Του Σαράντου Καργάκου
Ιστορικού - Συγγραφέως
Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ στις 4 Νοεμβρίου 2011
Ἄς τό πᾶμε καί λίγο μαρξιστικά. Τήν 28η Ὀκτωβρίου «ἀπολαύσαμε» τόν ἑορτασμό τῆς ἀθλιότητας καί τήν ἀθλιότητα τοῦ ἑορτασμοῦ. Μία ἐθνική ἐπέτειος δέν εἶναι... ἐπαίτειος. Οἱ ἥρωες τοῦ ’40-’41 δέν ἐπαιτοῦν· ἀπαιτοῦν. Ὄχι ἁπλῶς τόν σεβασμό μας ἀλλά τόν ἡρωισμό μας πρό τῶν δυσκολιῶν.
Ἀποδειχθήκαμε «τρέσαντες», ὅπως θά ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι Σπαρτιάτες. Δηλαδή, ριψάσπιδες. Ἀντί νά ὑψώσουμε τό ἀνάστημά μας πρό τῶν δυσκολιῶν, τό ὑψώσαμε ἔναντι τῶν νεκρῶν. Καί γίναμε καταγέλαστοι διεθνῶς. Ἀνάξιοι ἀπόγονοι ἐνδόξων προγόνων. Οἱ ἥρωες τοῦ ’40- ’41 μᾶς χλευάζουν. Εἴμαστε τά ρέστα, τά «ψιλά» τῆς ἔνδοξης ἐκείνης γενιᾶς. Ὑπήρξαμε ἀμνήμονες καί γι’ αὐτό ἀγνώμονες. Ἡ ἱστορική γνώση φέρνει τήν ἐπίγνωση· ἡ ἱστορική ἄγνοια φέρνει τήν ἀπόγνωση.
Ὑπήρξαμε ἀπό ἐτῶν χλευαστικοί πρός τό παρελθόν. Ἀλλά ἡ ὕβρις, ὅπως συμβαίνει στήν ἀρχαία τραγωδία, ἔφερε τήν τίσιν, δηλαδή τήν τιμωρία. Ἔσπευσαν πολλοί νά ὀνομάσουν τήν τίσιν αὐτή κρίση. Πλάνη φρικτή. Ἡ νέα μορφή τιμωρίας λέγεται ἀκρισία. Ἄν εἴχαμε κρίση, κόκκο μυελοῦ, δέν θά εἴχαμε περιέλθει σέ τέτοια κατάσταση ἀθλιότητας καί ἐξευτελισμοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου