Η ΣΗΜΑΙΑ (ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ)

ΠΑΝΤΑ & ΟΠΟΥ Σ'ΑΝΤΙΚΡΙΖΩ
ΜΕ ΛΑΧΤΑΡΑ ΣΤΑΜΑΤΩ
ΥΠΕΡΗΦΑΝΑ ΔΑΚΡΥΖΩ
ΤΑΠΕΙΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ
ΔΟΞΑ ΑΘΑΝΑΤΗ ΣΤΟΛΙΖΕΙ
ΚΑΘΕ ΘΕΙΑ ΣΟΥ ΠΤΥΧΗ
ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ
ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ Η ΨΥΧΗ
ΟΤΑΝ ΞΑΦΝΟΥ ΣΕ ΧΑΙΔΕΥΕΙ
Τ'ΑΓΕΡΑΚΙ Τ'ΑΛΑΦΡΟ
ΜΟΙΑΖΕΙΣ ΚΥΜΑ,ΠΟΥ ΣΑΛΕΥΕΙ ΜΕ ΧΙΟΝΟΛΕΥΚΟΝ ΑΦΡΟ
ΚΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΛΑΜΠΥΡΙΖΕΙ
ΣΤΗΝ ΨΗΛΗ ΣΟΥ ΚΟΡΥΦΗ
ΕΙΝΑΙ Ο ΦΑΡΟΣ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΙ ΜΙΑΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ ΚΡΥΦΗ
ΣΕ ΘΩΡΩ ΚΙ ΑΝΑΘΑΡΡΕΥΩ
ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΧΤΥΠΩ
ΣΑΝ ΑΓΙΑ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ
ΣΑ ΜΗΤΕΡΑ Σ'ΑΓΑΠΩ
''ΝΑ ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΟΞΑΣΜΕΝΗ
Ω ΣΗΜΑΙΑ ΓΑΛΑΝΗ''

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ !!