Δικηγόρου Παρ’ Αρείω Πάγω
«Τόσα και τόσα μπροστά στα μάτια μας.
Είδαμε οράματα παράξενα..
Γιατί γνωρίσαμε πολύ τούτη την μοίρα μας
Στριφογυρίζοντας μέσα σε σπασμένες πέτρες,
Τρεις ή έξη χιλιάδες χρόνια
Ψάχνοντας σε οικοδομές γκρεμισμένες,
Που θα είταν ίσως το δικό μας σπίτι..»
Γ.Σεφέρης
Το μεθυστικό άρωμα ενός «θηλυκού» στην εξουσία εδραιώνει τα διαχρονικά θεμέλια της, κατά φύσην εξακολούθηση, της, εις το διηνεκές, κινήσεως, του σύμπαντος αρμονικού κόσμου, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως, ένεκεν και συνεπεία, των αλλεπάλληλων μέχρι τούδε, παρά φύση, εκασταχού εις την Ευρώπη, πολιτικών συμμαχιών των νεοφιλελεύθερων παγκοσμιοποιητών.
Η ανάδειξη της Πατριωτικής Δεξιάς τοιουτοτρόπως ανέδειξε γηθοσύνως τα μείζονα προβλήματα της θεσμικής αβελτηρίας της Ευρώπης η οποία δια του επαγγελλόμενου κόλουρου κοινωνικού της προγράμματος, έχει εσχάτως μετασχηματιστεί εις μία γραφειοκρατική ελίτ, άνευ συλλογικού οράματος και διάθεσης να προάγει θεμελιώδες ανθρώπινες αρχές και αξίες.
Το υφιστάμενο υπερεθνικό οκνηρό μόρφωμα της Ευρώπης εξαντλείται εις τα ευχολόγια, προάγοντας εν ακαρεί χρόνω, το μονολιθικό πρόγραμμα της νεοπαγούς Φεουδαρχίας της καινοφανούς Νέας Τάξης Πραγμάτων της πολύφερνης παγκοσμιοποιήσεως της ολιγομελούς θεσμικής ελίτ.
Η επιβίωση των κοινωνικών κυττάρων και την προόδου ενός λαού ερείδεται εν τοις πράγμασι εις την ιδιοπροσωπία του, εις την διαχρονική του παράδοση, την ετερότητα της γλώσσας, την μοναδικότητα της Ιστορίας του, δηλονότι εις το αμάλγαμα των θεμελιακών τούτων αξιών, σμιλεύεται η ταυτότητα και νοηματοδείται οργανικώς, η συνέχεια ενός έθνους εις την αδυσώπητη πορεία εν γένει της Ιστορίας.
Τα έθνη διασφαλίζουν την πολιτισμική μοναδικότητα οικοδομώντας μηχανισμούς αντίστασης εις τον παραλλαγμένο ολοκληρωτισμό της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως του νεοφιλελεύθερου μονισμού.
Η αδήριτος ανάγκη, να δημιουργηθούν οικονομικά αυτοδύναμα έθνη, με ισχυρά ταυτότητα ουδόλως συνεπάγεται αυτοδικαίως διεθνής απομόνωση, εις τον αντίποδα, προλειαίνει το έδαφος δια την επέλευση της αρμονικής συνύπαρξης μετά των εθνών, την γόνιμη όσμωση, την ποθητή αλληλοπεριχώρηση των εθνών, η οποία νομοτελειακά και εκ των ων ούκ άνευ, άγει ευθύς εφεξής τα έθνη, εις την ειρηνική συνύπαρξη και την εμπέδωση του αμοιβαίου σεβασμού.
Τουναντίον, η επονείδιστος παγκοσμιοποίηση συνιστά ένα ιδεολόγημα το οποίο προϋποθέτει κεκαλυμμένα τον πολιτισμικό εξανδραποδισμό, όλων των υπολοίπων, εις την δήθεν κοσμο-κρατορία του ενός υπέρτερου έθνους, το οποίο δρα με κλεψίτυπα, σφετεριζόμενο τους πολιτισμούς των άλλων εθνών και ίνα το επιτύχει τούτο, εξαπολύει προσχηματικα οικονομικούς πολέμους αλλά και επιστρατεύοντας εν τω άμα, την φαιά προπαγάνδα των μηχανισμών εξουσίας, ούτως ώστε, να αναβαπτισθεί η ανθρωπότητα με τον κίβδηλο πολιτισμό των κοσμο-εξουσιαστών.
Σήμερον, δια της περίτρανης νίκης του Πατριωτικού συνασπισμού, αναγεννιέται άρδην η ελπίδα της Ευρώπης των αρχών και των αξιών, της χριστιανής αυτοτέλειας και του σεβασμού προς την οικογένεια και τους παραδοσιακούς θεσμούς, προς αντίκρουση της χάλκευσης αυτών και της συνακολούθου αποθεώσεως του ατομοκεντρισμού και του «πανηδονισμού» των άθλιων παγκοσμιοποιητών.
Τα ηροστράτεια σύνδρομα της Ευρώπης, υπό την καθοδήγηση και σιδηρά επιβολή των ολοκληρωτικών παγκοσιμοποιητών θα εκλείψουν όπως η «οικειοφοβία» και ο δοτός «αλλοκεντρισμός» με αποτέλεσμα, τα κράτη-έθνη, είθε να επανεύρουν τον βηματισμό του προς μία ισχυρή Ευρώπη με συλλογικό όραμα, αλληλέγγυα προς τα ασθενέστερα κράτη.
Η νίκη αυτή αποτέλεσε βραδυφλεγή βόμβα εις την παγκόσμια ελίτ και εις το παγκόσμιο οικονομικό και αντι-εθνικό κατεστημένο της δρομολογούμενης μείζονος επανεκκίνησης η οποία, αντιμετωπίζει στυγνά τους ανθρώπους ως σκύβαλα-πειραματόζωα, ικανά και πρόσφορα, να υπηρετούν τις βουλές και τα κελεύσματα της ολότητας, τις αρχές τις οποίες χαράσσει ανεπαίσχυντα η ελίτ.
Μετά ταύτα, αναμένουμε επί τη πράξει προκειμένου να διαπιστώσουμε τις δομικές αυτές τεκτονικές αλλαγές εις το παγκόσμιο στερέωμα, καθώς και πως θα επηρεάσει θετικά το εγχώριο άνωθεν ερριζωμένο, ξενόδουλο και ξενοκίνητο, πολιτικό κατεστημένο, πέραν από τους επιφανειακούς ιδεολογικούς χρωματισμούς, διότι η πολιτική σκέψη εις την Ελλάδα, δυστυχώς διατηρείται εις χαμηλότατο επίπεδο, συνεργεία, των εξωνημένων και τελούντων εις διατεταγμένη υπηρεσία μέσων μαζικής εξαπατήσεως, τα οποία, διασπείρουν κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή ψευδείς ειδήσεως, επί τω τέλει να διαβουκολών τον λαό και να παρελκύουν την κοινή γνώμη προς μία στρεβλή κατεύθυνση παρασιωπώντας δολίως την αντικειμενική αλήθεια και το ζωτικό υπέρτερο συμφέρον του καθημαγμένου λαού.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου