 |
Του Μάνου Χατζηδάκη
Ήταν ηλίου φαεινότερο ότι ο Καραμανλής φοβόταν τον Παπαδόπουλο. Έκαμε ότι μπορούσε για να «τον βγάλει» από την μέση. Με την Συντακτική Πράξη - παραβιάζοντας κάθε έννοια Δικαίου - πίστευε ότι του «έτριξε τα δόντια». Και τώρα του παραχωρούσε το παν για να φύγει από την χώρα και να του αφήσει ελεύθερο τον πολιτικό στίβο. Όμως ο Παπαδόπουλος του 1974 δεν υπήρξε Καραμανλής του 1963. Δεν υπήρξε λιποτάκτης της παρατάξεως και του κόσμου του. Ούτε προδότης των αρχών του. Και πάλι αρνήθηκε. Κι αφού ο Καραμανλής δεν μπόρεσε να τον πείσει να φύγει, τον εξόρισε!
Στις 18 Ιανουαρίου 1975 το νομικό έγκλημα εις βάρος του Παπαδόπουλου συμπληρώθηκε. Ψηφίστηκε το διαβόητο Δ’ Ψήφισμα(ΦΕΚ 6).