Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1922,ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΣΗΜΕΡΑ!

Χωρίς ίχνος "υπερ-πατριωτισμού", απ΄ αυτόν που πουλάνε διάφοροι  σας μεταφέρουμε κάτι που μας έστειλε αξιωματικός που έχει τιμήσει τη στολή που φόρεσε:

Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ προς τον πρέσβη της Αγγλίας Sir Francis Oswald Lindley* (1922), όταν , του ζητούσε επίμονα και με απειλές κατά της χώρας μας, να μην καταδικάσει τους Έξη (6) υπεύθυνους (πολιτικούς & αρχιστράτηγο) της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Πλαστήρας απήντησε:

«Η Ελλάς υπήρξε τίμια Σύμμαχος της Αγγλιας. Την εγκαταλείψατε αλλά εκείνη συνέχισε μόνη τον αγώνα. Είδε τους πληθυσμούς της να σφαγιάζονται, την ελληνική γη να ακρωτηριάζεται. Μπορεί να ζήσει και μόνη. Και αν καταρρεύσει θα στήσουμε στον Κάβο Μαλέα μιά πινακίδα που θα γράφει, πως εδώ ανθούσε κάποτε ένας πολιτισμός, που κατέστρεψαν οι Δυτικές Δυνάμεις, με πρωταγωνίστρια την Αγγλία. Αυτό να διαβιβάσεις στη Κυβέρνησή σου. Τελειώσαμε κύριε. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε. Πηγαίνετε!»


Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

 

1 σχόλιο:

  1. Αγαπητοί φίλοι

    Επιτρέψτε μου να σας επισημάνω, ότι ορισμένα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο:
    «Νικόλαος Πλαστήρας από το 1922, πολύ επίκαιρος σήμερα!»,
    είναι απολύτως λάθος και θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω τους λόγους.

    Αναφέρονται στο άρθρο τα ακόλουθα:

    «Ο άνδρας εκείνος που με την ανδρεία του και την παλικαριά των πολεμιστών του, που ο ίδιος ενέπνεε, ανάγκασε τον Διοικητή της 57ης Τουρκικής Μεραρχίας Πεζικού, Ρεσάτ Μπέη, να αυτοκτονήσει, διότι δεν κατάφερε μέσα στην γενική υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού να καταλάβει το ύψωμα 1310-Ερικνέν του Χασάν Μπέλ, το οποίο το υπερασπίζονταν οι Τσολιάδες του 5/42 και ο Διοικητής τους, ο Αντισυνταγματάρχης Νικόλαος Πλαστήρας».

    Για την ιστορική αλήθεια και την ακρίβεια των γεγονότων, σημειώστε τα ακόλουθα:

    Πολύ πριν από την 13/8/1922, την ημερομηνία δηλαδή που εκτοξεύθηκε η μεγάλη Τουρκική επίθεση στη νότια πλευρά της εξέχουσας του Αφιόν Καραχισάρ (που οδήγησε στη διάσπαση του μετώπου και τη καταστροφή της Στρατιάς Μικράς Ασίας), το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων (ΣΕ) το οποίο ήταν οργανικό τις ΧΙΙΙ Μεραρχίας του Β’ Σώματος Στρατού, είχε διατεθεί υπό στο Α’ ΣΣ και βρισκόταν εντός της πόλεως του Αφιόν Καραχισάρ αποτελώντας την εφεδρεία του Α’ ΣΣ.

    Υπόψη, ότι το 5/42 ΣΕ, απαντάται και με την ονομασία Απόσπασμα Συνταγματάρχου Πλαστήρα, επειδή διέθετε και μία Μοίρα Ορειβατικού Πυροβολικού.

    Με την έναρξη της Τουρκικής επίθεσης τα χαράματα της 13/8/1922, το 5/42 ΣΕ διατέθηκε στην IV Μεραρχία, στην οποία είχε ανατεθεί η ευθύνη της αμυντικής τοποθεσίας αμέσως νότια του Αφιόν και σε απόσταση λίγων χλμ από αυτό.

    Η IV Μεραρχία, διέθεσε αμέσως το 5/42 ΣΕ στο Κέντρο Αντιστάσεως (Κ.Α.) Καμελάρ που κλονιζόταν και ήδη είχε χάσει τα προωθημένα Σημεία Στηρίγματος (ΣΣ) Κατσίμπαλι και Μπέλμπα.

    Το Κ.Α. Καμελάρ, αποτελούσε το άκρο δεξιό (δυτικό) της IV Μεραρχίας. Στη συνέχεια και προς τα δυτικά, βρισκόταν η Ι Μεραρχία. Μεταξύ της Ι Μεραρχίας και του Κ.Α. Καμελάρ, υπήρχε ευρύ κενό 6 χλμ (κενό του Καγιαντιμπί).

    Στο Πλαστήρα δόθηκε ως αποστολή, να αναλάβει Υπό Διοίκηση τις εκεί αμυνόμενες δυνάμεις του Ι/35 Συντάγματος Πεζικού (ΣΠ) και να αντεπιτεθεί για να αποκαταστήσει την αμυντική τοποθεσία στη περιοχή του Κ.Α. Καμελάρ.

    Δυστυχώς ο Πλαστήρας δεν μπόρεσε να φέρει σε πέρας την αποστολή που του ανατέθηκε, αφ’ ενός επειδή δεν είχε αμέσως στη διάθεση του όλη τη δύναμη του συντάγματός του (ένα τάγμα του, είχε την ευθύνη της φρουράς του Αφιόν) και αφ’ ετέρου λόγω της σφοδρότητας της Τουρκικής επίθεσης. Αργότερα, ο Πλαστήρας θα αντιμετώπιζε πολλές κατηγορίες για αυτή την αποτυχία, ως επίσης και για το ότι δεν κατέλαβε τη νύκτα της 14/8/1922, την ορισθείσα σε αυτόν τοποθεσία νότια της στενωπού του Κιοπρουλού (υψώματα Τακλή Τεπέ), κατά την σύμπτυξη από την οχυρωμένη τοποθεσία.

    Ως εκ τούτου το 5/42 ΣΕ και ο διοικητής του συνταγματάρχης Πλαστήρας, κατά την αμυντική μάχη στην εξέχουσα του Αφιόν, βρισκόταν στο Κ.Α. Καμελάρ στο Τομέα της IV Μεραρχίας. Μετά δε διάρρηξη της αμυντικής τοποθεσίας των Ι και IV Μεραρχιών και τη σύμπτυξη των Ελληνικών δυνάμεων προς βορρά, έφθασε τη νύκτα της 14/8/1922 στο σιδηροδρομικό σταθμό του Μπαλ Μαχμούτ, νοτιοδυτικά της στενωπού Κιοπρουλού.

    Σχετικά τώρα με το Κ.Α. Χασάν Μπελ και το που βρισκόταν αυτό.

    Το Κ.Α. Χασάν Μπελ, ανήκε στον υποτομέα Σινάν Πασά της Ι Μεραρχίας (οι Τομείς ανατίθενται σε Μεραρχίες, οι Υποτομείς σε Συντάγματα, τα Κ.Α. σε Τάγματα και τα ΣΣ σε Λόχους). Η θέση του υπόψη Υποτομέα βρισκόταν πολύ δυτικότερα του Κ.Α. Καμελάρ στο οποίο αμυνόταν ο Πλαστήρας. Δηλαδή:

    Κ.Α. Καμελάρ: IV Μεραρχία (άκρο δεξιό μεραρχίας)

    Κενό Καγιαντιμπί 6 χλμ: Ι Μεραρχία
    ΣΣ Καγιαντιμπί: ΙΙΙ/4 ΣΠ της Ι Μεραρχίας

    Υποτομέας Σαβράν: 49ο ΣΠ / Ι Μεραρχία
    α) Κ.Α. Τιλκί Κιρί Μπέλ: Ι/49 ΣΠ της Ι Μεραρχίας
    β) Κ.Α. Κιλίτς Αρσλάν Μπελ: ΙΙ/49 ΣΠ της Ι Μεραρχίας

    Υποτομέας Σινάν Πασά: 5ο ΣΠ / Ι Μεραρχία
    α) Κ.Α. Χασάν Μπελ: Ι/5 ΣΠ της Ι Μεραρχίας
    β) Κ.Α. Κίρκα: ΙΙΙ/5 ΣΠ της Ι Μεραρχίας

    Για την ακρίβεια η απόσταση μεταξύ του Κ.Α. Καμελάρ και του Κ.Α. Χασάν Μπελ, είναι σε ευθεία γραμμή 18 χλμ.
    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή