Του Αντωνίου Αντωνάκου
Καθηγητού - Κλασσικού Φιλολόγου
Ιστορικού - Συγγραφέως
Αντιπροέδρου τού Συνδέσμου τών Απανταχού Λακώνων
«Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ»
Για τους γνωρίζοντες ιστορία είναι γνωστό πως οι ιστορικές περίοδοι είναι σαν ένα ποτάμι, το οποίο εάν το παρατηρήσει κάποιος από ψηλά φαίνεται να είναι ακίνητο. Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα, διότι το ποτάμι διακινεί τεράστιες μάζες υδάτων. Γι αυτό και ο Ηράκλειτος είχε πει «τα πάντα χωρεί και ουδέν μένει· δίς εις τον αυτόν ποταμόν ουκ αν εμβαίης». Δηλαδή δεν εννοεί ότι δεν θα μπει κάποιος δύο φορές στο ίδιο ποτάμι, αλλά ότι δεν θα μπει δύο φορές στα ίδια νερά, διότι αυτά δεν είναι στάσιμα, κινούνται έστω αργά, ακόμη κι αν δεν φαίνονται. Πότε όμως αρχίζουν να φαίνονται τα νερά ενός ποταμού ότι κινούνται; Μα όσο πλησιάζουν στον καταρράκτη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου