ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΑΝΑΛΥΤΗ κ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΤΟΥ : Η ΜΥΓΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΑΘΙ

Του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου
δημοσιογράφου - αμυντικού αναλυτή.
  
Η τουρκική μύγα φαίνεται πως αρέσκεται πλέον να απολαμβάνει την παραμονή της επί του ελληνικού ξίφους, παρά τις κατά καιρούς επανειλημμένες προειδοποιήσεις των ελληνικών αρχών ότι δεν θα την ανεχθούν. Θα μπορούσε μάλιστα η συγκεκριμένη ιστορία-παρωδία να αποτελούσε μέρος των μύθων του Αισώπου – ο οποίος θα δίδασκε την ειρωνική πλευρά της «στρατηγικής ψυχραιμίας» – εάν δεν συνδεόταν με κεφαλαιώδη όσο και ζωτικής σημασίας ζητήματα εθνικής αμύνης και κυριαρχίας, για τα οποία ωστόσο οι πρόγονοί μας είχαν εντελώς διαφορετική οπτική και αντιμετώπιση.

Η νεότερη έκδοσις της ενοχλητικής μύγας ανήκει στον Erdogan και συμβολίζει την ωμή πρόκληση των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (συν της υπαγομένης στο Υπουργείο Εσωτερικών Διοικήσεως Ασφαλείας Ακτών), οι οποίες εργαλειοποιούνται βάσει σχεδιασμών, που έχουν εκπορευθεί από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας και στοχεύουν στην κλιμάκωση της εντάσεως με την χώρα μας. Από το 1974, έως την κρίση των Ιμίων το 1996 και μέχρι την άνοδο του Erdogan στην ηγεσία της Τουρκίας, το ελληνικό ξίφος που συμβολίζει την ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων της πατρίδος μας, ακονιζόταν σε τακτά διαστήματα και ήταν έτοιμο να κόψει ακόμη και τα πτερά οιουδήποτε «εντόμου» προερχομένου εκ της άλλης πλευράς του Αιγαίου. Σήμερα το ξίφος παρουσιάζει φαινόμενα στομώσεως αφενός λόγω των σοβαρών περικοπών των αμυντικών δαπανών, για τον δραστικό περιορισμό του οποίου κοπιάζουν αόκνως τα στελέχη του στρατεύματος.

Αφετέρου το ουσιαστικό πρόβλημα εντοπίζεται στην αγκύλωση του πολιτικού βραχίονος που το χειρίζεται, ακριβώς λόγω της ελλείψεως πολιτικής βουλήσεως αλλά κυρίως στη μη δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας υπέρ της αναγκαιότητος χρήσεως του ξίφους, όποτε αυτή απαιτηθεί! Η μη έκδοση νέας Πολιτικής Εθνικής Αμύνης (ΠΕΑ) μετά από συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Αμύνης) επιβεβαιώνει «την αδιαφορία ή την αδυναμία» της πολιτικής ηγεσίας να προβάλλει την επικαιροποιημένη Εθνική Στρατηγική, υποδεικνύοντας τον τρόπο χρησιμοποιήσεως των Ενόπλων Δυνάμεων (σ.σ. Υπενθυμίζεται ότι η ισχύουσα ΠΕΑ εγκρίθηκε τον Μάρτιο του 2011). Αυτό συνιστά αρνητικό μήνυμα προς εχθρούς και φίλους, επιτρέποντας στις νέο-οθωμανικές μύγες να υιοθετούν περισσότερο επιθετικές συμπεριφορές.

Πέραν του όποιου συμβολισμού της προκλητικότητος της άλλης πλευράς η τουρκική στρατιωτική ισχύς αυξήθηκε σταδιακώς μετά από το 2003 (σ.σ. 14/03/2003 επίσημη ανάληψη πρωθυπουργικών καθηκόντων) με προσωπικό ενδιαφέρον του Tayyip Erdogan και ενισχύθηκε τόσο ποιοτικώς όσο και ποσοτικώς έναντι της αντιστοίχου ελληνικής, δημιουργώντας μάλιστα διαφορά ιδιαιτέρως στους τομείς εγχωρίου αναπτύξεως οπλικών συστημάτων και αναλωσίμων πυρομαχικών για όλους τους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Με αυτόν τον τρόπο η νέο-οθωμανικής εμπνεύσεως και σχεδιάσεως τουρκική στρατιωτική μηχανή έφερε σε πέρας την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτου» (24/08/2016 – 29/03/2017 διαρκείας επτά μηνών) και ήδη εκτελεί την επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» (Από 20/01/2018), αμφότερες υλοποιήθηκαν εντός διαστήματος 18 μηνών. Η αναγεννημένη αυτή στρατιωτική ισχύς δεν μπορεί και δεν πρέπει να συγκρίνεται με εκείνην την οποίαν διέθετε η Τουρκία το 1974 (Κύπρος) και το 1996 (Ίμια), καθώς εκτιμάται πως θα οδηγήσει στην εξαγωγή εσφαλμένων συμπερασμάτων σε τακτικό και στρατηγικό επίπεδο αναφοράς.

Η Τουρκία απέδειξε επί του πεδίου ότι μπορεί να διεξάγει παρατεταμένες διακλαδικές επιχειρήσεις συγκροτώντας ανάλογα με τις απαιτήσεις και εμπλέκοντας επιχειρησιακούς σχηματισμούς διαφόρων τακτικών επιπέδων. Οι σχηματισμοί αυτοί υποστηρίχθηκαν από μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα καθώς και από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οπλισμένα (σ.σ. Πρόκειται για τα τουρκικής σχεδιάσεως Bayraktar TB2) και μη (UCAV, UAV), καθώς και νέα φονικά drones για την εξουδετέρωση επιλεγμένων στόχων. Στην Συρία πέραν των γεωστρατηγικών επιδιώξεων, η Τουρκία δοκιμάζει επίσης σε πραγματικές επιχειρησιακές συνθήκες οπλικά συστήματα εγχωρίου αναπτύξεως και κατασκευής (ΠΕΠ, πυροβόλα, πύραυλοι, κατευθυνόμενα όπλα, ρουκέτες, βόμβες, ειδικά πυρομαχικά), επιθετικά ελικόπτερα (Τ-129) και άλλα μέσα, τα οποία πλέον προωθούνται στη διεθνή αγορά με την επίζηλη σφραγίδα combat proven (σ.σ. Δοκιμασμένα επί του πεδίου της μάχης). Το γεγονός της εκτελέσεως παρατεταμένων χρονικώς στρατιωτικών επιχειρήσεων αυξομειουμένης εντάσεως με υψηλή κατανάλωση πάσης φύσεως πυρομαχικών από τις τουρκικές διακλαδικές δυνάμεις, δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής των οικείων γενικών επιτελείων.

Η τουρκική μύγα ως απειλή μπορεί να λάβει επίσης διάφορες μορφές χρήσεως όπως συμβατική, υβριδική, μη επανδρωμένη, κυβερνοπολέμου. Ωστόσο η ενοχλητική της παρουσία γίνεται ακόμη πιο έντονη χάρη στην ικανότητα εκτελέσεως εντολών, τις οποίες αποφασίζει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας και εντάσσονται στην υλοποίηση των απαιτουμένων ενεργειών για την προώθηση των τουρκικών εθνικών συμφερόντων, όπως ορίζουν τα αρμόδια θεσμικά κείμενα της γείτονος, υπό την πλήρη κάλυψη της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας. Με αυτόν τον τρόπο προσδίδεται ισχυρή ευελιξία στους στρατιωτικούς, οι οποίοι μπορούν να προχωρούν στην εκπόνηση των αντιστοίχων εθνικών χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών στρατηγικών κειμένων, σχεδιάζοντας όλα τα βήματα που πρέπει να γίνουν προκειμένου να γίνουν εγκαίρως αντιληπτά και κατανοητά τα τουρκικά «θέλω», εν αντιθέσει με τα διεθνή «πρέπει». Οι πρόσφατες εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ (Τεμάχιο 3) και στα Ίμια (εμβολισμός σκάφους ΛΣ) επιβεβαιώνουν τα προαναφερόμενα.

Η αντενέργειά μας δεν μπορεί να συνεχίζει να περιορίζεται σε βαρύγδουπες ανέξοδες δηλώσεις, ούτε σε αποφάσεις ήσσονος σημασίας επί των εξοπλισμών. Η ενεργοποίησις των προβλεπομένων διαδικασιών χειρισμού κρίσεως δεν κοστίζει στον εθνικό προϋπολογισμό και η λεπτομερής εφαρμογή τους δεν συνιστά μνημονιακή υποχρέωση, απλώς απαιτεί την φυσική παρουσία των εμπλεκομένων στον κατάλληλο τόπο και χρόνο. Επίσης η εκπόνησις της νέας ΠΕΑ θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να αποκτήσει ένα θεσμικό εργαλείο μέσα από το οποίο θα δρομολογούντο και θα προβάλλονταν προς τα έξω η θέλησις του κράτους συν την απόφαση χρησιμοποιήσεως της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτό συνιστά αποτροπή και ένδειξη σθεναρούς υπερασπίσεως των εθνικών συμφερόντων, έστω και σε θεσμικό επίπεδο. Η εθνική στρατηγική εκπονείται στην Αθήνα, όχι στις Βρυξέλλες και πολλώ δε μάλλον ούτε στην έδρα του ΟΗΕ.

Οι Τούρκοι μελετώντας τις ελληνικές δυνατότητες όπως αυτές εκδηλώθηκαν με την μορφή θέσεων και αποφάσεων στους τομείς της αμύνης, ιδιαιτέρως μετά από την εκδήλωση της κρίσεως, φέρονται πλέον να καταλήγουν στην παραμονή της μύγας επί του ξίφους. Μια στάση που δεν είναι η τελική καθώς – ειλικρινώς ελπίζω να σφάλλω – το ξίφος με εμφανή τα σημάδια των περιττωμάτων του νέο-οθωμανικού παρασίτου, δείχνει να αδρανεί, καθώς έχει συνηθίσει (σ.σ. Οι πολυετείς παραβιάσεις, οι υπερπτήσεις, οι διελεύσεις, οι ΝΟΤΑΜ, οι NAVTEX και οι κάθε είδους προκλήσεις έχουν λάβει «εθιμικό χαρακτήρα») την ενοχλητική παρουσία της. Το πλέον επικίνδυνο όλων είναι η διαπίστωσις πως ο πολιτικός χειριστής του ξίφους, μάλλον έχει αποφασίσει να «ρισκάρει» ανεχόμενος την παραμονή της μύγας, απειλώντας την ότι θα την εκδιώξουν άλλοι...

LIBERAL
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΣΤΟ ΦΩΣ ΟΚΤΩ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΤΟΥ 1940, ΣΕ ΡΙΖΟΧΑΡΤΟ

Pierre Kosmidis

Ένα ακόμα μοναδικό τεκμήριο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έρχεται στο φως της δημοσιότητας.
Πρόκειται για μια σειρά οκτώ χειρόγραφων χαρτών σε ριζόχαρτο οι οποίοι χρονολογούνται από τα τέλη Μαϊου του 1940, όταν η πολεμική προπαρασκευή της Ελλάδας βρισκόταν στο απόγειό της, καθώς ο πόλεμος βρισκόταν προ των πυλών της χώρας, όπως αποδείχθηκε λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 1940.

Οι 8 μοναδικοί αυτοί χάρτες, οι οποίοι τίθενται στη διάθεση κάθε φιλίστορα ερευνητή (οι ενδιαφερόμενοι ας επικοινωνήσουν με τον γράφοντα), υπογράφονται από τον επιθεωρητή Πεζικού υποστράτηγο Παναγιώτη Μπασακίδη, με ημερομηνία 21 Μαϊου 1940.

Ο υποστράτηγος Παναγιώτης Μπασακίδης, πολέμησε στην καταστροφική για τους Έλληνες εκστρατεία στη Μικρά Ασία, διετέλεσε την περίοδο 1930-31 διοικητής της Σχολής Πεζικού Χαλκίδας, το 1940 ήταν επιθεωρητής Πεζικού, ενώ κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο 1940-41 ήταν διοικητής της XVII (17ης) Μεραρχίας, η οποία αρχικά είχε ταχθεί  στο βουλγαρικό μέτωπο, αλλά με την έναρξη των εχθροπραξιών προωθήθηκε τάχιστα στη Βέροια. Αργότερα (1945) υπήρξε Ανώτερος Στρατιωτικός Διοικητής Πελοποννήσου, ενώ λίγο αργότερα αποστρατεύθηκε.

WW2 WRECKS
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ 90η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΑΝΑΛΥΤΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΤΟΥ ''ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ''

Σύντομη επισκόπηση θεμάτων που άπτονται της επικαιρότητας εν σχέσει με την Γεωστρατηγική και την Ιστορία από τον τηλεοπτικό σταθμό Blue Sky με τον Δημοσιογράφο & Αμυντικό Αναλυτή Γιάννη Θεοδωράτο στις 27/2/2018.

Evonymos
Blue Sky
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΤΟ ΑΘΕΑΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΚΟ ΠΑΙΓΝΙΟ ΣΕ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Του Ιωάννου Μάζη
Καθηγητού Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιον Αθηνών.
 

Λόγω των προβλημάτων της στη Συρία, η Τουρκία εξακτινώνει την προβολή ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια.

Μία σειρά γεωπολιτικών Δεικτών (στους Πυλώνες της Άμυνας/Ασφάλειας και Οικονομίας) κατά την γεωπολιτική ανάλυση ανακατανομής ισχύος στο ad hoc Σύμπλοκο το εμπεριέχον τα Υποσυστήματα: i) των Κεντροδυτικών Βαλκανίων (Σκόπια, Κόσοβο και Μετόχια, Βοσνία και Αλβανία) ii) στο Δίπολο Θράκης-Αιγαίου και iii) στο Δίπολο Δωδεκάνησσα-Κύπρος με Γεωπολιτικό Παράγοντα το Κουρδικό Ζήτημα, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία, τελματωθείσα στην βορειοδυτική Συρία (Αφρίν) εξακτινώνει τις προσπάθειες προβολής ισχύος της σε όλα τα προαναφερθέντα υποσυστήματα, εκβιάζοντας το ΝΑΤΟ και την Ουάσιγκτων, με κίνδυνο θερμές εκρήξεις στη Νοτιοανατολική Πτέρυγα.

Πρώτον: Το δρών Υπερσύστημα επί του Γεωπολιτικού αυτού Παράγοντος εμπεριέχει τους ανταγωνιζομένους Διεθνείς Πόλους Ισχύος, αφενός της Ουάσιγκτων και της ΕΕ (Παρίσι-Βερολίνο) και αφετέρου της Μόσχας. Μεταξύ, όμως, των Δυτικών Πόλων Ισχύος υπάρχει επίσης εσωτερικός ανταγωνισμός: Στo Υποσύστημα των Κεντροδυτικών Βαλκανίων είναι σαφής ο ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ-Βερολίνου, αλλά και Παρισίων-Βερολίνου.
Οι ΗΠΑ επιθυμούν τη ΝΑΤΟϊκή ολοκλήρωση στην βαλκανική περίμετρο σε συνεργασία με την Γαλλία του Μακρόν, ώστε να ελέγξουν την ρωσική επιρροή προς την Μεσόγειο. Αδιαφορούν επί του τύπου επιλύσεως του «ονοματολογικού» των Σκοπίων. Αντιθέτως, η Γερμανία επιμένει να θωπεύει τον σκοπιανό «ταυτοτικό μακεδονισμό» και τον εξ αυτού εκπορευόμενο υπονομευτικό, εις βάρος της Ελλάδος, δήθεν «αλυτρωτισμό» εξυπηρετούσα –διακριτικώς– τον άξονα Βερολίνου-Μόσχας-Αγκύρας.
Αμφιβάλλει κανείς ότι εάν τα Σκόπια εδέχοντο την ονομασία, π.χ. «Βασίλης», οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν θα είχαν ουδέν πρόβλημα να εντάξουν τον Ιούλιο τον «Βασίλη» εις το ΝΑΤΟ; Oχι βέβαια. Το εξ αυτού του γεγονότος, όμως, προσποριζόμενο όφελος των αγγλοσαξωνικών θαλασσίων δυνάμεων ανταγωνίζεται ενδο-Δυτικώς την αναδυομένη χερσαία γερμανική δύναμη και λαμπρή συνεργάτιδα της Μόσχας εις τα ενεργειακά, την Γερμανία!

Ο γερμανικός ενεργειακός άξονας

 

Δεύτερον: Δια του λόγου το αληθές, αναφέρω ότι οι αγωγοί Ρωσίας-Γερμανίας Νord Stream I και II έχουν ετήσια ικανότητα μεταφοράς 55 δισ m3 (1,9 τρις ft3), η οποία προβλέπεται να διπλασιασθεί το 2019 σε 110 δισ m3 (3.9 τρις ft3). Προς το παρόν μεταφέρουν 22 δισ m3 λόγω των περιορισμών που έχει επιβάλει η ΕΕ στην Gazprom. Το Βερολίνο, επιθυμεί πάση θυσία την επέκταση της οικονομικής και πολιτικής της κυριαρχίας του, στην ζώνη: Σερβίας (μελλοντικού μέλους της ΕΕ), σκοπιανής «Μακεδονίας» (επίσης πιθανού μελλοντικού μέλους της ΕΕ) και ελληνικής Μακεδονίας, εκβιαζομένης από τον υποκινούμενο σκοπιανό «μακεδονισμό».
Εάν αυτό επιτευχθεί, η Γερμανία ως οικονομικός και πολιτικός ηγεμών της ΕΕ, σε συνεργασία με την άλλη διεθνή χερσαία δύναμη την Ρωσική Ομοσπονδία, θα προχωρήσει στην υλοποίηση ενός Ρωσο-ιρανο-γερμανικού ενεργειακού διαδρόμου τύπου South Stream μέσω Ελλάδος (ΕΕ), Σκοπίων (ΕΕ τότε), Σερβίας (ΕΕ τότε) και Κροατίας (ΕΕ). Και, βεβαίως σε αυτό θα βοηθήσουν οι πρόσφατες σχέσεις συνεργασίας Μόσχας-Αγκύρας.
Άλλωστε, ο γερμανικός τεχνικοοικονομικός έλεγχος μιας μελλοντικής εμπορευματικής συνδέσεως της spot αγοράς υδρογονανθράκων του λιμένος του Ρότερνταμ με το Αιγαίο (Μάζης, Γεωπολιτική προσέγγιση για ένα νέο Ελληνικό Αμυντικό Δόγμα, Παπαζήσης, Αθήνα 2006, σ. 48, Χάρτης 7), μέσω του γερμανικού ελέγχου της σχεδιαζομένης ζεύξεως Αξιού-Μοράβα-Δούναβη είναι ακόμη ένα πολύ σημαντικό διακύβευμα για την αναδυομένη ευρωκυρίαρχο Γερμανία. Έτσι φυσικά θα έχει επιτύχει το, από Αυστροουγγρικής περιόδου, όνειρό της να κατέλθει στο Αιγαίο.
Όταν θα εκδηλωθούν εις στο μέλλον οι δήθεν «αλυτρωτικές» τάσεις της εργαλειοποιηθείσης από το Βερολίνο «Γκορναμακεδονίας», το Βερολίνο με μεγάλη χαρά θα αναμειχθεί για την «επίλυση» των εντάσεων με σκοπό την κατ’ αρχήν ουδετεροποίηση της ζώνης Αξιού-Μοράβα και κατόπιν τον πλήρη έλεγχό της. Θα λειτουργεί, μάλιστα, ως «εγγυήτρια δύναμις» των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών των μειονοτήτων» της περιοχής, με πρώτη φυσικά, την (θού Κύριε…) «μακεδονική εθνική μειονότητα» η οποία θα εντοπίζεται μέχρι τον πολύτιμο λιμένα της Θεσσαλονίκης. Έτσι θα διαλύσει κάθε αγγλοσαξωνική, ΝΑΤΟ-δυτικού τύπου πρόνοια «ενεργειακής ασφαλείας» της ΕΕ, εφόσον οι ενεργειακοί στρατηγικοί εταίροι του Βερολίνου επί του άξονος αυτού και του λιμένος της Θεσσαλονίκης θα είναι η ρωσική και η ιρανική ενεργειακή βιομηχανία, μέσω τουρκικών εδαφών.
Βεβαίως από την γερμανική αυτήν στόχευση, μέχρι την υλοποίησή της, υπάρχει το χάος των αναμενομένων αμερικανικών αντιδράσεων! Εάν αυτές δεν υπάρξουν, θα αποδειχθεί ότι η Ουάσιγκτων έχει απωλέσει το γεωπολιτικό παίγνιο στο Βόρειο Αιγαίο προς όφελος του γερμανο-ρωσο-τουρκο-ιρανικού μλόκ. όπου συντομότατα θα εμπλακεί και η Κίνα δια της χρήσεώς του ως μέρος του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού» (ΟΒΟR)!

Τα έχει πει ο Νταβούτογλου

 

Τρίτον: Η Τουρκία, αισθάνεται ότι έχει σημαντικότατο γεωστρατηγικό ρόλο σε αυτό το γεωπολιτικό παίγνιο. Οφείλει να προστατεύσει την μελλοντική της εδαφική ακεραιότητα, την οποία βλέπει να απειλείται οσημέραι από την κουρδική κρατογέννεση, η οποία λαμβάνει χώρα στα νότια σύνορά της (Ιράκ και Συρία) με την ανοχή και στήριξη των ΗΠΑ. Επίσης, οφείλει να αναπτύξει το στρατηγικό της βάθος στα προαναφερθέντα τρία υποσυστήματα, τα οποία αποτελούν αγγλοσαξωνικού ενδιαφέροντος ανασχετική περίμετρο για την Μόσχα και υψίστη γεωστρατηγική στόχευση για το ΝΑΤΟ.
Το πρώτο η Άγκυρα προσπαθεί να το επιτύχει με την εισβολή της στο Αφρίν, η οποία έχει οδηγήσει την Άγκυρα σε ένα βιετναμικού τύπου «βάλτο». Ο Βλαδίμηρος Πούτιν είναι πολύ καλός σκακιστής και στην περίπτωση της Τουρκίας, εφαρμόζοντας την «βαριάντα του Τρελλού», οδηγεί τον Ερντογάν με μαθηματικό τρόπο στο «συριακό αδιέξοδο». Έτσι θα τον καταστήσει απόλυτο υποχείριό του, με δεδομένες τις αμερικανικές αντιρρήσεις στην τουρκική εισβολή και την επίθεση κατά των Κούρδων του PYD/YPG στην περιοχή.
Εάν το καταφέρει θα έχει διαρρήξει την Νοτιοανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Εάν πάλι αποτύχει, θα αφήσει τον Ερντογάν να οδηγηθεί σε πτώση, θα το ρευστοποιήσει στις σχέσεις του με την Ουάσιγκτων και θα καταφέρει να προσπορίσει οφέλη από την ενδοτουρκική πολιτική αναταραχή, εισπράττοντας ανταλλάγματα στην Συρία, και στην Αρμενία, στον κρίσιμο γι αυτόν Καύκασο.
Η Τουρκία πάλιν, προσπαθούσα να αποφύγει τον «συριακό βάλτο», εκβιάζει το ΝΑΤΟ από το «εσωτερικό» των κρατών των Κεντροδυτικών Βαλκανίων αλλά και των Διπόλων Αιγαίου-Θράκης και Δωδεκανήσσου-Κύπρου, τα οποία η Ουάσιγκτον χρειάζεται για να ολοκληρώσει την βαλκανική ανασχετική περίμετρο ως προς την Ρωσία. Ελπίζει η Άγκυρα ότι αυτός ο εκβιασμός, θα αναγκάσει τελικώς τις ΗΠΑ να της προσφέρουν τους Κούρδους μαχητές σαν «ορεκτικό» και την βορειοδυτική Συρία σαν «κύριο πιάτο».
Εργαλεία της Άγκυρας για την υλοποίηση των εκβιασμών αυτών, αποτελούν οι παρεμβάσεις στους οικονομικούς, αμυντικούς και πολιτικούς πυλώνες του υποσυστήματος των κεντροδυτικών Βαλκανίων και των υποσυστημάτων Αιγαίου-Θράκης και Δωδεκανήσων-Κύπρου εμφανώς και με πρόγραμμα εδώ και 20 έως 40 έτη, αντιστοίχως. Ο κ. Νταβούτογλου τα έχει γράψει και δημοσιεύσει από το 2002 στο βιβλίο του «Στρατηγικό βάθος της Τουρκίας». Ας τον μελετήσομε και ας μην εκπλησσόμεθα υποκριτικώς, βλακωδώς ή ανευθύνως, σήμερα.

SLPRESS
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΙ ΣΚΕΛΕΤΟΙ ΣΤΗΝ ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΤΟΥ ΚΚΕ - ΤΟΣΟ ΚΟΣΤΙΣΕ Η ΑΓΝΟΙΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ, ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΚΟΣΤΙΣΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Του Παναγιώτη Λιάκου
 
Οι θέσεις του ΚΚΕ για την αυτονόμηση της Μακεδονίας, τη λειτουργία του κράτους του Αιγαίου και την αναγνώριση μακεδονικής εθνότητας ανακοινώθηκαν στην 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ που έγινε τον Ιανουάριο του ’49. Εκεί πάρθηκε η απόφαση, με στόχο να ενισχυθούν οι Σλαβομακεδόνες αντάρτες. Λέει ο Ζαχαριάδης στη διαθήκη του, “το κάναμε από ανάγκη γιατί είχαμε ανάγκη από εφεδρείες των Σλαβομακεδόνων να πολεμήσουν με τον Δημοκρατικό Στρατό”. Στο όνομα αυτής της ανάγκης ο Ζαχαριάδης προσωπικά έβγαλε την απόφαση της 5ης Ολομέλειας, η οποία αποσπούσε τη Μακεδονία και τη Θράκη και η οποία τι είχε, όμως, ως συνέπεια; Το εξής τραγικό και ανεπανάληπτο ιστορικό αποτέλεσμα. Ελεγε ο στρατοδίκης: “Τι λες, κατηγορούμενε, για την απόφαση της 5ης Ολομέλειας;” Ο άλλος, ο κομμουνιστής κατηγορούμενος ήταν στην παρανομία, ήταν στη φυλακή, ήταν στην εξορία. Δεν ήξερε τι ήταν η 5η Ολομέλεια. Πού να τη μάθει; Κείμενα δεν κυκλοφορούσαν. Γραπτά δεν κυκλοφορούσαν και, για να είναι εντάξει με τη γραμμή του κόμματος - είχαμε αυτό το ψώνιο όλοι μας: Το κόμμα! Το κόμμα τελικά τι ήταν; Ηταν ο Ζαχαριάδης».

Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου, αδημοσίευτο απόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχωρήθηκε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» (φύλλο 18/2/2018, σελ. 16 & 25).

Ποια είναι αυτή η περιβόητη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ, στην οποία αναφέρεται ο παλαίμαχος κομμουνιστής και συνεξόριστος του Χαρίλαου Φλωράκη Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου; Για ποιον λόγο η υπεράσπισή της οδηγούσε ανίδεους αλλά πείσμονες ανθρώπους στα εκτελεστικά αποσπάσματα; Η απόφαση της 5ης Ολομέλειας του ΚΚΕ ελήφθη τον Ιανουάριο του 1949 στον Γράμμο. Εκεί το ΚΚΕ υποσχόταν εδαφικές και εθνικές αβαρίες της Ελλάδας για χάρη των Σλάβων που τους βοηθούσαν στον πόλεμο που είχαν ξεκινήσει (και ήδη έχαναν) εναντίον της πατρίδας μας. Μεταξύ άλλων, αυτή η προδοτική απόφαση ανέφερε τα εξής: «Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός (σλαβομακεδονικός) λαός τα 'δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα με το αίμα του για να την αποχτήσει. Οι Μακεδόνες κομμουνιστές στέκονται πάντα επικεφαλής στην πάλη του λαού των».

Τα προαναφερθέντα αλλά και όλο το παρασκήνιο τα γνώριζε ο σκληρός πυρήνας της ηγεσίας του ΚΚΕ. Ομως τα περισσότερα μέλη, ακόμη και υψηλόβαθμοι στην ιεραρχία της «θρησκείας χωρίς Θεό» δεν τα γνώριζαν. Τα αποτελέσματα η πατρίδα μας τα βίωσε τα ταραγμένα χρόνια της κομμουνιστικής ανταρσίας αλλά και μετά τη νίκη του εθνικού Στρατού.
Ο κ. Παπαγαρυφάλλου σε αυτήν τη συνέντευξη αναφέρθηκε και σε ένα τρανταχτό παράδειγμα του πόσο κόστισε η άγνοια της προδοτικής φύσης του ΚΚΕ στα μέλη του: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα άγνοιας για την 5η Ολομέλεια ήταν ο φίλος μου, ο Κουτρούκης.
Ηταν στον ΕΛΑΣ, πολέμησε στον Δημοκρατικό Στρατό, ήρθε στην Αθήνα, πιάστηκε για κατασκοπία, κλείστηκε στις φυλακές. Πέρασε μια ζωή που ήταν φυλακή και πόλεμος και εξορία. Αυτός, λοιπόν, ο άνθρωπος μου χάρισε ένα βιβλίο του, που έγραψε πριν πεθάνει, γύρω στο ’90 με ’92.
Εκεί γράφει ότι “ενώ ήμουν στο κέντρο των αποφάσεων, ταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού, ο δικηγόρος Κουτρούκης, είδα τον καπετάν Διαμαντή στεναχωρημένο. Ηταν ανώτερος καπετάνιος ο Διαμαντής. Και του λέω “τι συμβαίνει;”. Μου απάντησε: “Η 5η Ολομέλεια συμβαίνει. Θέλουν να δώσουν τη Μακεδονία”. Και να φανταστείτε ότι ο Κουτρούκης ήταν στέλεχος και αγνοούσε τις ειλημμένες αποφάσεις του ΚΚΕ! Πολλά στελέχη του Δημοκρατικού Στρατού στεναχωρήθηκαν από αυτή την απόφαση, τη... μονοπρόσωπη του Ζαχαριάδη. Και γι’ αυτό μετά από δυο τρεις μήνες με ειδική σύσκεψη των καπεταναίων του Δημοκρατικού Στρατού ανακλήθηκε αυτή η απόφαση και σώθηκε πολύς κόσμος. Γιατί τα Στρατοδικεία καθάριζαν πολύ κόσμο. Οι αποφάσεις τους ήταν θάνατος, θάνατος, θάνατος! Η κατηγορία ήταν “απόσπαση μέρους της επικρατείας”, όπως έλεγε ο πρόεδρος. Ο άλλος έλεγε “υποστηρίζω την απόφαση της 5ης Ολομέλεια του κόμματος”. Δεν την ήξερε ο άνθρωπος και την υποστήριζε για λόγους κομματικής πειθαρχίας, όπως τώρα η κομματική πειθαρχία των βουλευτών».

Τόσο κόστισε η άγνοια σε ανθρώπους που πολέμησαν για το τίποτα, νομίζοντας ότι ο αγώνας ήταν για τα πάντα. Αλλο τόσο κόστισε και στην Ελλάδα.


ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΙΔΟΥ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΙΜΙΑ : ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ

Photo: A unit of Turkish commandos prepare to leave the Imia Island in the Agean Sea early January 31st, 1996 following the departure earlier of Greek soldiers which eased the tension between the two countries who dispute sovereignty of the small islet. Photo AΠΕ-ΜΠΕ via Turkish Navy FEBRUARY 26, 2018

Ενώ η κατάσταση στην Αθήνα άρχισε κάπως να ηρεμεί μετά τις 2 Φεβρουαρίου 1996, η ελληνική κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη κινδύνευσε να βρεθεί ενώπιον νέου επεισοδίου, που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κρίση, παρόμοια με αυτή των Ιμίων.
Οι Τούρκοι παραπονέθηκαν στους Αμερικανούς ότι η Ελλάδα είχε αρχίσει να υλοποιεί μυστικό σχέδιο για τοποθέτηση συμβόλων σε βραχονησίδες και νησίδες, που οι ίδιοι χαρακτήριζαν αμφισβητούμενες. Ισχυρίστηκαν επίσης ότι στην Καλόλημνο είδαν Ελληνες στρατιώτες να περιπολούν.
Δεν ήταν το μοναδικό επεισόδιο: Στις 5 Φεβρουαρίου 1996, τουρκική ακταιωρός έπαιξε «κρυφτούλι», με πλοίο του Λιμενικού Σώματος, όχι μακρυά από την Κάλυμνο. Υπήρξε κίνδυνος σύγκρουσης, που αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή.
Οι Αμερικανοί αρχικά δέχθηκαν τις τουρκικές δικαιολογίες. Είχε προηγηθεί και ένα άλλο περιστατικό. Στις 3 Φεβρουαρίου του ίδιου χρόνου τουρκική ακταιωρός πυροβόλησε εναντίον των ελληνικών μηχανότρατων «Χατζηκωνσταντής» και «Σωτήρης», που βρίσκονταν στα ελληνικά χωρικά ύδατα.
Μετά από το επεισόδιο, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού έστειλε στην Αλεξανδρούπολη το πολεμικό «Ικαρία» για να περιπολεί στην περιοχή. Ο Μητροπολίτης Ανθιμος, έσπευσε να καταδικάσει τα επεισόδια, και τα συνέδεσε με την υπόθεση των Ιμίων, αλλά η κυβέρνηση αντιμετώπισε με προσοχή την κατάσταση για να μην δώσει την ευκαιρία για δημιουργία νέας κρίσης. Δήλωσε χαρακτηριστικά: «Tώρα που καταλαγιάζει ο θόρυβος από το ταπεινωτικό για μας επεισόδιο στο Aιγαίο, κινδυνεύουμε να ξαναπέσουμε στον εφησυχασμό και την αδιαφορία ή να κατασιγάσουμε την πικρία μας με την ανεύρεση των υπευθύνων, πραγματικών ή πιθανών, ανάμεσα σε εκείνους που πρωτοστάτησαν στο σχεδιασμό και την εκτέλεση της ατυχούς επιχείρησης. Στο μεταξύ, οι Tούρκοι μεθοδικοί, πονηροί, σύγχρονοι πλέον και πάντοτε αδυσώπητα εχθρικοί απέναντί μας, σχεδιάζουν τις νέες προκλήσεις εναντίον μας».
Ακολούθησε η προσάραξη του ελληνικού επιβατηγού πλοίου «Νικήτας», σε αβαθή νερά πολύ κοντά στην Καλόλημνο, την οποία οι Τούρκοι είχαν βάλει στο επίκεντρο των αμφισβητήσεων τους. Το τετραμελές πλήρωμα και οι ναύτες του αλιευτικού σκάφους «Αντώνης» ηγήθηκαν των προσπαθειών αποκόλλησης
Στις 7 Φεβρουαρίου 1996, ο Αμερικανός πρέσβης Τόμας Νάϊλς απέστειλε τηλεγράφημα στον τότε υπουργό Εξωτερικών Γουόρεν Κρίστοφερ, στο οποίο εμμέσως αφήνεται να εννοηθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι αθώα. Αναφέρει ότι η Αθήνα θεωρεί –και είχε απόλυτο δίκιο η ελληνική κυβέρνηση- πως η Καλόλημνος δεν καλύπτεται από την συμφωνία για τα Ιμια.
Συγκεκριμένα σημειώνει τα εξής:
Ημερομηνία: 7 Φεβρουαρίου 1996, Ωρα: 17:19 

Από: Πρεσβεία ΗΠΑ, Αθήνα 

Προς: Υπουργό Εξωτερικών Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ουάσιγκτον, Άμεση παράδοση 

Ενημέρωση: Υπουργείο Άμυνας, Ουάσιγκτον, Άμεση παράδοση, Γενικό Επιτελείο Στρατού, Ουάσιγκτον, Άμεση παράδοση 

Θέμα: Πληροφορίες περί απόβασης ελληνικών στρατευμάτων στην Καλόλιμνο 

1.Διαβάθμιση από αναπληρωτή επικεφαλής αποστολής Τόμας Μίλερ. Αιτιολογία: 1.5 b) και d). 
2.Το παρόν μήνυμα απαιτεί την ανάληψη ενεργειών – Βλέπε παράγραφο 5. 
3.(Εμπιστευτικό) Απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με πληροφορίες περί παρουσίας ελληνικών στρατευμάτων στη νησίδα της Καλολίμνου κοντά στα Ίμια / Καρντάκ, το Υπουργείο Εξωτερικών και το ελληνικό Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας είπαν ότι μόνον η νησίδα των Ιμίων καλύπτεται από τη συμφωνία απεμπλοκής που επιτεύχθηκε με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών στις 30-31 Ιανουαρίου.
4.(Εμπιστευτικό) Έτσι, κατά την άποψή τους, η παρακείμενη νησίδα της Καλολίμνου δεν υπάγεται στη συμφωνία, και δεν επιβεβαιώνουν ούτε διαψεύδουν την παρουσία ελληνικών στρατευμάτων (ή άλλων προσώπων) στην Καλόλιμνο (ή σε άλλα νησιά νησίδ\ες του Αιγαίου).
Επισημαίνουμε ότι τουλάχιστον μια είδηση στον Τύπο της 7ης Φεβρουαρίου αναφέρει ότι τοποθετήθηκαν έλληνες στρατιώτες σε νησίδες κοντά στα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία στο Αιγαίο, όμως μέχρι τώρα δεν μπορέσαμε να επιβεβαιώσουμε την είδηση αυτή.
5.(Εμπιστευτικό) Σχόλιο και αίτημα ανάληψης ενεργειών: Η πρεσβεία ενεργεί θεωρώντας ότι η συμφωνία περί επανόδου στο προηγούμενο καθεστώς καλύπτει μόνον τα Ίμια / Καρντάκ και όχι άλλα γειτονικά νησιά / νησίδες. Θα εκτιμούσαμε την επιβεβαίωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι η αντίληψή μας αυτή είναι ορθή. Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για την απόκτηση περισσότερων πληροφοριών όσον αφορά την ενδεχόμενη αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στις νησίδες κοντά στα Ίμια / Καρντάκ ή σε άλλα σημεία κατά μήκος των θαλάσσιων συνόρων Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο.             

Υπογραφή: Νάιλς

File PHOTO: A Turkish Coastguard vessel is overflown by a Greek military plane 29 January in the Agean Sea. Reportedly some Greek soldiers were stationed on the island of Imia on Monday, following an incident over the weekend, which caused a diplomatic row between Turkey and Greece. Turkish journalists on Saturday had removed a Greek flag from the Imia island and had hoisted a Turkish one at its place. Following an official protest to Turkey, a Greek Navy vessel on Sunday was despatched to rehoist the Greek flag on the deserted island. Photo via AΠΕ-ΜΠΕ via Turkish Navy. EDS note: best quality available

Την επομένη μέρα, το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ απαντά στην αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας και την διορθώνει στο θέμα της συμφωνίας.
Οι Αμερικανοί διπλωμάτες στην ελληνική πρωτεύουσα είχαν μείνει με την εντύπωση ότι η συμφωνία ήταν απλά η επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς. Το σημείωμα υπέγραψε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Στρόουμπ Τάλμποτ και ετοίμασε ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Νότιας Ευρώπης, Κέρι Κάβανο, που γνώριζε τα ελληνικά θέματα όπως «την κάλπικη δεκάρα», κατά την έκφραση Ελληνα διπλωμάτη που υπηρετούσε στην πρεσβεία της Ουάσιγκτον.
Για πρώτη φορά, από την δημιουργία της κρίσης στα Ιμια, οι Αμερικανοί στηρίζουν την ελληνική θέση και θεωρούν την Καλόλιμνο ελληνικό έδαφος. Ο Κάβανο ενημέρωσε τον Νάϊλς, ότι «η συγκεκριμένη ενέργεια (Σ.Σ.: εννοεί στην Καλόλιμνο) δεν παραβιάζει τη συμφωνία για την ταυτόχρονη απομάκρυνση στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών από τα Ίμια, την αποχώρηση των πολεμικών σκαφών και τη μη επιστροφή τους».
O Αμερικανός αξιωματούχος, άδραξε την ευκαιρία για να επαναλάβει σε επίσημο έγγραφο, τη συμφωνία για τα Ιμια, την οποία αποδέχθηκαν, χωρίς κανένα ενδοιασμό, η Αθήνα και η Αγκυρα.
Στο σημείο αυτό σημειώνουμε ότι η συμφωνία για τα Ίμια είχε αποφασιστεί να παραμείνει απόρρητη. Γι’ αυτό και ο καθένας αφέθηκε να την ερμηνεύει ως ήθελε. Η ελληνική κυβέρνηση επέμενε ότι η συμφωνία αφορούσε μόνο την απομάκρυνση των πλοίων και των στρατιωτών πάνω και γύρω από τα Ίμια. Το μοιραίο εκείνο βράδυ της 31ης Ιανουαρίου μερικοί, όχι όλοι,  δημοσιογράφοι στην Αμερική γνωρίζαμε ότι ο όρος για την αποχώρηση αφορούσε και τις σημαίες. Στη συνέχεια πληροφορηθήκαμε ότι η συμφωνία περιείχε και τέταρτο όρο:
Την μή επιστροφή γύρω και πάνω στα Ίμια των πλοίων, των στρατιωτών και των σημαιών.
Ήταν η επίσημη γκριζοποίηση των βραχονησίδων.
Βέβαια, δεν είχαμε απόδειξη. Μέχρις ότου, μαζί με τον συνάδελφο Αθανάσιο Έλλις, βρήκαμε τα απόρρητα αμερικανικά έγγραφα. Σε ένα από αυτά ανακαλύψαμε τη συμφωνία για τα Ίμια. Ήταν μία παράξενη αλλά συνάμα και δύσκολη στιγμή για εμάς, διότι βλέπαμε την αλήθεια κατάματα.
Έχει σημασία να καταγράψουμε ότι η συμφωνία αποκαλύπτεται δια της πλαγίας: όταν θέτουν οι Τούρκοι θέμα για την Καλόλιμνο και οι Αμερικανοί τους απαντούν ότι δεν καλύπτεται το νησί από τη συμφωνία για τα Ίμια, σπεύδουν να την συμπεριλάβουν στο τηλεγράφημα (προφανώς για να υπάρχει και γραπτώς).
Εάν δεν συνέβαινε αυτό το περιστατικό, δεν θα είχαμε ποτέ σε χαρτί τη συμφωνία για τα Ίμια.

Στο εμπιστευτικό τηλεγράφημα, ο κ. Τάλμποτ, γράφει:

Ημερομηνία: 8 Φεβρουαρίου 1996, Ωρα: 02:25 

Από: Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ουάσιγκτον 

Προς: Πρεσβεία ΗΠΑ, Αθήνα, Άμεση παράδοση 

Θέμα: Επίσημα – ανεπίσημα 

1.Διαβάθμιση από Κέρι Κάβανο, διευθυντή υποθέσεων νοτιοανατολικής Ευρώπης. Αιτιολογία: 1.5 d). 2.(Εμπιστευτικό) Το ακόλουθο σημείωμα διαβιβάσθηκε στον Υπουργό Εξωτερικών στις 7 Φεβρουαρίου:             

Η κατάσταση παραμένει τεταμένη στο Αιγαίο             

Οι Τούρκοι παραπονέθηκαν στην πρεσβεία μας ότι η Ελλάδα τοποθέτησε κάποιες στρατιωτικές δυνάμεις στη νήσο Καλόλιμνο (ένα ελληνικό νησί κοντά στα Ίμια / Καρντάκ), παραβιάζοντας τη συμφωνία που επέτρεψε στις δύο πλευρές να υποχωρήσουν από το χείλος της σύγκρουσης. Η συγκεκριμένη ενέργεια δεν παραβιάζει τη συμφωνία για την ταυτόχρονη απομάκρυνση στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών από τα Ίμια, την αποχώρηση των πολεμικών σκαφών και τη μη επιστροφή τους.
Εγείραμε τους τουρκικούς προβληματισμούς στην ελληνική πρεσβεία, τονίζοντας τη σημασία της επίδειξης της μεγαλύτερης δυνατής σύνεσης στη χρήση στρατιωτικών δυνάμεων και από τις δύο πλευρές κατά τη διάρκεια της ευαίσθητης αυτής περιόδου.
Καταστήσαμε σαφές ότι δεν αμφισβητούμε το δικαίωμά τους να αναπτύξουν αυτά τα στρατεύματα, αλλά ανησυχούμε για το γεγονός ότι τέτοιου είδους ενέργειες είναι δυνατόν να παρερμηνευθούν και να προκαλέσουν αντιδράσεις στην Άγκυρα.
Ο πρέσβης Τσίλας μεταβίβασε το μήνυμα αυτό στον Υπουργό Εξωτερικών Πάγκαλο και στον Υπουργό Άμυνας Αρσένη. Παραπονέθηκαν ότι επρόκειτο για ανάπτυξη ελληνικών δυνάμεων σε ελληνικό έδαφος και ότι δεν ήταν θέμα προς συζήτηση.

(Ακολουθεί λογοκριμένο κείμενο)

Υπογραφή: Τάλμποτ

Οι Τούρκοι δεν σταμάτησαν να προκαλούν στην περιοχή των Ιμίων. Στο τέλος Φεβρουαρίου και στις αρχές Μαρτίου ξεπέρασαν κάθε όριο με αποκορύφωμα ένα σοβαρό επεισόδιο στις 29 Φεβρουαρίου. Εκείνο το πρωί, η ελληνική κανονιοφόρος «Πολεμιστής» πλησίασε την τουρκική ακταιωρό με αριθμό S4-74 με στόχο να την αναγκάσει να εγκαταλείψει τα ελληνικά χωρικά ύδατα των Iμίων. Τα δύο σκάφη ακούμπησαν το ένα το άλλο με αποτέλεσμα να ανοίξει τρύπα στο πίσω μέρος της ελληνικής κανονιοφόρου.
Mετά τη σύγκρουση το τουρκικό πλοίο έφυγε ταχύτατα προς τα τουρκικά παράλια και ο «Πολεμιστής» το καταδίωξε. Ομως, η τρύπα που άνοιξε από την σύγκρουση ανάγκασε την ελληνική κανονιοφόρο να κινηθεί προς τη Λέρο για να επιδιορθωθεί η βλάβη.
Οι Τούρκοι συνέχισαν τις προκλήσεις από τον αέρα. Τα απανωτά επεισόδια ανάγκασαν τον τότε υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο να καλέσει στο υπουργείο Εξωτερικών τον πρέσβη των ΗΠΑ και να του ζητήσει να επιτραπεί στον Έλληνα βοσκό, που βοσκούσε για χρόνια τα πρόβατά του εκεί, να επιστρέψει στα Ίμια.

Μετά την συνάντηση ο Νάϊλς έκανε αναφορά στον Γουόρεν Κρίστοφερ: 

Ημερομηνία: 5 Μαρτίου 1996, ώρα 16.55 

Από: Πρεσβεία ΗΠΑ, Αθήνα 

Προς: Υπουργό Εξωτερικών Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ουάσιγκτον, Άμεση παράδοση 

Θέμα: Ο υπουργός Εξωτερικών επαναλαμβάνει τις ελληνικές ανησυχίες σχετικά με τις τουρκικές δραστηριότητες στην περιοχή των Ιμίων / Καρντάκ             

Διαβάθμιση από πρέσβη Τόμας Νάιλς. Αιτιολογία 1.5 d). 

1.(Εμπιστευτικό) Σύνοψη. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης της 5ης Μαρτίου, ο υπουργός Εξωτερικών Πάγκαλος μου ανέφερε τις ίδιες ανησυχίες, όσον αφορά τις τουρκικές δραστηριότητες στην περιοχή των Ιμίων / Καρντάκ, τις οποίες είχε αναφέρει ο υπουργός Άμυνας Αρσένης την προηγούμενη εβδομάδα (τηλεγράφημα αναφοράς).
Έθεσε επίσης ζήτημα σχετικά με τις «εγγυήσεις» των Ηνωμένων Πολιτειών όσον αφορά τη συμφωνία της 31ης Ιανουαρίου και ζήτησε να εξασφαλίσουμε ότι η Τουρκία θα τηρήσει την εν λόγω συμφωνία. Είπα ότι θα διαβιβάσω τις ανησυχίες του, αλλά σημείωσα ότι τα συμβάντα που περιέγραψε έλαβαν χώρα πριν από αρκετές ημέρες, και ρώτησα κατά πόσον η ελληνική κυβέρνηση είχε πρόσφατες πληροφορίες που να υποδεικνύουν συνεχιζόμενες παραβιάσεις. Ο Πάγκαλος είπε ότι δεν γνώριζε, αλλά θα ζητούσε να μάθει. Τέλος σύνοψης. 
2.(Εμπιστευτικό) Συναντήθηκα με τον υπουργό Εξωτερικών Πάγκαλο στις 5 Μαρτίου για συζητήσεις, οι οποίες επικεντρώθηκαν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, προσφέροντας κάποιες ελπίδες για αποκλιμάκωση (βλέπε τηλεγράφημα αναφοράς). Ωστόσο, προτού συζητήσουμε κάποιες δυνητικά χρήσιμες ιδέες, ο Πάγκαλος έθεσε τα ίδια ζητήματα που είχε αναφέρει ο Αρσένης κατά τη διάρκεια της συνάντησής μας στις 29 Φεβρουαρίου (τηλεγράφημα αναφοράς) σχετικά με εικαζόμενες τουρκικές παραβιάσεις της συμφωνίας της 31ης Ιανουαρίου, στην οποία μεσολάβησε ο πρώην βοηθός υπουργός Εξωτερικών Χόλμπρουκ.
Ειδικότερα, σημείωσε ότι στις 18 και στις 28 Φεβρουαρίου, τουρκικά πολεμικά σκάφη κινήθηκαν μεταξύ των δύο νησίδων που απαρτίζουν τα Ίμια και ζήτησαν από ελληνικά αλιευτικά σκάφη να απομακρυνθούν. Τουρκικά RF-4 πετούν πάνω από την περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Καλύμνου. Ο Πάγκαλος είπε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του 1994 και του 1995 υπήρξαν «μόνον» 177 τουρκικές παραβιάσεις εντός έξι μιλίων ελληνικού εδάφους. Ωστόσο, τον Φεβρουάριο μόνο υπήρξαν 96 τέτοιες παραβιάσεις.
3.Συνεχίζοντας, ο Πάγκαλος είπε ότι ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών Χόλμπρουκ είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εγγυώνταν ότι δεν θα υπήρχε ελληνική ή τουρκική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή των Ιμίων καθώς και την επάνοδο στο προηγούμενο καθεστώς, πράγμα που σημαίνει, όπως είπε ο Πάγκαλος, ότι τόσο οι Ελληνες όσο και οι Τούρκοι αλιείς θα μπορούν να αλιεύουν χωρίς παρενοχλήσεις και ότι ένας Ελληνας κτηνοτρόφος από κάποιο από τα παρακείμενα νησιά, ο οποίος έβοσκε κατσίκες στα Ίμια επί δέκα χρόνια, θα μπορούσε να συνεχίσει την πρακτική αυτή.
Με διαβεβαίωσε ότι οι Έλληνες δεν θα παρενοχλούσαν τους Τούρκους αλιείς στην περιοχή, εν μέρει επειδή υπάρχει ένα αμοιβαίως επωφελές λαθρεμπόριο μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων αλιέων, το οποίο οι ελληνικές αρχές δεν επιθυμούν να διαταράξουν. 
4.(Εμπιστευτικό) Όπως αναφέρεται στο τηλεγράφημα αναφοράς, πιστεύω ότι μια συμφωνία βάσει της οποίας καμία από τις δύο πλευρές δεν θα παρεμβαίνει στις αλιευτικές δραστηριότητες των αλιέων της άλλης χώρας στην περιοχή και θα απέχει από την αποστολή πολεμικών σκαφών θα συνεισφέρει ουσιαστικά στη μείωση του συνολικού επιπέδου των εντάσεων. Μπορεί η πρεσβεία στην Άγκυρα να αναφέρει τυχόν τουρκικές αντιδράσεις στην προηγούμενη παρέμβαση του Αρσένη;          

Υπογραφή: Νάιλς

ΕΔΩ ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ: FINAL-AGRREMENT-ON-IMIA-1996-FEBRUARY08-0225

Πηγή: Ιδού η πραγματική συμφωνία για τα Ίμια: Δεν μπορεί να επιστρέψει κανείς και τίποτα στο νησί http://mignatiou.com/2018/02/idou-i-pragmatiki-simfonia-gia-ta-imia-den-bori-na-epistrefi-kanis-ke-tipota-sto-nisi/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ : http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2018/02/FINAL-AGRREMENT-ON-IMIA-1996FEBRUARY08-02251.pdf

mignatiou
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑ ΙΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ - ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ 1996 ΤΑ ΙΜΙΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Το 1969 η ίδια η τουρκική Γεωγραφική Υπηρεσία αναγνώριζε στους χάρτες που εξέδιδε ότι τα Ιμια ήταν ελληνικά νησιά. Του λόγου το ασφαλές προκύπτει από το όνομα που χρησιμοποιείται στον χάρτη (Immia adalari), ενώ αποτυπώνονται και όρια ανάμεσα στα χωρικά ύδατα Ελλάδας και Τουρκίας. Μάλιστα, στον χάρτη φαίνεται καθαρά ως τουρκική και ευρισκόμενη ανατολικά της οριογραμμής η νησίδα Τσαβούς. Στάση εκ διαμέτρου αντίθετη με σήμερα, όπου η Τουρκία έχει εντάξει τα Ιμια στις αποκαλούμενες γκρίζες ζώνες, μη αποδεχόμενη, επίσης, ότι υπάρχουν χωρικά ύδατα. Τα Ιμια περιγράφονται ως ελληνικό έδαφος σε χάρτες της βρετανικής Υδρογραφικής Υπηρεσίας του 1991, σε αντίστοιχους του αμερικανικού Ναυτικού το 1990, αλλά και σε ακόμα 17 παλαιότερους που έχουν εκδοθεί από το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών.

Τη διαχρονική περιγραφή των Ιμίων ως νησίδων που ανήκουν στην Ελλάδα αποδεικνύει σειρά από 19 χάρτες που είναι δημοσιευμένοι στην έκδοση «Υπόμνημα περί των νησίδων “Λιμνιά-Ιμια”» του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ). Η έκδοση έγινε τον Νοέμβριο του 1996 και σε αυτήν γίνεται σαφές ότι από τον 19ο αιώνα μέχρι και τις αρχές δεκαετίας του 1990, τα Ιμια δεν θεωρούνταν σε καμία περίπτωση μέρος της τουρκικής επικράτειας.
Ο πρώτος χάρτης, της τουρκικής Γεωγραφικής Υπηρεσίας, εκδόθηκε το 1969, απεικονίζει τα Ιμια με το ελληνικό όνομά τους (Immia adalari), ενώ –όλως περιέργως με βάση τα τουρκικά επιχειρήματα– περιέχει και γραμμή διαχωρισμού των χωρικών υδάτων των δύο χωρών.
Στα ανατολικά της γραμμής, εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων, διακρίνεται η νησίδα Τσαβούς, στην οποία, μάλιστα, προχθές οι Τούρκοι ήγειραν παρατηρητήριο. Ο δεύτερος χάρτης της βρετανικής Υδρογραφικής Υπηρεσίας εκδόθηκε το 1991 και απεικονίζει τα Ιμια με το ελληνικό τους όνομα και τη χρήση του ελληνικού όρου «νησιά». Ο τρίτος χάρτης σχεδιάστηκε το 1990 από το Ναυτικό των ΗΠΑ. Τα Ιμια περιγράφονται ως «Λιμνιά» και –όπως φαίνεται στην παρένθεση κάτω από το όνομα– ανήκουν στην Ελλάδα (Greece). Αναλόγως, η νησίδα απέναντι (Τσαβούς) περιγράφεται ως τουρκική, όπως και σήμερα.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ : Ο ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΔΕΚΑΝΕΑΣ (ΠΖ) ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ ΛΟΥΡΜΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΤΟ 1974 - ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΗΡΩΑΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ «ΜΑΝΟΥΛΑ ΕΤΟΙΜΑΣΕ ΤΟ ΜΑΓΙΟ»

Του Φάνη Μακρίδη
 
Σκέψου να απολύεσαι από τον στρατό, το πλοίο που σε μεταφέρει στην ιδιαίτερή σου πατρίδα, στους δικούς σου, να αλλάζει ρότα για να καταλήξεις σε μια κόλαση πυρών, κι εσύ να πανηγυρίζεις γιατί θα πολεμήσεις μαζί με τα αδέρφια σου…

……….

Κι όχι μόνο αυτό. Να ξέρεις ότι μάλλον θα χάσεις τη ζωή σου και η μοναδική σου έγνοια να είναι ο καθησυχασμός της μητέρας σου. Να τις γράφεις δυο γράμματα από το χαράκωμα, να ξέρεις ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται ύπουλα να κτυπήσουν με βόμβες Ναπάλμ και εσύ να της στέλνεις το μήνυμα «ΕΤΟΙΜΑΣΕ ΤΟ ΜΑΓΙΟ, ΕΡΧΟΜΑΙ».

Η πιο πάνω περιγραφή είναι για τον αγνοούμενο δεκανέα της ΕΛΔΥΚ, Δημήτρη Λούρμπα, ο οποίος, σύμφωνα με την μαρτυρία του λοχία Διονύση Πλέσσα αρνείτο πεισματικά να υποχωρήσει.

Στις 19 Ιουλίου επιβιβάστηκε κι αυτός στο αρματαγωγό «ΛΕΣΒΟΣ». Και ενώ το πολεμικό σκάφος έβαλε πλώρη για Ελλάδα, στο άκουσμα της είδησης ότι οι Τούρκοι κτύπησαν την Κύπρο, επέστρεψε στη Μεγαλόνησο την επομένη.

Οι δυο επιστολές
Παρ΄ όλα αυτά, ούτε γκρίνιαξε, ούτε αναθεμάτισε. Και κυρίως δεν λιποψύχησε. Η μοναδική του έγνοια να δώσει κουράγιο στη γυναίκα που τον έφερε στη ζωή: «Αν γίνει τίποτε και μάθεις κάτι για τον γιο σου, μη χάσεις το θάρρος σου, μην κλάψεις, μην λυγίσεις ό,τι κι αν συμβεί. Πες μόνο ότι τα έδωσε όλα για εμάς και για την Πατρίδα. Τίποτε περισσότερο. Γιατί ό,τι και αν κάνετε δεν θα βγει τίποτε. Και ποτέ μην ξεχάσεις ότι είσαι η πιο γλυκιά μανούλα του κόσμου».

Θρήνησε για τους συναδέλφους του που χάθηκαν («πολλά παιδιά έμειναν για πάντα εδώ και τα σκέπασε το χώμα της Κύπρου»), δέχθηκε τη μοίρα του («αν πάθω τίποτα… θα μείνω εδώ σ΄ αυτά τα χώματα… μην ξεχνάς ότι είναι πόλεμος») και έβαλε τον εαυτό του σε δεύτερη μοίρα. «Μην κλαις μανούλα μου γλυκιά που λείπω από κοντά σου, χιλιάδες μάνες βρίσκονται στην μοίρα τη δικιά σου» είχε γράψει χαρακτηριστικά.

Πιο κάτω παρουσιάζουμε τις δυο επιστολές που έστειλε στην μάνα του στις 4 και 11 Αυγούστου και αποκαλύφθηκαν στο βιβλίο «Κραυγή απ΄ τα μπουντρούμια» του δημοσιογράφου Αντώνη Μακρίδη. Η πρώτη επιστολή είχε γραφτεί 10 μέρες πριν το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ δεχθεί με τους τόνους  τις βόμβες ναπάλμ από τα τουρκικά αεροπλάνα και καταγραφεί ως ένας από τους 83 Ελλαδίτες αγνοούμενους…

4 Αυγούστου – Γράμμα από το μέτωπο «Λευκωσία 4 Αυγούστου 1974,
Πολυαγαπημένη μου μανούλα σε φιλώ. Είμαι πάρα πολύ καλά και εύχομαι το αυτό και για σένα. Σήμερα είναι Δευτέρα και είμαι ακόμα μέσα στα χαρακώματα από τις 20 του μηνός Ιουλίου. Τώρα το πότε θα φύγουμε είναι άγνωστον. Πάντως, μέχρι τώρα που σου γράφω το γράμμα αυτό, είμαι πολύ καλά. Γι΄ αυτό μην στενοχωριέσαι καθόλου για μένα, ελπίζω ότι όλα θα πάνε πολύ καλά και γρήγορα θα είμαι κοντά σου. Μάθε ότι στις 19 Ιουλίου ήλθε το καράβι μετά από 12 μήνες που το περιμέναμε μπήκαμε μέσα και ξεκίνησε για την Ελλάδα. Την άλλη μέρα όμως 20 του μηνός μάθαμε ότι οι Τούρκοι κτύπησαν την Κύπρο από τα ράδια. Θέλαμε 5 ώρες να φθάσουμε στην Ρόδο και ξάφνου ακούμε από τα μεγάφωνα του πλοίου «γυρίζουμε στην Πάφο, καλή τύχη» (σ.σ. σύμφωνα με τον ΕΛΔΥΚάριο Δημήτρη Σπανογιάννη οι στρατιώτες απαίτησαν να επιστρέψουν και να πολεμήσουν μαζί με τα αδέρφια τους – στην Πάφο το αρματαγωγό κτύπησε με επιτυχία τον τουρκικό θύλακα) και γυρίσαμε πάλι εδώ. Το μόνο άσχημο είναι δεν θα φύγουμε (σ.σ. για Ελλάδα εννοεί) όσοι είχαμε φύγει την πρώτη φορά. Πολλά παιδιά έμειναν για πάντα εδώ και τα σκέπασε το χώμα της Κύπρου. Έχουμε γίνει όλοι ζωντανοί-νεκροί. 12 ολόκληρους μήνες να μην γίνει τίποτα και όταν φύγαμε γίνανε όλα. Δεν πειράζει όμως ο Θεός είναι  μεγάλος και αφού ζούμε σήμερα μετά από τόσα που έκαναν οι Τουρκαλάδες, ας είναι δοξασμένο τ’ όνομά του. Ας ευχηθούμε ότι δεν θα συμβεί τίποτα άλλο και όλα θα πάνε καλά και γρήγορα θα γυρίσουμε πάλι πίσω.
Τι άλλο να σου γράψω μανούλα δεν ξέρω.. Πάντως είμαι καλά και μην στενοχωριέσαι. Γράψε μου ένα γράμμα τι κάνει ο Γιάννης, ο Κώστας, ο Αντρέας. Τους πήρανε στον στρατό, τους έχουν αφήσει τώρα και εσύ τι κάνεις; Αν τώρα με θυμήθηκε κανένας και ρώτησε για μένα πες του ότι είμαι καλά και έχει χαιρετισμούς πολλούς από μένα. Μην στενοχωριέσαι καθόλου είμαι πολύ καλά. Ίσως σκεφτείς γιατί σου γράφω τώρα και έχεις δίκιο. Από τις 20 του μηνός κοιμόμαστε εδώ και 300 μέτρα απέναντί μας είναι Τούρκοι. Έχουμε φύγει από το στρατόπεδο γιατί το έχουν βομβαρδίσει. Το τηλεγράφημα που έστειλα ήταν πρώμα. Και σήμερα μου δόθηκε λίγο η ευκαιρία και σου γράφω αμέσως. Τώρα πρέπει να βρω κάποιον που θα πάει μέσα να το δώσω να το ρίξει στο κουτί. Μανούλα ξέρω ότι η αλήθεια είναι πολύ πικρή αλλά πρέπει να ξέρεις ότι αν γίνει τίποτα και πάθω τίποτα, δεν πρόκειται να με φέρουν σε σας αλλά θα μείνω εδώ σε αυτά τα χώματα όπως έμειναν και οι άλλοι οι δικοί μας.
Μην ξεχνάς ότι είναι πόλεμος και πόλεμος πολύ άνισος. Αυτοί είναι ύπουλοι και όταν βρουν ευκαιρία κτυπούν τους πάντες και τα πάντα. Έστειλαν ολόκληρα σμήνη από αεροπλάνα και μας κτυπούσαν συνεχώς. Εμείς αμυνόμαστε μόνο με τα όπλα, με το θάρρος και με πίστη στον Θεό. Δεν θέλω να κλάψεις καθόλου αλλά να είσαι περήφανη. Σκέψου πόσες μάνες θρηνούν τα παιδιά τους και ότι δεν θα τα ξαναδούν ποτέ. Και ένας είναι από το Βαρθολομιό βρήκαν μόνο το κεφάλι του. Μην στενοχωριέσαι και ας πιστέψουμε ότι όλα θα πάνε καλά και θα γυρίσω κοντά σου. Μανούλα χαιρετισμούς σε όλους και… Καλή Αντάμωσις».

Η δεύτερη επιστολή – 11/08/1974
«Αγαπημένη μου μανούλα σε φιλώ. Είμαι πολύ καλά και γρήγορα θα είμαι κοντά σας. Μην στενοχωριέσαι καθόλου, όλα θα πάνε πολύ καλά, ο Θεός δεν θα μας αφήσει. Θα μας προστατεύσει και γρήγορα θα γυρίσουμε. Αφού γλυτώσαμε μέχρι σήμερα όλα θα πάνε καλά. Μην στενοχωριέσαι μανούλα μου, εγώ περνώ πολύ χειρότερα κάθε μέρα μέσα στο χαράκωμα, έχουν σπάσει όλα τα νεύρα μου. Τρίχες άσπρες, δεν είχα και τώρα είναι γεμάτο το κεφάλι μου, αλλά κάνω υπομονή και κουράγιο μέχρι το τέλος. Δεν χάνω το θάρρος μου και την πίστη μου και έχω εμπιστοσύνη στο Θεό ότι όλα θα πάνε πολύ καλά. Μην ξεχνάς όμως ότι είναι πόλεμος και ο πόλεμος είναι καταστροφή. Αφού έτυχε να γίνει σε μας θα το υποστούμε ό,τι και αν γίνει, όσο βαθύ και ορμητικό αν είναι το ποτάμι όταν υπάρχει βία και ανάγκη και όταν μας το επιβάλλουν πρέπει να το περάσουμε. Γράφοντας όλα αυτά δεν θέλω να σε κάνω να στενοχωρηθείς μανούλα μου, αλλά δεν μπορώ α σου γράφω και ψέματα όσο πικρή κι αν είναι η αλήθεια. Περνούμε πολύ δύσκολα και είναι θαύμα που ζούμε ακόμη όσοι έχουμε μείνει. Αν, αν λέω γίνει τίποτα τώρα και μάθεις τίποτα για τον μικρό σου γιο μην χάσεις το θάρρος σου, μην κλάψεις, μην λυγίσεις, ό,τι κι αν συμβεί. Πες μόνο ότι τα έδωσε όλα για εμάς και για την πατρίδα. Τίποτα περισσότερο. Γιατί ό,τι κι αν κάνετε δεν θα βγει τίποτα. Και ποτέ μην ξεχάσεις ότι είσαι η πιο γλυκιά μανούλα στον κόσμο αυτό. Μανούλα μου όσο δεν ήξερα που είναι τα αδέλφια μου και τι κάνουν με έτρωγε η αγωνία, τώρα όμως που έμαθα ότι όλοι είστε πολύ καλά δεν με νοιάζει για τίποτα. Όσο για τον Γιάννη μην στενοχωριέσαι, αυτοί δεν θα κάνουν τίποτα. Μόνο επιφυλακή είναι. Και καλύτερα που είναι εκεί γιατί αν ήταν αλλού υπήρχε μια πιθανότης να τον φέρουν και εδώ. Τώρα εκεί είναι καλά και μην στενοχωριέσαι. Μόνο όταν γίνει πόλεμος Ελλαδας – Τουρκίας και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Εμείς τώρα περιμένουμε να τελειώσουν οι συνομιλίες στην Γενεύη, αν πάνε καλά μέχρι τέλος του μηνός θα είμαι κοντά σου. Αν ναυαγήσουν μόνο ο Θεός ξέρει τι θα γίνει μετά. Πάντως, ελπίζω ότι όλα θα πάνε πολύ καλά και θα είμαι κοντά σου σύντομα. Μην στενοχωριέσαι μανούλα και θα γυρίσω πάλι κοντά σου. Έχω μια προαίσθησις ότι θα πάνε όλα καλά. Πολλούς χαιρετισμούς σε όλους και φιλιά πολλά στον Χρηστάκι και είμαι καλά μανούλα. Μην κλαις μανούλα μου γλυκιά που λείπω από κοντά σου, χιλιάδες μάνες βρίσκονται στην μοίρα τη δικιά σου.

ΜΑΝΟΥΛΑ
ΤΟ ΜΑΓΙΩ ΕΤΟΙΜΑΣΕ
ΕΡΧΟΜΑΙ.

 
Μανούλα μου με φτάνει που έμαθα σήμερα ότι όλοι είστε καλά και άκουσα τη φωνή σου μετά από τόσο καιρό. Μου έδωσε θάρρος, δύναμις και όλα θα τα αντιμετωπίσω ψύχραιμα και άφοβα. Δεν με νοιάζει τίποτα. Μου φτάνει που όλοι εσείς είστε πολύ καλά. Κλείνω εδώ μανούλα μου κι σας ελπίσουμε ότι γρήγορα θα ανταμώσουμε πάλι. Μην στενοχωριέσαι. Είμαι καλά. Σε φιλώ μανούλα μου γλυκιά και ας έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό. Με άπειρη αγάπη ο γιος σου – Δημήτρης- ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΙΣ. Γειά σου μανούλα μου. Σε φιλώ».

ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ 500 ΕΤΩΝ - Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΣΤΙΣ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1913

Του Γεωργίου Ν. Κουρκούτα Καθηγητού φιλολογου και συγγραφέα των βιβλίων «Η μάχη της Κόνιτσας, το κρίσιμον για τον Ελληνισμό έτος 1947», Πελασγός Αθήνα 2017 και «Οκτώβριος 1917, 100 χρόνια μετά, η επανάσταση της βίας και των ψευδαισθήσεων», Πελασγός Αθήνα 2017.

Δικαίως η περίοδος των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913 χαρακτηρίστηκε ως ένα νέο 1821, διότι η Ελλάς μέσα σε λίγους μήνες διπλασιάστηκε εδαφικά και πληθυσμιακά. Το θέμα της Ελευθερίας μεγάλου μέρους των αλύτρωτων αδελφών σε Ήπειρο, Μακεδονία, Νήσους Αιγαίου και Κρήτη επιλύεται με τις θυσίες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, μετά από αιώνες προσδοκιών και δεκαετίες αγώνων. Στο πλαίσιο των μαχών και των επιτυχιών του Ελληνικού Στρατού κορυφαία θέση κατέχει ο αγώνας για την Απελευθέρωση της πρωτεύουσας της ενιαίας Ηπείρου, των Ιωαννίνων.

Ένα γεγονός, που μετά την επική σύγκρουση γύρω από το Μπιζάνι, κορυφώθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1913. Στο Μπιζάνι αναδείχθηκε για μία ακόμη φορά η επιτυχής συνεργασία του στρατιωτικού ηγήτορος (Διαδόχου Κωνσταντίνου) με τους συνεργάτες του (Διοικητές Μονάδων), αλλά και η άξια πολική ηγεσία της χώρας (Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος). Γι΄ αυτό και σε σύντομο χρονικό διάστημα επετεύχθησαν αξιόλογα αποτελέσματα.

Τα γεγονότα που οδήγησαν στην Απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Ο Ελληνικός Στρατός τον χειμώνα του 1912 -1913 προέλασε στην Μακεδονία και στα βόρεια της Ηπείρου (ακόμη, τότε, η Ήπειρος ήταν ενιαία και δεν ήταν διχοτομημένη, όπως σήμερα ) απελευθερώνοντας μάλιστα την πρωτεύουσα της Μακεδονίας, την Θεσσαλονίκη. Μία Μεραρχία, υπό τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Σαπουντζάκη, δρούσε στα νότια της Ηπείρου .

Η εκκαθάριση των άλλων μετώπων έστρεψε τις Ελληνικές Δυνάμεις στην Ήπειρο. Οι άσχημες καιρικές συνθήκες και οι κακές επιλογές του Σαπουντζάκη υποχρέωσαν στις 19 Ιανουαρίου 1913 την Κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου να αναθέσει την διεύθυνση των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Μετώπου Ηπείρου στον ίδιο τον απελευθερωτή της Θεσσαλονίκης, τον Αρχιστράτηγο Διάδοχο Κωνσταντίνο.

 

Ο Κωνσταντίνος φρόντισε αμέσως να βελτιωθεί ο ανεφοδιασμός του στρατεύματος και να ξεκουραστεί το ταλαιπωρημένο προσωπικό των Μονάδων, ενώ παράλληλα προέβη στην ανασυγκρότησή τους. Με τα μέτρα αυτά βελτιώθηκε κατακόρυφα η μαχητική ικανότητα του στρατεύματος. Δίπλα στον Αρχιστράτηγο βρισκόταν το Επιτελείο που είχε διευθύνει τις επιτυχημένες επιχειρήσεις στην Μακεδονία. Στο διάστημα Ιανουαρίου –Φεβρουαρίου 1913 η Στρατιά Ηπείρου διέθετε δύναμη 762 Αξιωματικών και 40647 Οπλιτών, με 48 πολυβόλα και 93 πυροβόλα ( σύμφωνα με στοιχεία του ΓΕΣ). Οι έναντι αυτής Τουρκικές δυνάμεις αποτελούνταν από 4 Μεραρχίες συνολικής παρατακτής δυνάμεως 30000 ανδρών και 112 πυροβόλων, στις αρχές Φεβρουαρίου 1913 .

Στο Χάνι Εμίν Αγά, νοτίως των Ιωαννίνων, λίγο πιο μπροστά από το απόρθητο Μπιζάνι, σχεδιάστηκε από τον Διάδοχο Κωνσταντίνο και το Επιτελείο του μία αριστοτεχνική επίθεση: παραπλανητική επίθεση κατά του Μπιζανίου και ταυτόχρονα παράκαμψη με άλλες δυνάμεις και είσοδος στην πρωτεύουσα της Ηπείρου από τα νότια.
Ο θρυλικός «μαύρος καβαλάρης» ( από την Κύμη Ευβοίας ) Ταγματάρχης Ιωάννης Βελισσαρίου εκμεταλλεύεται την αδράνεια των Τούρκων και εισέρχεται νύχτα στα Ιωάννινα επικεφαλής του 9ου Τάγματος Ευζώνων. Γίνεται ο νέος Ήρωας του Ελληνισμού. Οι Τούρκοι βρίσκονται σε αδιέξοδο και συνθηκολογούν .

Στις 21 Φεβρουαρίου 1913 τα Γιάννενα είναι ελεύθερα … Ο Εσάτ Πασάς (ο Οθωμανός Διοικητής της πόλεως) και ο Τουρκικός Στρατός παραδίδονται στον Διάδοχο Κωνσταντίνο, ο οποίος εισέρχεται επικεφαλής του νικητή Στρατού στην Πρωτεύουσα της Ηπείρου. Η πόλη των θρύλων και των παραδόσεων (όπως είναι το επίσημο σύνθημα που συναντά ο σημερινός επισκέπτης της πόλεως) μετά την Τουρκική κατάκτηση 483 ετών (από το 1430 που περιήλθε στους Οθωμανούς Τούρκους κατακτητές), σχεδόν 5 αιώνων, ξαναγινόταν για πάντα Ελληνική.

Η εκκρεμότητα εις βάρος της Ιστορικής Αλήθειας….

Η αγνωμοσύνη και ο καιροσκοπισμός κάποιων πολιτικών αρχών της περιοχής Ιωαννίνων κατά το παρελθόν οδήγησαν στην συστηματική αποσιώπηση της αναφοράς στον Στρατηλάτη και απελευθερωτή της πόλεως Κωνσταντίνο. Άλλαξαν τα ονόματα οδών ή πλατειών που θύμιζαν τον επικεφαλής του Ελληνικού στρατού το 1913! Επιχειρήθηκε μία προσπάθεια (με επιτυχία ως τα σήμερα) σβησίματος της Ιστορίας: ο Ελληνικός Στρατός δεν είχε αρχηγό στην νίκη στα Γιάννενα, ο τότε Λαός των Ιωαννίνων δεν υποδέχθηκε κανέναν Αρχιστράτηγο Διάδοχο και τους στρατιώτες του, τόσοι πίνακες και φωτογραφίες με την είσοδο του Κωνσταντίνου στην πόλη δεν υπήρξαν ποτέ !!!

Όλα αυτά δεν υπήρξαν ποτέ, δεν έγιναν ποτέ!
Κι εδώ επιχειρείται ο πνευματικός ευνουχισμός ενός Λαού μέσα από την αλλοίωση ή το σβήσιμο του παρελθόντος. Και στην στάση ή απόφαση κάποιων αρχών στα Ιωάννινα (και αυτών που επέβαλαν με γνώμονα την κομματική ιδιοτέλεια και τον καιροσκοπισμό, αλλά και των υπολοίπων που δεν αντέδρασαν σε αυτήν την στάση ή ανέχθηκαν την ιστορική αλλοίωση) επιβεβαιώνεται η φράση του Τζωρτζ Όργουελ, ότι «όποιος ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει και το μέλλον». Αλλά η Ιστορία δεν αλλάζει, παρά τις σκοπιμότητες: το 1913 επικεφαλής του Στρατού μας που εισήλθε στα Ιωάννινα ήταν ο Διάδοχος Κωνσταντίνος.

Το καθήκον μιας πόλεως προς την Ιστορία της…

Σε μία πόλη (τα Ιωάννινα) που φιλοξενεί την προτομή του (αναγνωρισμένου ως διαπράξαντος πλήθος εγκλημάτων ακόμη και από τους συναγωνιστές του ) Άρη Βελουχιώτη-Κλάρα, του πρωταγωνιστή σε διχαστικές περιόδους για τον Ελληνισμό Ελευθερίου Βενιζέλου (Πρωθυπουργού της εποχής που Αρχιστράτηγος ήταν ο Κωνσταντίνος), τον ανδριάντα του πρωθυπουργού Ιωάννη Κωλέττη και τόσων άλλων προσωπικοτήτων που είχαν τον δικό τους ρόλο στην Ιστορία, αλλά αποτέλεσαν αφορμή για διαμάχη, γιατί να συνεχίζεται η ιστορική αδικία με στόχο τον Αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο; Ο οποίος (αυτό το αναγνωρίζουν και οι αντίπαλοι του) υπήρξε τμήμα της Ελληνικής Ιστορίας, όπως οι προαναφερθέντες…

Βέβαια, θα πει κάποιος ότι δεν …απουσιάζει η προτομή του τότε Αρχιστρατήγου Κωνσταντίνου από την περιοχή Χάνι Εμίν Αγά (όπου ήταν το Στρατηγείο του 1913), αλλά μπορούμε να πούμε ότι εκεί δεν μπορούσε να δράσει ο πολιτικαντισμός, καθώς είναι περιοχή υπό τον έλεγχο της VIII Μεραρχίας (της 8ης Ταξιαρχίας σήμερα), αλλά η μεγάλη αγνωμοσύνη αφορά τον αστικό ιστό της πόλεως, όπου κάποιοι έσβησαν οδούς και πλατείες που υπενθύμιζαν ποιος ήταν ο Απελευθερωτής της πόλεως, ο ηγέτης του Νικηφόρου Ελληνικού Στρατεύματος τον Φεβρουάριο του 1913 στην Ήπειρο και τα Ιωάννινα. Ως πότε θα συνεχίζεται η ιστορική αλλοίωση; Απελευθέρωση των Ιωαννίνων χωρίς αναφορά στον Απελευθερωτή ηγέτη; Και μετά περιμένουμε να σέβονται την Ιστορία μας οι ξένοι, ενώ εμείς ανεχόμαστε τέτοιες αδικίες;

Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα αποκατασταθεί η αδικία αυτή που θίγει την μνήμη εκείνων των ηρωικών εποχών…

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΡΟΝΙΚΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ