Δικηγόρου Παρ’ Αρείω Πάγω
Αρχομένου του μηνός χαλαρώσεως του Αυγούστου και δη μεσούντος του μηνός του κλεισίματος της Βουλής, έλαβον χώρα, μία επονείδιστη είδηση, η οποία αναβιώσε, ανατιρχιαστικές μνήμες εις βάρος του Ελληνικού λαού, όπου ένας Βούλγαρος, φερόμενος δήθεν ως εξτρεμιστής (άγνωστο πως του προσήφθη ο εν λόγω χαρακτηρισμός, μήπως τυχόν ίνα υποβαθμιστεί η ενδεχόμενη συμμετοχή του, δυνητικά θέτω προς προβληματισμό την εν λόγω ερώτηση), υπέστειλε εις τα όμματα όλων, επετέθη φραστικώς προς τους Λιμενοφύλακες και ανήρτησε την Βουλγαρική σημαία, κραυγάζοντας ότι εδώ είναι Βουλγαρία…!!!!!!!!
Το αναφυόμενο και προδήλως ανησυχτικό ερώτημα έγκειται εις το γεγονός ΄ότι, το εθνικό μας σύμβολο καταφρονείται εκ της ιδίας της Ελλαδικής Πολιτείας :
Έτι περαιτέρω ο διατεταγμένος ούτος ανθελληνικός «όφις» έχει ήδη προλειάνει το έδαφος περί της ολοσχερούς απαξίας, της Ελληνικής μας εν γένει σημαίας μας, καθότι είναι πρόδηλο, ότι ουδόλως προστεύεται –η σημαία- ως εθνικό σύμβολο, υπό της Ποινικής Νομοθεσίας, αλλά αμιγώς ως κρατικό σύμβολο φορέας της κρατικής Πολιτειακής εξουσίας, πλήρως αποκεκομμένης από την ιστορία του έθνους, άρα λοιπόν, εάν κάποιος ρυπάνει, αλλοιώσει ή καύσει δημοσίως την Ελληνική σημαία, δεν λογίζεται ποινικό αδίκημα, όμως τούτο συμβαίνει, εξ αντιδιαστολής μόνον με τον αφαίρεση της Ελληνικής σημαίας από μία Κρατική υπηρεσία και πάλι υπό προϋποθέσεις και εξειδικεύω ακολούθως :
Το άρθρο 191 Α του Ποινικού Κώδικα υποβάθμισε το αδίκημα της προσβολής του εθνικού συμβόλου αφενός ως κρατικό αμιγώς σύμβολο της πολιτειακής εξουσίας και επουδενί του έθνους, ως είρηται ανωτέρω, το οποίο κολάζεται ποινικά ως έγκλημα δυνητικής διακινδύνευσης της δημοσίας τάξεως, μειώνοντας το εύρος της αξιοποίνου συμπεριφοράς της πράξης αυτής καθ’ εαυτής, υπό την έννοια ότι συγκροτείται η αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος αυτού, όχι λόγω οιαδήποτε μορφής δημόσιας μορφής ρύπανσης, παραμόρφωσης, καταστροφής ή αφαίρεσης του εθνικού μας συμβούλου αδιακρίτως και συλλήβδην υπό του εκάστοτε δράστη, αλλά μόνον, εάν και εφόσον αν αποδειχθεί έκθεση σε κίνδυνο της δημόσιας τάξεως, ήτοι διασάλευση και διατάραξη των ήρεμης και ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ των πολιτών, υπό την κυριαρχία του Κράτους.
Εν άλλοις λόγοις, εάν ο εκάστοτε επίδοξος δράστης, εν γνώσει του πραμορφώσει και καταστρέψει το εθνικό σύμβολο δολίως και επί τω τέλει να εκδηλώσει μίσος ή περιφρόνηση, πλην όμως, εάν και εφόσον τούτο, δεν το πράττει, εν τω πλαισίω της κρατικής εξουσίας, δηλαδή να αφαιρέσει μία σημαία από ένα κρατικό όργανο, διασαλεύοντας την δημόσια τάξη, θέτοντας σε κίνδυνο αυτή, ή εισέτι και να το πράξει, δηλαδή να αφαιρέσει ή να καταστρέψει μία Ελληνική σημαία από ένα κτήριο πλην όμως αν το πράξει άνευ διασαλεύσεως της δημοσίας τάξεως η πράξει αυτή του η πράξη παραμένει ατιμώρητη.
Άρα δράστης δύναται να είναι οιοσδήποτε ο οποίος προβαίνει δια της αφαίρεσης καταστροφής, παραμόρφωσης ή ρύπανσης, τιτρώσκοντας τοιουτοτρόπως (εξαιτίας και συνεπεία-αιτιώδης σύνδεσμος) το έννομο αγαθό, ήτοι της εθνικής σημαίας ή των συμβόλων της Κυριαρχίας του Κράτους, ενώ συγχρόνως δέον όπως πληρούται και το εσωτερικό φρονηματικό στοιχείο, το οποίο προσδίδει υπερχειλή χαρακτήρα εις την υποκειμενική υπόσταση, δεν αρκεί δηλαδή να γνωρίζει ότι πραγματώνει όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος και επίσης να θέλει να τα πραγματώσει, αλλά πρέπει να αποδεικνύεται ότι προβαίνει ο επίδοξος δράστης, εις την πράξη αυτή δια να εκδηλώσει μίσος περιφρόνηση, τουτέστιν, ενσυνείδητη περιύβριση της σημαίας.
Συνελόντι ειπείν με άλλη διατύπωση, δεν προστεύεται η σημαία ως εθνικό σύμβολο, αλλά εάν καταστραφεί ενώ ίσταται σε κρατικό κτήριο και ο δράστης την υποστείλει ή την καύσει δημοσίως διασαλεύοντας την δημόσια τάξη, άλλως εάν το πράξει εν κρυπτώ και παραβύστω και διαφύγει ησύχως δεν συνιστά ποινικό αδίκημα.
Εν κατακλείδι, η Ελλάς Εάλω, η διαγραφή της ιστορίας μας και η λήθη του έθνους προβάλλεται δια μέσου του ποινικού κώδικα την ίδια στιγμή, την οποία ποινικοποιείται απηνώς η ελευθερία έκφρασης και ο πατριωτισμός λογίζεται ως ποινικό αδίκημα διέγερση σε ανυπακοή κατά της κρατικής εξουσίας και η ελεύθερη διάδοση ιδεών ως διασπορά αμοιβαίας διχόνοιας, ρητορική μισαλλοδοξίας και διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Οι κλειδούχοι της κερκόπορτας ευρίσκονται εντός των πυλών.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου