 |
| «Τὸ δὲ τὴν Πόλιν σοι δοῦναι, οὖτ’ ἑμὸν ἐστὶ, οὖτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταὔτη, κοινὴ γὰρ γνώμη πᾶντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὖ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν.» |
Ας διαβάσουν τα παρακάτω Ιστορικά Ντοκουμέντα, ο Μυστακοφόρος ΕΛΙΑΜΕΠ κι ο “Συγγραφέας” κ.Πέτρος “δώστε-του-το-νόμπελ-να φύγει” Τατσόπουλος αλλά κι ο συμπατριώτης μου Αρης “ο-Κωνσταντινουπολίτης-που-νομιζε-ότι-ήταν-Ελληνας”
ΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟ ΤΟΥ 1821!
Δεν θα αναφερθώ στους Αμυντικούς Πολέμους, όπως η Άλωση της Χαλκίδας, η Πολιορκία της Ρόδου, η Άλωση της Ρόδου κτλ, αλλά μόνο στις διαρκείς προσπάθειες απελευθέρωσης των ΕΛΛΗΝΩΝ!
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μετά την Αλωση της βασιλεύουσας στα εδάφη της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παρέμεναν πληθυσμοί αδύναμοι λόγω των προηγηθεισών της Αλώσεως πολεμικών δοκιμασιών, αλλά και με την Ελπίδα ότι ή συμφορά θα ήταν προσωρινή. Παραδόσεις πριν από το 1453 προέλεγαν για την Άλωση αλλά και για την ανάσταση του Γένους, με την βοήθεια των Χριστιανικών Δυνάμεων και φυσικά της Υπερμάχου Παναγιάς. Υπάρχουν επιστολές κι άλλα κείμενα, λογίων της εποχής, αλλά και τα δημοτικά τραγούδια κι οι “Θρήνοι”.
Ο Ανδρόνικος Κάλλιστος (1400-1486) στην “Μονωδίαν” του γράφει “ἐπὶ τῇ δυστυχεῖ Κωνσταντινουπόλει” απευθύνεται προς την Ρώμην και την Βενετίαν και ικετεύει να επέμβουν: “Ὤ Ῥώμη θεία, τὶ πότε δράσεις, τῆς θυγατρός γενομένης δούλης;”