Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΪΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου
Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου
Ιστορικού – Συγγραφέως
Αντιπροέδρου του Συνδέσμου των Απανταχού Λακώνων
«Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ»
Β΄ Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων

Είναι γνωστό από την ιστορία πως, όταν οι μεγάλες δυνάμεις αποφάσισαν να δημιουργήσουν το νέο ελληνικό κράτος, αναγνωρίζοντάς το, φρόντισαν να κάνουν ένα προτεκτοράτο, το οποίο βεβαίως, παρά τις αντίθετες απόψεις των ηρώων αγωνιστών της Επαναστάσεως, φρόντισαν και να το αποσυνδέσουν από τις ρίζες του προγονικού παρελθόντος. Ήθελαν ένα νέο κρατίδιο, το οποίο να μην έχει ρίζες. Έτσι δεν θα είχε φόβο να βλαστήσει και να θεριέψει κρύβοντας το θαμνώδες ιστορικό υπόστρωμα άλλων κρατών.
Είναι ειλικρινά πολύ παράξενο, γιατί όλες οι μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος από τους Τούρκους κυβερνήσεις, και παρά τις οποιεσδήποτε εθνικιστικές εξάρσεις κάποιων περιόδων, δεν ανεκήρυξαν μεγάλες ιστορικές στιγμές του κλασσικού παρελθόντος σε εθνικές εορτές. Πράγματι οι μόνες εθνικές εορτές που εορτάζουμε σήμερα είναι η η 25η Μαρτίου του 1821 και η 28η Οκτωβρίου του 1940. Λαμπρές οπωσδήποτε σελίδες της ιστορίας μας αλλά... Δεν ήσαν εξ ίσου σημαντικές η μάχη του Μαραθώνος η η ναυμαχία της Σαλαμίνος; Αυτές, όμως, ουδόλως μνημονεύονται.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου