Δικηγόρου Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ
Ο λαός μας έχει την ιδιαιτερότητα ακόμα κι όταν κάτι το γνωρίζει και δη εις βάθος να παριστάνει πλειστάκις πως πρώτη φορά το μαθαίνει, προβαίνοντας ασμένως σε εκρήξεις εκπλήξεως, τις οποίες άλλοτε μετατρέπει σε διθυραμβικές επιδοκιμασίες κι άλλοτε σε χειμάρρους κατάρας και αναθεματισμών. Πρόσφατα, λοιπόν, εγερθείς από το ευάρεστο ενύπνιο του μεταπολιτευτικού παραδείσου πληροφορήθηκε πως στην όζουσα διαφθορά, ψέμα και απάτη κοινωνία της δυτικολαγνίας κυκλοφορούν χιλιάδες ανθρώπων, οι οποίοι πέραν πάσης υποψίας μεταμφιεσμένοι με τα φωτεινότερα χρώματα ενός καθ’ όλα κοινωνικώς αποδεκτού βίου εκτυλίσσουν τις διαστροφικότερες ροπές του αρρωστημένου ορμεμφύτου τους επί των σωμάτων αγνών κι αμολύντων παιδιών, τα οποία δεν έχουν διέλθει εισέτι ούτε καν το κατώφλι της εφηβείας. Η παιδεραστία ως κοινωνική παθογένεια, ένα νοσηρό ερωτοσεξουαλικό φαινόμενο φρικώδους ανωμαλίας, αναγομένη στην ίδια την αφετηρία της ανθρώπινης υπάρξεως, δεν έπαυσε να υφίσταται σε κανένα καθεστώς, καμμία πολιτεία, καμμία εποχή, καμμία ιστορική φάση. Ωστόσο, αυτό δεν ανήρεσε ποτέ την ύπαρξη μοντέλων δικαιοπολιτικής οργανώσεως, τα οποία όχι μόνο εκκόλαψαν μαζικώς, αλλά ηυνόησαν εκτενώς τόσο τον πολλαπλασιασμό αυτής της αδιανόητα βδελυράς νόσου όσο και την διασπορά στον κορμό της κοινωνίας κομμάτων και ομάδων συμφερόντων με αφανή ατζέντα την προαγωγή της παιδοφιλίας ως ανεκτής και επιτρεπτής εναλλακτικής σεξουαλικότητος.
Η κυνοβολευτική αγυρτεία της ελληνώνυμης κλεπτοκρατίας αντιγράφουσα πλήρως τα πρότυπα της αθεϊστικής και ατομοκεντρικής Εσπερίας, η οποία έχει αποκηρύξει πάσα χριστιανική ηθική και μεταφυσική, στήριξε μανιωδώς το κίνημα του δικαιωματισμού, το οποίο ευαγγελίστηκε την πάση θυσία σεξουαλική απελευθέρωση, την δίχως όρια, φραγμούς και αναστολές χειραφέτηση από τα στερεότυπα του κλασσικού ευλογημένου υπό του Τριαδικού Θεού ανδρογύνου και την αποδοχή κάθε παρά φύσιν ερωτικής συνευρέσεως στο πλαίσιο μιάς αχαλινώτων κι ακαθορίστων περιπτύξεων open society. Τα αστικά κόμματα του δημοκρατικού τόξου, τα οποία επαίρονται ότι μονοπωλούν τον συνταγματικό φιλελευθερισμό, διεκδίκησαν τις δάφνες των κατ’ εξοχήν φορέων της προόδου, την οποία συνεπάγεται ο άκρατος δικαιωματισμός. Δεν ήταν η Αριστερά, αλλά η έμπλεη ενοχών και τύψεων δεξιά του κεφαλαίου εκείνη η οποία χάρισε πρώτη υπουργικό θώκο σε ουχί μόνον δεδηλωμένο αλλά ανερυθριάστως κεκραγμένο ομοφυλόφιλο πολιτικό. Ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού της νατοϊκής αποικίας κριθείς ένοχος για άσελγεια εις βάρος ανηλίκων κατεδικάσθη σε μόλις λίγους μήνες φυλάκιση με αναστολή, κυκλοφορώντας πλέον ελεύθερος κάπου ανάμεσα στα μεγάλα σαλόνια της μπουρζουαζίας. Το ίδιο κι ο περιώνυμος ηθοποιός της Λυρικής Σκηνής, βιαστής ανηλίκων, ο οποίος ενηγκαλίζετο πεφιλημένα μετά των φεουδαρχών της γαλάζιας παρατάξεως. Κι ενώ τα μέσα μαζικής προπαγάνδας εκόπτοντο κάθε φορά να διατυμπαζίνουν το μεμονωμένο των περιστατικών χειραγωγώντας το αδαές πόπολο, πάλι ένας επιφανές στέλεχος του αστικού κατεστημένου απεκαλύφθη όχι απλώς να βιάζει κατά συρροήν και κατ΄εξακολούθησιν ένα δωδεκάχρονο κορίτσι, αλλά μάλιστα να εμπορεύεται την παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών απ’ αυτό σε λίστα εκατοντάδων σημαινομένων προσώπων από την ίδια πολιτική μήτρα καίτοι το τελευταίο παραμένει κοινό μυστικό. Ένα ολόκληρο κύκλωμα παιδεραστίας με προμηθευτές, πελάτες και υπηρετικό προσωπικό εκδιπλώνεται καθημερινώς έμπροσθεν των ομμάτων μιάς κοινής γνώμης, η οποία ακόμα δυσκολεύεται να πιστεύσει ότι οι πρόσφατες εξελίξεις δεν φανερώνουν απλώς μία καλά στημένη μπίζνα παιδικής πορνείας, αλλά μία οσονούπω οργανωμένη προσπάθεια νομιμοποιήσεως, εξωραϊσμού και εξευγενίσεως της παιδικής σεξουαλικότητας με τη μορφή ενός καινού πολιτικού αιτήματος αποδεσμεύσεως του ανθρώπου από τα χαλινάρια του πουριτανισμού. Μετά τον ομοφυλοφιλικό, διεμφυλικό, πολυπαραγοντικό και πάσης ανωμάλου φύσεως έρωτα, σ’ έναν κόσμο, ο οποίος έχει παραδοθεί αμαχητί στις δυνάμεις του Εωσφόρου, εντοπίσει το νόημα της ζωής στην άναρχη σαρκική απόλαυση με κάθε κόστος και αναγάγει τα γεννητικά όργανα στα νέα του ιερά σύμβολα, πολιτικές ομάδες υπέρμαχες των ατερμόνων δικαιωμάτων στο σέξ θα απαιτήσουν την αποποινικοποίηση του βιασμού και της ασελγείας κατά ανηλίκων, εκκινώντας, όπως και ήδη πράττουν, να μετέρχονται επιστημονικοφανείς νεολογισμούς, όπως ο προκλητικός ‘‘παιδοβιασμός’’, προκειμένου να διοχετεύσουν στο κοινωνικό υποσυνείδητο το ύπουλο μήνυμα πως μπορεί να υπάρξει και παιδεραστία ανεκτή, λιγότερο μεμπτή, ασήμαντη ή ακόμα και αδικαιλογήτως αποδοκιμασθείσα. Τα παιδιά μας θα είναι ο επόμενος στόχος ενός καθεστώτος, το οποίο πρεσβεύει, υπηρετεί και διακονεί έναν σεσσημένο πανσεξουαλισμό που δεν υπολογίζει τίποτα μπροστά στην κατάκτηση της ηδονής, ούτε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ούτε την αξία του ανθρώπου αυτού καθ’ εαυτόν.
Η τηλεκπόρνευση, η αντιστροφή των ιδανικών με την εστίαση της προσοχής της νεολαίας αλλά και όλων των ηλικιών στις σαρκικές επιθυμίες και η πολιτισμική αναγωγή της αμαρτίας σε αρετή οδήγησαν την κοινωνία στην απύθεμνη λάσπη των παθών, στην κατρακύλα του μηδενισμού και το έρεβος της στυγνής εφήμερης εκμετάλλευσης του πλησίον μας. Τα κόμματα του καυχωμένου δημοκρατικού τόξου και όσοι αναρριχώνται αθεμίτως δι’ αυτών, υποστηρικτές μιάς βαθειάς υλιστικής κοσμοθεωρήσεως, σε λίγο καιρό δεν θα έχουν κανέναν ενδοιασμό, καμμία ορρωδία και κανέναν δισταγμό να υποστηρίξουν ανοιχτά την παιδεραστία ως νόμιμη ερωτική σχέση, καταβάλλοντας πάσα δυνατή προσπάθεια, για να το επιτύχουν. Προϋπόθεση εκείνου η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας να πωλήσει κι εκείνη την ψυχή της στον διάβολο.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου