινόμαος έτσι το πράγμα κατα κάποιο τρόπο αντισταθμίζεται... Ο πονηρός λοιπόν Πέλοπας χρηματίζει έναν δούλο του Οινομάου υπεύθυνο του άρματος του βασιλιά της Πίσας και φθείρει τον έναν τροχό του άρματος. έτσι όταν συναγωνίζεται ο Οινόμαος με τον Πέλοπα με την μεγάλη ταχύτητα που είχαν αναπτύξει οι ίπποι του φεύγει ο τροχός τσακίζεται το άρμα και ο Οινόμαος ο οπίος εκσφενδονίζεται πέφτει νεκρός. Έτσι νίκησε στον αγώνα και έτσι έκανε γυναίκα του την Ιπποδάμεια ο Πέλοψ.

Μετά απο αυτό το γεγονός, πηγαίνει στον Ωκεανό για να εξαγνιστεί. Έναν καθαρμό τον οποίο πραγματοποιεί ο Ήφαιστος,καθώς μας λέει ο Σταγειρίτης.Επέστρεψε στην Πίσα παντρεύεται την Ιπποδάμεια και γίνεται βασιλιάς στην θέση του Οινομάου. Μάλιστα τόση ήταν η χαρά των συμπατριωτών του όπως πληροφορούμαστε στην Ωγυγία, ώστε χόρευαν λέει οι φρύγες χορό επινίκιο κατά τον φρυγικό τρόπο τον Κόρδακα αποκαλούμενο. Και έκτισαν ναό αφιερωμένο στην Άρτεμη, της Κορδάκας Αρτέμιδος όπως τον είπαν και κάθε χρόνο γιόρταζαν και θυσίαζαν για τα επινίκια του Πέλοπα.
Ο Πέλοψ ως βασιλιάς της Πίσας επέκτεινε την βασιλεία του λίγο-λίγο ώστε έφθασε κάποια στιγμή να εξουσιάζει τόσο μεγάλο μέρος της Απίας που την μετονόμασε σε Πελοπόννησο, μία ονομασία που μέχρι σήμερα ισχύει για να δείχνει την κραταιά του Πέλοπος εξουσία η οποία έμελλε να χαράξει με πολύ βαθυά γράμματα όχι μονάχα το μέλλον του Πέλοπα αλλά και των απογόνων του που θα έρχονταν σε λίγο στο φώς μιάς μοναδικής από κάθε άποψης μοιραίας γενιάς...