Τετάρτη 3 Απριλίου 2019

ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ-ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ : ΕΝΑ ΘΟΛΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ

Του Δημητρίου Ντοΐκου
 
Οι τελευταίες ταραχές στην Αλβανία, σε συνάρτηση με την έλευση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, θέτει τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, αλλά και την ιδία την χώρα σε μια νέα τροχιά, η οποία απαιτεί ψύχραιμους και φρονίμους χειρισμούς. Με βάση αυτές τις συνισταμένες, θα πρέπει να τεθεί και απαντηθεί και το εξής ερώτημα: Θέλει η Αλβανία, και συγκεκριμένα η αλβανική ελίτ, πολίτικη και οικονομική να γίνει μέλος της ΕΕ, αναλαμβάνοντας όχι μόνον τα δικαιώματα ενός κράτους μέλους της ΕΕ, αλλά και τις υποχρεώσεις; Η μάλλον να το πούμε ακόμη καλύτερα, είναι σε θέση η Αλβανία σήμερα για κάτι τέτοιο;

Η αλβανική κοινωνία τα τελευταία τριάντα χρόνια, το διάστημα δηλαδή από την πτώση του κομμουνισμού ως σήμερα, ταλανίζεται από τρία αλληλένδετα μεταξύ τους προβλήματα: την οικονομική καχεξία, την μαζική μετανάστευση που έχει αφήσει την χώρα χωρίς τα καλύτερα μυαλά της, και την παγίωση μιας εγκληματικής νομενκλατούρας, η οποία έκτος του ότι έχει παραλύσει κάθε έννοια κράτους δίκαιου, έχει επίσης διαμορφώσει μια ανάλογη νοοτροπία στην νεολαία, η οποία μην βλέποντας κάποιο άλλο διέξοδο προς κοινωνική ανέλιξη, γίνεται εύκολα θύμα στα πλοκάμια της. Ουσιαστικά ο υπόκοσμος έχει υποκαταστήσει το ίδιο το κράτος, ανεβάζει και κατεβάζει πολίτικους, οι ψηφοφόροι αγοράζονται αντί 50 η 100€, και οποίος μπορεί προσπαθεί να φύγει στο εξωτερικό για να μην γυρίσει πότε πίσω. Οι διάφορες κυβερνήσεις, είτε αυτή του Μπέρισα, είτε αυτή του Ράμα, προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το ρεύμα του εθνικισμού το όποιο ειδικά στην νεολαία βρήκε εν μέρει πρόσφορο έδαφος, προκειμένου να αποπροσανατολίσει τον πληθυσμό από τα βασικότερα προβλήματα, αυτά της επιβίωσης και της προσδοκίας ενός καλύτερου μέλλοντος, όπως και να διοχετεύσει την οργή του κόσμου και ειδικά της νεολαίας σε άλλους στόχους, μακριά από αυτούς τους ιδίους.
Ως γνωστόν, τέτοιες καταστάσεις, δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτές σε ένα μέλος της ΕΕ, η οποία επίσης θα φοβάται ότι το πλέγμα των εγκληματικών οργανώσεων που έχουν παρεισφρήσει στην πολίτικη και οικονομική ζωή της Αλβανίας, θα μπορούσε κάλλιστα να μεταπηδήσει στην ιδία την ΕΕ εν καιρώ. Η οποιαδήποτε λοιπόν πολιτική ηγεσία, θα έπρεπε να λάβει πολύ γενναίες αποφάσεις. Αποφάσεις που ίσως στοίχιζαν ακόμη και την σωματική ακεραιότητα κάποιων πολιτικών ή θεσμικών οργάνων. Αποφάσεις οι όποιες θα απειλούσαν να δημιουργηθεί χαοτική κατάσταση στην χώρα ως αντίδραση των εγχωρίων εγκληματικών ελίτ στην προσπάθεια τιθάσευσης τους. Από την άλλη πλευρά όμως, αυτές οι ελίτ είναι που κρατάνε στην ζωή τα πολίτικα κόμματα, αλλιώς δεν εξηγούνται τόσα λεφτά που δίνονται σε πολίτικους και ψηφοφόρους, αλλά και ολόκληρη την οικονομία της χωράς. Κακά τα ψέματα, όλοι γνωρίζουν ότι εγκληματικές οργανώσεις Αλβανών του εξωτερικού χρησιμοποιούν τα αλβανικά κόμματα για να ξεπλύνουν το βρώμικο χρήμα που έχουν κερδίσει στην Ευρώπη. Όλοι γνωρίζουν ότι χρησιμοποιούν την χώρα σαν καταφύγιο σε περίπτωση δίωξης τους. Και όλοι γνωρίζουν ότι ένα μεγάλο μέρος της όποιας αλβανικής οικονομίας που υπάρχει σήμερα, αλλά και σχεδόν του συνόλου των αλβανικών κόμματων, θα κατέρρεαν σαν τραπουλόχαρτα μόλις εφαρμόζονταν οι οδηγίες της ΕΕ για την πλήρη καταπολέμηση του υπόκοσμου. Η μαφία στην Αλβανία είναι ουσιαστικά και ο κυριότερος εργοδότης, έμμεσος η έμμεσος.
Από την άλλη πλευρά ο εθνικισμός έχει δημιουργήσει μια έντονη όξυνση των σχέσεων της χωράς με τις γειτονικές της, αλλά και μια σκληρή κατάσταση στη νεολαία ιδιαίτερα της χωράς, η οποία πιέζει καταστάσεις , ριζοσπαστικότερες λύσεις, με κίνδυνο ακόμη και την δημιουργία κάποιου θερμού επεισοδίου. Η κατάσταση αυτή έχει πολώσει την χώρα σε σημείο ώστε να χαθούν οι διακριτές γραμμές μεταξύ ρεαλισμού και ουτοπίας. Δήθεν επιστήμονες διαδίδουν μέσω διαδικτύου "νέες ανακαλύψεις" περί αρχαίων Ιλλυριών και υπαγωγής όλων των άλλων λαών σε αυτούς, οι θεωρίες για ψευδή στοιχεία περί της καταγωγής άλλων λαών, το τελευταίο φρούτο που παίζει είναι ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν Αλβανοί, θεωρίες που κανένας φυσικά σοβαρός επιστήμονας δεν βγαίνει να υπερασπίσει, αλλά ο άμαθης κόσμος αρέσκεται να τα ακούει. Νεαροί Αλβανοί που επιστρέφουν από την Ελλάδα γίνονται αντικείμενο ύβρεων και προσβολών επειδή δεν γνωρίζουν καλά την αλβανική, πράγμα φυσικότατο, ενώ ελληνόφωνοι και βλαχόφωνοι Έλληνες κινδυνεύει πολλές φόρες η σωματική τους ακεραιότητα αν μιλήσουν την μητρική τους γλωσσά στον δρόμο. Άτομα των εθνικών μειονοτήτων σε μερικές περιοχές δεν έχουν δικαίωμα ούτε το όνομα τους να φέρουν, ενώ οι τελευταίες προσπάθειες εκποίησης των ελληνικών περιουσιών σε Χιμάρα και Αγ. Σαράντα, και όχι μονό Ελλήνων αλλά και Αλβανών σε άλλες περιοχές της χώρας, ρίχνει περισσότερο λαδί στην φωτιά, μιας και ξέρουμε ότι κάποτε θα έρθει η αντίδραση. Οι Αλβανοί κάποτε θα πρέπει να έρθουν σε επαφή με την αλήθεια περί μειονοτήτων στην χώρα τους, να καταλάβουν ότι αυτές οι μειονότητες υπέστησαν στην χώρα τους περιόδους αναγκαστικού εξαλβανισμού ,παρά τις όποιες υποσχέσεις και συνθήκες είχαν υπογραφεί από πλευράς αλβανικών κυβερνήσεων. Η πολίτικη εξαλβανισμού του Φαν Νόλι στην δεκαετία του 20, όπου ολόκληρα χώρια στην περιοχή Κορυτσάς και Ζαγοράς εξαλβανίστηκαν με την βία, όπως και η πολιτική Ενβέρ Χότζα, άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στον ψυχισμό και στις αντιδράσεις των εθνικών μειονοτήτων στην χώρα. Ακόμη και μετά την πτώση του κομμουνισμού, αυτή η πολιτική συνεχίστηκε με κάθε τρόπο, πράγμα που ποσώς δεν συνάδει ούτε με τις αρχές της καλής γειτονιάς, ούτε με αυτές της ΕΕ. Και όσο και αν ο εναγκαλισμός του κυρίου Ράμα με την Τουρκία γίνεται ολοένα και θερμότερος, η ΕΕ είναι αυτή που ταΐζει με κονδύλια τα κρατικά ταμεία της χώρας για να πληρώνονται οι συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα.
Ένας δεύτερος παράγοντας στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, μας αρέσει δεν μας αρέσει, λέγεται Ελλάδα. Η Ελλάδα είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω εμβασμάτων χιλιάδων μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα και στέλνουν τα λεφτά στα σπίτια τους, είναι ο μεγαλύτερος επενδύτης στην χώρα, και ο πλέον μακρόχρονος. Η πολιτική αντιπαλότητας που προωθούν κάποιοι πολιτικοί για να σώσουν καταστάσεις, δεν βοηθάει σε τίποτα. Το ότι Αλβανοί εθνικιστές έβριζαν τον πρόεδρο της Ελλάδος Κάρολο Παπούλια κατά την διάρκεια εγκαινίων ελληνικής κλινικής στα Τίρανα, σίγουρα δείχνει και έλλειψη πραγματισμού. Τα τζάμια από μόνα τους δεν βοηθάνε στην βελτίωση της οικονομίας, ούτε και οι μεντεσέδες. Αντίθετα πολώνουν την κατάσταση στον πληθυσμό της Αλβανίας, ο οποίος αποτελείται και από Χριστιανούς, ιδιαίτερα στον Νότο της χώρας. Η ευρεία διάδοση του ριζοσπαστικού Ισλάμ, κυρίως στους κύκλους των Γκέκηδων, τείνει να διαμορφώσει ρήγματα στην ενότητα του αλβανικού έθνους, λαμβάνοντας υπόψη την ανοχή της τοσκικής κοινωνίας στα θρησκευτικά θέματα.
Είναι αλήθεια ότι άσχημες εμπειρίες υπάρχουν και από τις δυο πλευρές. Πολλοί Αλβανοί αισθάνθηκαν άσχημα ή τους φέρθηκαν προσβλητικά στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της παραμονής τους, όπως και πολλοί Αλβανοί κακοποιοί βρήκαν στην Ελλάδα πρόσφορο έδαφος για τις δραστηριότητες τους. Δυστυχώς οι απλοί αντίρροποι θυμούνται μονό τα άσχημα και όχι τα καλά. Πολλοί Έλληνες γιατροί ξόδευαν τα Σαββατοκύριακά τους πηγαίνοντας στην Αλβανία να εγχειρήσουν παιδιά και απόρους ασθενείς, πολλοί Αλβανοί ασθενείς μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα για εγχείρηση και δωρεάν περίθαλψη, κάποιους από τους όποιους γνώρισα κι ο ίδιος, και πολλοί μπόρεσαν να στήσουν μια δική τους δουλειά στην Ελλάδα, κάνοντας εκεί το σπιτικό τους. Και οι Έλληνες θα πρέπει να καταλάβουν, ότι οι Αλβανοί που ήρθαν Ελλάδα δεκαετία του 90 βοήθησαν πάρα πολύ να ανορθωθεί η οικονομία της χώρας, κάνοντας δουλειές οι όποιες ήταν χαμηλά αμειβόμενες, και ελάχιστοι Έλληνες ήταν διατεθειμένοι να τις κάνουν. Ολόκληρος ο οικοδομικός τομέας, και το μεγαλύτερο μέρος του αγροτικού τομέα, θα ήταν αδύνατον να επεκταθεί και να φτάσει στα επίπεδα της δεκαετίας του 2000 χωρίς τους Αλβανούς μετανάστες, οι όποιοι με την σειρά τους πλήρωσαν τα ένσημα τους κανονικά και τίμια. Θα πρέπει και οι Έλληνες να ξεχάσουν αρκετά κλισέ που έχουν παγιωθεί για τους Αλβανούς.
Το ουσιαστικότερο πρόβλημα στις σχέσεις των δυο χώρων εστιάζεται στην θέση της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Όλοι γνωρίζουν, σίγουρα όχι όλοι στην Αλβανία, ότι η αλβανική κυβέρνηση έχει υπογράψει συνθήκη πλήρους αυτονομίας για τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου. Παρόλο που προσπάθησαν κάποιοι Έλληνες πολιτικοί να την τροποποιήσουν αργότερα, η συνθήκη αυτή πότε δεν ακυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, αρά είναι ακόμη σε ισχύ, και μάλιστα με την σφραγίδα της αλβανικής κυβέρνησης. Στην συνέχεια οι Έλληνες της περιοχής πέρασαν έναν Γολγοθά. Απαγορεύτηκε η γλωσσά τους, τα σχολεία τους έκλεισαν, απαγορεύτηκαν σε πολλές περιοχές ακόμα και τα ονόματα τους. Επί Χότζα εκατοντάδες μαρτύρησαν, φυλακίστηκαν ή εκτελέστηκαν, απλά και μόνον επειδή έλεγαν ποια είναι η καταγωγή τους. Ακόμη και σήμερα σε πολλές πόλεις που ανθούσε ο Ελληνισμός ή ήταν πλειοψηφία, άτομα ελληνικής καταγωγής φοβούνται να πουν το όνομά τους. Ας το συγκρίνουν αυτό οι Αλβανοί αναγνώστες με την κατάσταση της αλβανικής μειονότητας στα Σκόπια, για να βγάλουν συμπέρασμα. Η πόλωση σε αυτό το θέμα, έχει ως αποτέλεσμα έκτος από την όξυνση των διακρατικών σχέσεων, και την οικονομική καχεξία στην περιοχή γενικά της νοτίου Αλβανίας. Φανταστείτε τι οικονομική ώθηση θα μπορούσαν να δώσουν όλοι αυτοί οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου αν μπορούσαν να γυρίσουν στα σπίτια τους, και να ιδρύσουν δίκες τους επιχειρήσεις, με την αρωγή ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων, αυτών των ιδρυμάτων που μην έχοντας πλέον αντικείμενο δράσης, εγκατέλειψαν την χώρα πριν ένα χρόνο σχεδόν. Φανταστείτε έναν κοινό ενιαίο οικονομικό χώρο που να περιλαμβάνει Ελλάδα, Αλβανία μαζί, με κοινό εμπορο – βιομηχανικό επιμελητήριο, χρηματιστηριακή πλατφόρμα, και κοινές γραμμές πιστωτικής κάλυψης. Ας καταλάβουν οι αλβανικές ηγεσίες ότι οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου είναι η γέφυρα δημιουργίας μιας κοινής πορείας προς ένα καλύτερο μέλλον και των δυο χώρων. Διότι, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει, η παροιμία «Μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε», κρύβει και την πραγματική διάσταση των σχέσεων ανάμεσα στις δυο χώρες.
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Himara.gr
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου