«ΤΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ...» - ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Tου Κωνσταντίνου Πλεύρη

Οι εχθροί του Έθνους βρίσκονται ανάμεσά μας. Είναι άτομα που διαδίδουν συγκεκριμένες αντεθνικές απόψεις, οι οποίες με την βοήθεια του κράτους (εκπαίδευση κλπ) και των ΜΜΕ , προσπαθούν να επιβάλλουν. Μερικά από αυτά τα άτομα, είναι αλλόφυλα με Ελληνικά ονόματα, τα περισσότερα είναι γραικύλοι, δηλ. Ελληνόφωνοι προδότες.

Στην εχθρική προπαγάνδα, αντιτάξτε Ελληνική σκέψη, που άλλα εξετάζει με την λογική και άλλα με το αίσθημα. Ο Έλληνας δέχεται την πειθώ και ποτέ την επιβολή.

Όποιος παραπλανάται από την εχθρική προπαγάνδα, μετατρέπεται σε πνευματικό δούλο των εχθρών του έθνους. Μην τους αφήσετε να σας παρασέρνουν. Μην τους επιτρέπετε με την αδιαφορία να σας υποδηλώσουν στις επιδιώξεις τους. Προτάξτε την αλήθεια, την οποία δολίως αποκρύπτουν, ιδίως την παιδεία. Η γλώσσα, η ιστορία, η θρησκεία, τα εθνικά ιδεώδη, τα μνημεία, ο πολιτισμός, η φυλή, η τέχνη, ο τρόπος ζωής, η αρχαία σοφία, ο Στρατός , το Αιγαίο, ο αλύτρωτος Ελληνισμός κ.τ.λ., είναι θέματα προσωπικά για σας, είναι θέματα τα οποία σας αφορούν προσωπικά. Δεν είναι ξένα, ούτε αδιάφορα, όπως σκοπίμως σας τα παρουσιάζουν. Είναι αξίες, για τα οποία έχουμε χρέος να αγωνιστούμε και, αν χρειαστεί, να θυσιαστούμε. Είναι ογκόλιθοι θεμελίων, που κρατούν σταθερό το οικοδόμημα του Ελληνισμού, ανά χιλιετίες.

ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ

ΟΛΗ Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΤΙΟ ΘΑ ΜΙΛΑΕΙ....ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Την καθιέρωση του μήνα Μαρτίου ως μήνα που όλοι θα μιλούν ελληνικά στην Αυστραλία εξετάζουν οι ομογενειακές οργανώσεις. Μια φιλόδοξη πρωτοβουλία βρίσκεται σε εξέλιξη όχι απλά για την διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στην Αυστραλία αλλά και για την προώθησή της. Εξετάζεται το ενδεχόμενο ο προσεχής Μάρτιος να καθιερωθεί ο μήνας που θα ενθαρρύνονται όλοι να μιλούν ελληνικά στην Αυστραλία. Πρωτίστως οι ομογενείς αλλά όχι μόνο… Να μιλούν ελληνικά στα σπίτια τους, στις επιχειρήσεις, στα σχολεία, στις ομογενειακές οργανώσεις. Η επιλογή του Μαρτίου δεν είναι τυχαία. Δεν είναι απλά ο μήνας που εορτάζεται η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου του 1821 αλλά και που διοργανώνονται ελληνικά φεστιβάλ σε όλη την Αυστραλία. Η αρχική ιδέα ανήκει στο Σάκη Ζαφειρόπουλο, πρώην πρόεδρο της Ελληνικής Εβδομάδας, πρώην δήμαρχο του Φίτζροϊ, πρώην διευθυντή του υπουργείου Μετανάστευσης, πρώην διευθυντή της δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής υπηρεσίας SBS και σήμερα προέδρου της “Φροντίδας” και του καναλιού 31. Η ιδέα υιοθετήθηκε αμέσως από τον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλη Παπαστεργιάδη, τον διευθυντή των σχολείων της Κοινότητας, Μάνο Τζιμπράγο και τον διευθυντή του κολεγίου “Όμηρος”, Τάσο Δουβαρτζίδη και προβλήθηκε από την πρώτη σελίδα της …αγλλικής έκδοσης του Νέου Κόσμου. Η απήχηση υπήρξε μεγάλη και θετική. Ομογενείς συμφωνούν με την ιδέα και μένει τώρα η υλοποίησή τους από ομογενειακούς παράγοντες. Η καμπάνια με αρχικό τίτλο Speak Greek in March αναμένεται να οριστικοποιηθεί στις αρχές του νέου έτους με την συμμετοχή ομογενειακών οργανώσεων, σχολείων, μέσων ενημέρωσης και κάθε ενδιαφερόμενου.

http://www.7imeres.gr/
http://enneaetifotos.blogspot.gr/2014/12/blog-post_96.html

Η ΑΓΚΥΡΑ ΕΧΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΟΖ ΤΗΣ ΑΝ.ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ....Η ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΚΑΙ Η ΑΘΗΝΑ;

Του Σάββα Καλεντερίδη

 

Τη στιγμή που αναρωτιέται κανείς αν έχει κοινή στρατηγική η Λευκωσία και η Αθήνα στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων των θαλασσίων ζωνών, που καθιστά πιο πιεστικό το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, είναι χρήσιμο να δούμε ποια είναι η στρατηγική της Άγκυρας.

Κατ’ αρχάς να ορίσουμε το «πρόβλημα», για να περιγράψουμε την στρατηγική της γείτονος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΓΚΙΩΝΗΣ ΚΑΜΠΑΣΗΣ : ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ (1570-1571)

Γράφει η Νάσα Παταπίου

Τα έργα και οι ημέρες του Γκιώνη Κάμπαση, ενός άγνωστου έως τώρα μέλους του ελαφρού ιππικού από το Ναύπλιο, ο οποίος είχε υπερασπιστεί την Αμμόχωστο κατά τις παραμονές της επίθεσης των Οθωμανών στη μεγαλόνησο.

H έρευνα στα βενετικά αρχεία εξακολουθεί να μας προσφέρει άγνωστες έως σήμερα ειδήσεις για τους ηρωικούς υπερασπιστές της Κύπρου, που είχαν αγωνιστεί εναντίον των Οθωμανών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΑΛΛΗ

ΠΗΓΗ:Απόσπασμα από το βιβλίο του Στρατηγόυ Γεωργίου Γρίβα - Διγενή ΕΚΘΕΣΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ Χ (Σελ 110) από τίς εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ
 
Αντίδρασις τής οργανώσεως διά τήν συννετοχήν τών Αξιωματικών της είς τά Τάγματα Ασφαλείας.

    Δεν προτιθέμεθα ενταύθα να εκθέσωμεν τάς απόψεις μας επί τής σκοπιμότητας τής δημιουργίας των Ταγμάτων Ασφαλείας ούτε νά λάβωμεν θέσιν έναντι τών αξιωματικών εκείνων, οίτινες κληθέντες είς τά τάγματα ηυρέθησαν είς τήν ανάγκην νά υπηρετήσωσιν είς ταύτα.
   Το όλον ζήτημα θά συζητηθή έν καιρώ καί όταν τά πάθη κοπάσουν.
   Ημείς ώς οργάνωσις, εκπροσωπούντες ωρισμένην μερίδα αξιωματικών καί πολιτών, είμεθα υποχρεωμένοι, χάριν τού γενικού συμφέροντος, να συμμορφωθώμεν πρός τάς διαταγάς τής Κυβερνήσεως Καϊρου, ήτις τελεταίως εξεδηλώθη αναφανδόν κατά τών Ταγμάτων.
   Τόν Φεβρουάριον 1944 διαταγή τής Κυβερνήσεως Ράλλη διετάσσοντο οι Αξιωματικοί, όπως δηλώσωσι,εάν επιθυμούν να καταταγώσιν είς τα δημιουργηθησόμενα Τάγματα Ασφαλείας. Η θέσις τήν οποίαν έν προκειμένω έλαβεν ή Οργάνωσις, άνευ ουδεμιάς χρονοτριβής ή συζητήσεως, ήτο κατηγορηματική. Κατ' αυτήν άπαντες οί αξιωματικοί έδει να δηλώσωσι, ότι δέν επιθυμούσι νά καταταγώσιν είς τά Τάγματα.
   Την απόφασίν της ταύτην ή Οργάνωσις ανεκοίνωσεν καί είς τήν πρός τόν σκοπόν τούτον συγκληθείσαν σύσκεψιν τών Αρχηγών τών συνεργαζομένων Εθνικών Οργανώσεων, είς ήν παρέστησαν οί Στρατηγοί Βεντήρης (PAN), Διάμεσης (ΕΔΕΜ), καί ο Συνταγματάρχης Αντωνόπουλος (ΣΕ).
   Ευτυχώς ή ανωτέρω διαταγή της Κυβερνήσεως Ράλλη, λόγω τής παρακληθείσης αντιδράσεως, ηκυρώθη διά νά διατυπωθή ευθύς αμέσως υπό άλλην μορφήν, ήτοι τής διά διαταγών τού Υπουργείου Εθνικής Αμύνης τοποθετήσεως ονομαστικώς αξιωματικών είς τά Τάγματα.
   Καί κατά τής νέας ταύτης διαταγής ή Οργάνωσις αντέδρασεν δι' όλων τών δυνάμεών της, διατάξασα τούς καλουμένους αξιωματικούς της, νά μήν παρουσιασθώσιν είς τάς θέσεις των.
   Ευθύς αμέσως καί νέα διαταγή τής Κυβερνήσεως Ράλλη εκάλει τούς ευέλπιδας όπως παρουσιασθώσιν πρός συγκρότησιν Λόχου Ευελπίδων. Καί κατά τής διαταγής ταύτης ή Οργάνωσις αντέδρασεν αφ' ενός μέν διότι εστέρει την Οργάνωσιν δυναμικών στοιχείων, εφ' ετέρου δέ διότι υπήρχεν υπόνοια ότι οί Ευέλπιδες θά εχρησιμοποιούντο ώς σύνολου, καθ' ον τρόπον τα Τάγματα Ασφαλείας.
   Πρός τούτο ή Οργάνωσις διέταξε τούς είς τήν δύναμίν της Ευέλπιδας, όπως μήν παρουσιασθώσιν, όπερ καί έπραξαν άπαντες μηδενός εξαιρουμένου.
   Ούτω πλέον τών (40) τεσσαράκοντα αξιωματικών και Ευέλπιδων τής οργανώσεως έκ τών κληθέντων είς τα Τάγματα, δέν παρουσιάσθησαν, προτιμήσαντες τήν δίωξιν τής Κυβερνήσεως ήτις και τούς εστέρησεν τών αποδοχών των.  


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1821 : ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΣΤΟ ΜΩΡΗΑ Ο ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ!

Ο Γεώργιος Φλέσσας (1788-1825), ο Παπαφλέσσας ή Γρηγόριος Δικαίος, με εντολή της Φιλικής Εταιρείας φέυγει από την Κωνσταντινούπολη όπου λίγο καιρό πρίν είχε χειροτονηθεί Αρχιμανδρίτης από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε' και φτάνει στον Μωρηά με εντολή την προπαρασκευή του Επαναστατικού Αγώνα, την ίδια περίοδο που ο Υψηλάντης ξεκινούσε ένοπλο αγώνα κατά των τούρκων στην Μολδοβλαχία. Σαν σήμερα ο Παπαφλέσσας το 1821 πατάει στην Πελοπόνησσο και ΠΥΡΠΟΛΕΙ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ.
Με πυρωμένη την ψυχή ο Παπαφλέσσας, οργανώνει, ξεσηκώνει και μεταλαμπαδεύει το όραμα της Απελευθέρωσης ενώ δεν διστάζει να χρησιμοποίησει και πονηρά τεχνάσματα για να επιτύχει τον Εθνικό του σκοπό.
Πέντε χρόνια μετά ο Αρχιμανδρίτης φωτιά περνάει στην Ελληνική αιωνιότητα, γράφοντας νέες Θερμοπύλες στο Μανιάκι, λίγα χιλιόμετρα από τον τόπο καταγωγής του (Πολιανή Μεσσηνίας), σε μιά μάχη προδομένη αλλά και με τέτοια έκβαση που ανάγκασε ακόμη και τον Ιμπραήμ να τον τιμήσει για την Αξιοσύνη και την Παληκαριά του.


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Α-Η πρώτη επίσημη αιτιολογία, αυτή που βγαίνει από τα Β,Διατάγματα (5,6,10,11,12,14,20 και 95) και που την υιοθετούν οι περισσότεροι απολογηταί της 4ης Αυγούστου, είναι οι Κομμουνιστική απειλή.
Πολλοί, βέβαια, την αμφισβήτησαν, μερικοί μάλιστα έφτασαν να γράψουν ότι ο Μεταξάς ο ίδιος την σκηνοθέτησε (1).
Αυτά είναι καθαρές φαιδρότητες, όταν απλώς έχει κανείς υπ'όψι του ότι, από την 1-1-1936 έως την 4-8-1936, δηλαδή σε 7 μήνες (η 210 ημέρες), έγιναν 247 απεργίες και χάθηκαν ημερομίσθια 195 εκατομμυρίων δραχμών.
Αλλά την συντριπτική απάντησι τη δίνουν τα επίσημα κομμουνιστικά κείμενα (2).

Στην Εισήγησί του στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Δεκέμβρη 1942  ο Ι.Σιάντος γράφει:

Το κόμμα μας πάλεψε όσο μπορούσε παλληκαρίσια για τα συμφέροντα του λαού και κατά της επικράτησης της 4ης Αυγούστου, μα δε μπόρεσε να φράξη το δρόμο της μόνο με τίς δικές του δυνάμεις. Η πολιτική του κόμματός μας ήταν σωστή, μα είχαμε και μιά σειρά αδυναμίεςοργανωτικές και τεχνικές, που μας εμπόδισαν να προωθήσουμε πιο πέρα τους λαϊκούς αντιφασιστικούς αγώνες στην κατάλληλη στιγμή. Άν το κόμμα μας ήταν όσο χρειαζόταν οργανωτικά και τεχνικά έτοιμο στα αντιφασιστικά γεγονότα της  9ης Μαη στη Θεσσαλονίκη, θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήση πολύ πιό αποφασιστικά, πράγμα που θα έβαζε το μοναρχοφασισμό μπροστά στο μεγάλο δίλημμα η να δεχτεί πρόωρα την αποφασιστική μάχη η, το λιγώτερο, να θυσιάση το Μεταξά για να βγεί απο την τανάλια της λαϊκής πάλης, πράγμα που θα έκλινε οριστικά την πλάστιγγα σε βάρος του. Δεν το πετύχαμε χάρις στην οργανωτική και τεχνική καθυστέρησή μας και αυτό πρέπει να μας γίνει μεγάλο μάθημα (3).

Αυτά τα επιβεβαιώνει ένας από τους κορυφαίους παράγοντες του ΚΚΕ, ο Γιάννης Ιωαννίδης, σε συνομιλία του με αλλον κομμουνιστή, τον Ν.Ζαφειρίου, το Σεπτέμβριο του 1947 στο Βελιγράδι (4)
Ερώτησις Ζαφειρίου : Ήταν δυναμικός ο Μεταξάς;
Απάντησις Γ.Ιωαννίδη : Δυναμικός και Διαβολεμένος. Στα τέσσερα χρόνια της δικτατορίας του μας χάλασε ό,τι είχαμε φτιάξει 15 χρόνια.....Ακόμα λίγο και η κατάσταση θα άλλαζε ριζικά.Ήρθε όμως ο Μεταξάς. Κατάφερε να εκμηδενίση όλη αυτή την αναρχία που μας εξυπηρετούσε, κλπ κλπ.

Σημ:(1) Ελευθ.Σταυρίδης : Τα παρασκήνια του ΚΚΕ σελ.491-494 κλπ, Αλεξ.Ζάννα : Αναμνήσεις στο Βήμα της 17/3/1959.
        (2) Παραπέμπουμε στις εκδόσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.  Δέκα χρόνια αγώνες 1935-1945, Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936 και στον δυσεύρετο τόμο της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης της Κατοχής.
        (3) Δέκα χρόνια κλπ, σελ.132. Αξίζει να διαβαστή ολόκληρο το κεφάλαιο ''Η ευθύνη για την επικράτηση της 4ης Αυγούστου''.


ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ Ι.ΜΕΤΑΞΑ  
4ος Τόμος σελ 228-229
Εκδόσεις Γκοβοστη

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Βιβλιογραφία  

Ambassador Morgenthau's Story 1918
Μεγάλη Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια 1971
The Blight of Asia - GEORGE HORTON 1926
Μαύρη Βίβλος (1914-1918) - Οικουμενικό Πατριαρχείο
Το νούμερο 31328 - Ηλίας Βενέζης
1922 Μαύρη Βίβλος - Γιάννης Καψής 1992
Χαμένες Πατρίδες - Γιάννης Καψής 1992
Τοπάλ Οσμάν - Λαμψίδης Γεώργιος, 1969
Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας - Χρήστος Αγγελομάτης
Η Ελλάς εν Μικρά Ασία - Ξενοφών Στρατηγός 1925
Ιστορία του Ελληνικού Εθνους - Παπαρρηγόπουλου, Καρολίδη
Ιστορία του Ελληνικού Εθνους - Εκδοτική Αθηνών

 

Γιά νά αποκτηθεί ο έλεγχος του Αιγαίου Πελάγους, θά έπρεπε ο ελληνικός στόλος νά ξεκινήσει μέ τήν κατάληψη των νησιών: Λήμνος Ιμβρος, Τένεδος καί Σαμοθράκη ώστε νά αποκλείσει τούς Τούρκους στά Δαρδανέλλια. Η Λήμνος εξάλλου μέ τόν όρμο του Μούδρου προσφέροταν καί γιά αγκυροβόλιο του στόλου. Τά νησιά αυτά δέν είχαν επαρκείς δυνάμεις γιά τή φύλαξή τους, εν αντιθέσει μέ τή Λέσβο καί τή Χίο, όπου οι Τούρκοι διατηρούσαν σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις μέ δεδομένη τήν οικονομική σημασία πού είχαν αυτά τά νησιά γιά τήν Υψηλή Πύλη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΣ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ ΣΑΣ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΡΗ ΤΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

   
ΚΑΛΑΝΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

 

ΚΑΛΑΝΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ


 

ΙΚΑΡΙΩΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

 

ΚΑΛΑΝΤΑ ΘΡΑΚΗΣ

 

ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΡΗΤΗΣ


 

ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

 

ΚΑΛΑΝΤΑ ΗΠΕΙΡΟΥ

 

ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΜΥΡΝΗΣ

 

ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΟΝΤΟΥ

 

ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

 

ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ



ΚΑΛΑΝΤΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

 

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 



ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

''ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ. ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΩ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΚΥΜΑ ΠΟΥ ΑΛΕΘΕΙ ΕΘΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ, ΙΔΙΟΠΡΟΣΩΠΙΕΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΕΣ''

Τοῦ Κωνσταντίνου Χολέβα, Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος

Παγκοσμιοποιημένα Χριστούγεννα

«Ἐπὶ γὴς εἰρήνη καὶ ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» ψάλλουμε τὰ Χριστούγεννα καὶ ἔτσι τονίζουμε τὸ οἰκουμενικὸ καὶ πανανθρώπινο μήνυμα τῆς μεγάλης αὐτῆς ἑορτῆς καὶ πανηγύρεως. Ἡ σύγχυση, ὅμως, τῆς ἐποχῆς μας καὶ τὰ ἔξωθεν ἐρχόμενα ρεύματα τῆς ὑλιστικῆς καὶ ἰσοπεδωτικῆς παγκοσμιοποιήσεως τείνουν νὰ μετατρέψουν τὰ Χριστούγεννα σὲ ἕνα ἐμπορικὸ πανηγύρι καὶ σὲ μία ἀποθέωση τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καὶ τοῦ καταναλωτισμοῦ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΔΩ

ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1940 ΚΑΤΑΡΡΙΦΘΗΚΕ Ο ΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΥΛΩΝΑΣ

Η Αεροπορία Στρατιωτικής Συνεργασίας (Παρατηρήσεως) πραγματοποίησε τέσσερις αποστολές αναγνώρισης, με παράλληλη προσβολή στόχων στο πεδίο της μάχης, στους τομείς Πόγραδετς, Κλεισούρας και Μοσχόπολης.
Την ίδια ημέρα ένα Blenheim Mk IV της 32ης Μοίρας Βομβαρδισμού, κατά τη διάρκεια αποστολής στον τομέα δράσης του Β” Σώματος Στρατού, εντοπίστηκε από ιταλικά αεροπλάνα διώξεως Fiat CR.42 (363ης Μοίρας). Ακολούθησε σφοδρή αερομαχία, κατά την οποία το ελληνικό βομβαρδιστικό δέχθηκε καταιγιστικά διασταυρούμενα πυρά.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΗ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΠΕΛΑΣΓΟΣ κ ΙΩΑΝΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ : ΚΡΙΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΤΑ ΔΥΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Γιάννη, πως ξεκίνησες την εκδοτική σου δραστηριότητα;

Όλα ξεκίνησαν από την έντονη ανάγκη που ένιωθα στα πρώτα αγωνιστικά μου χρόνια 1977-1985, να μπορώ να διαβάσω βιβλία που να με πληροφορήσουν για τις ιστορικές αλήθειες που έβλεπα πως πλαστογραφούσε η Αριστερά με συνοδοιπορούσα την μεταπολιτευτική «Δεξιά». Θυμάμαι που έψαχνα στο Μοναστηράκι και σε παλαιοπωλεία να βρω κείμενα με απαντήσεις στις πολιτικές και ιστορικές μου απορίες, αλλά και επιχειρήματα για το αυτονόητο, την αγάπη μου για την Ελλάδα, για τον Εθνικισμό μου.

Τι ήταν αυτό όμως που σε έκανε να πάρεις όμως την απόφαση να δημιουργήσεις εκδοτικό οίκο;

Θα σου φανεί παράξενο, αλλά θυμάμαι τον εαυτόν μου, στις 19 Ιανουαρίου 1985, στο 3ο Συνέδριο του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος (ΕΝΕΚ), να λέω στην ομιλία μου, μετά την εκλογή μου στο Εκτελεστικό Γραφείο του Κινήματος, ότι «πρέπει, εμείς οι Εθνικιστές, να κάνουμε όπως είχε πει ο Μάο, την δική μας μορφωτική επανάσταση, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για το όραμα του εθνικού κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά για τον Τρίτο Ελληνικό Πολιτισμό».

Έτσι προέκυψαν οι εκδόσεις «Πελασγός»;

Πράγματι μετά από μερικούς μήνες, το καλοκαίρι του 1985, ο «Πελασγός» έκανε την πρώτη του εμφάνιση με το βιβλίο του Αθανασίου Κόρμαλη «Ανατολική Ρωμυλία: Η αλύτρωτη Ορφική γη». Το «Πελασγός» επιλέχθηκε ώστε να δίδουμε ένα στίγμα ελληνικότητας εξ αρχής.

Πως βλέπεις σήμερα την όλη κατάσταση στην Πατρίδα;

Πιστεύω πως όλα ξεκινούν από το γεγονός ότι στην ουσία, ποτέ δεν ελευθερωθήκαμε. Βεβαίως και δημιουργήσαμε Εθνεγερσία και πολλές άλλες, επιτυχημένες και μη, εκστρατείες για εθνική ολοκλήρωση, αλλά επί της ουσίας και πρακτικά, πάντα ένα κράτος δανειοληπτών είμαστε, με εγγυητές τις τράπεζες που διαφεντεύουν την ανθρωπότητα. Στην ουσία διαχρονικά γίνεται το δικό τους και όταν εμφανιστεί κανείς που τους αντιστέκεται, αμέσως οι μηχανισμοί μαζικής αποβλάκωσης και παραπληροφόρησης ρίχνουν τόνους λάσπη και καταπνίγουν κάθε αυθεντική αντίσταση.

Αυτό γίνεται σήμερα;

Καθαρότατα! Στην ουσία σήμερα η Γερμανία προσπαθεί, μέσω «Ευρωζώνης» να ξαναπάρει πίσω τα «χαμένα» του 1945, στον Ευρωπαϊκό Νότο. Η δε Αμερική έχει ηρεμήσει λίγο και παρακολουθηθεί με ενδιαφέρον το πώς η Γερμανοί ξαναγίνονται αντιπαθείς στους Έλληνες, ξυπνώντας παλαιές μνήμες. Πιστεύω πως η Αμερική θα επαναλάβει το «1947», όταν μας άφησε να φθάσουμε να κινδυνεύουμε από «σοβιετοποίηση» και να «επέμβει σωτήρια» και να μας κάτσει καλά στο σβέρκο για δεκαετίες.

Όταν ο Παπαδόπουλος το 1973 ανακοίνωσε στο ΦΕΚ 99 (Μάιος 1973) ότι βγαίνουν τα ελληνικά πετρέλαια με «νόμισμα» την δραχμή, υπέγραψε την καταδίκη του. Του έστησαν το «Πολυτεχνείο», προχώρησαν στην τουρκική εισβολή και έφεραν «θριαμβευτές» τα μεταπολιτευτικά λαμόγια και την «γενιά της λαμογιάς», οι οποίοι μας κατέστρεψαν, ηθικά, οικονομικά και πολιτικά και μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση.

Το Πατριωτικό Κίνημα γενικά πως το βλέπεις σήμερα;

Το Πατριωτικό Κίνημα σήμερα θα έπρεπε να είναι στην πρωτοπορία της ανατροπής του άθλιου μεταπολιτευτικού κατεστημένου ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να απελευθερωθεί από μια βασική της κακοδαιμονία και να παλέψει για ένα καλύτερο μέλλον. Δυστυχώς, παρότι έχουν γίνει αρκετά βήματα ως «θεμελιακή» δουλειά με εκδόσεις βιβλίων, εντύπων, διαδικτυακών κ.α. μέσων, αυτό δεν έχει μεταφραστεί σε πολιτική παιδεία και ωριμότητα. Κυριαρχούν, προσωπικές αντιπαλότητες δεκαετιών, τυχοδιωκτισμοί και εγωισμοί, μιζέρια και έλλειψη ευρείας αντιλήψεως των δεδομένων της εθνικής, αλλά και της παγκόσμιας πραγματικότητας.

Πρέπει όλοι να ωριμάσουμε και να κατανοήσουμε ότι όταν πετάς μια πέτρα σε μια λίμνη ή ένα πηγάδι, δεν σχηματίζεται μονάχα ένα ομόκεντρο κύμα, αλλά πολλά με διαφορετική δυναμική το κάθε ένα. Έτσι είναι στην κοινωνία και στην πολιτική, υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις κατανοήσεως ή έκφρασης των πολιτικών θέσεων. Ο δογματισμός τύπου ΚΚΕ δεν αρμόζει σε εμάς τους Έλληνες.

Ποια θεωρείς σήμερα τα κυριότερα προβλήματα για τον Έλληνα;

Πιστεύω πως η σοβαρότατη κρίση εθνικής ταυτότητας σε συνδυασμό με την λαθρομεταναστευτική επέλαση, η οποία πλέον αποτελεί ξεκάθαρο εποικισμό και εξισλαμισμό της Ελλάδος, αποτελούν τις δυο κυρίαρχες και θανατηφόρες πληγές του Ελληνισμού.

Γιάννη, μια τελευταία ερώτηση, το βιβλιοπωλείο σου στην Χαριλάου Τρικούπη 14, γιατί το ονομάζεις «Η Αλληλεγγύη των Φίλων»;

Το βιβλιοπωλείο το ονόμασα έτσι, το φθινόπωρο του 2008, μετά την τεράστια ζημιά που μου προξένησε ομάδα 30 περίπου κουκουλοφόρων οι οποίοι επιτέθηκαν και πυρπόλησαν ολοκληρωτικά το βιβλιοπωλείο μου. Εάν δεν ήταν λοιπόν για την αλληλεγγύη των φίλων και συναγωνιστών, εγώ δεν θα μπορούσα να τα έχω καταφέρει. Ήταν πολύ μεγάλη η ζημία. Ακόμα την πληρώνω...

http://www.e-grammes.gr/article.php?id=6430

ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40 - ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

25 Δεκεμβρίου. Ανησυχίες μου πάντα. Θα συσσωρεύσουν στρατό το χειμώνα και την θα μας επιτεθούν την άνοιξη
Η έλλειψη πυρομαχικών, η δυσκολία στους ανεφοδιασμούς, το κρύο και τα κρυοπαγήματα, έλλειψις καμιόν παρόλα τα 500 που αναμένονται από τους Αγγλους, που δεν έιναι όμως αρκετά. Στις 28 Δεκεμβρίου σημειώνει εκ νέου Το ζήτημα της Δωδεκαννήσου εγείρεται . Οι Αγγλοι ανησυχούν για την Τουρκία.
Στις 29 επανέρχεται στο ζήτημα. Πάλαιρετ τον εκάλεσα πάλιν δια ζήτημα Δωδεκαννήσου. Φαίνεται ότι εισέρχεται εις κάποιον δρόμον ευνοικόν. Φαίνεται μόνον.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1918 ΣΚΟΤΩΝΕΤΑΙ Ο ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΠΙΛΟΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΜΩΡΑΪΤΙΝΗΣ

ΒαθμόςΑντιπλοίαρχος  

Υπηρεσία / ΜοίραΝαυτική Αεροπορία  

ΑεροσκάφοςBreguet Bre XIV A2/B2

Γεννήθηκε το 1891 στην Αίγινα.

Το Σεπτέμβριο του 1906 εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, απ' όπου αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1910 και με το βαθμό του Σημαιοφόρου κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό.

Στις 24 Ιανουαρίου του 1913 πέταξε για πρώτη φορά ως παρατηρητής με το υδροπλάνο "ΝΑΥΤΙΛΟΣ" το οποίο οδηγούσε ο Υπολοχαγός αεροπόρος Μουτούσης Μιχαήλ, εκτελώντας την πρώτη στον κόσμο πολεμική αποστολή Ναυτικής Συνεργασίας. Κατά την αποστολή αυτή καταρτίστηκε από τον Μωραϊτίνη το πρώτο από αέρα πολεμικό σχεδιάγραμμα του Τουρκικού Στόλου, που ήταν αγκυροβολημένος στα Δαρδανέλλια.

Το 1914 παρακολούθησε μαθήματα στην Αεροπορική Σχολή του Πολεμικού Ναυτικού και το Φεβρουάριο του 1915 ονομάστηκε πτυχιούχος αεροπόρος.

Τον Οκτώβριο του 1916 με το βαθμό του Υποπλοιάρχου αεροπόρου μετατάχθηκε στον Ναυτικό Αεροπορικό Σώμα.

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ανέπτυξε αξιόλογη πολεμική δράση σαν χειριστής-διώκτης, για την οποία τιμήθηκε από την Αγγλική Κυβέρνηση με το ανώτατο παράσημο του Τάγματος Διακεκριμένης Υπηρεσίας (Distinguished Service Order).

Ιδιαίτερα διακρίθηκε για την επιδρομή του εναντίον του Γερμανοβουλγαρικού αεροδρομίου στη Δράμα το Μάρτιο του 1917, τις νυκτερινές επιδρομές στην Καλλίπολη και Κωνσταντινούπολη τον Ιούνιο του ίδιου έτους και την επιτυχή συμμετοχή του στην επιδρομή κατά των Γερμανικών καταδρομικών "Γκαίμπεν" και "Μπρεσλάου" τον Ιανουάριο του 1918.

Τον Ιανουάριο 1918 γίνεται μεγάλη διείσδυση στα Στενά με σκοπό να πληγεί οριστικά ο γερμανο-τουρκικός στόλος που αποτελείται ουσιαστικά απ τα καταδρομικά Γκαίμπεν (SMS Goeben). Αυτή τη φορά η αντίσταση είναι οργανωμένη και στον αέρα εμφανίζονται και τουρκικά αεροπλάνα , στην ουσία γερμανικά που φέρουν τουρκικά εθνόσημα. Η μάχη που ακολουθεί αφήνει πίσω 2 ελληνικά χτυπημένα και 3 γερμανο-τουρκικά που καταρρίπτει ο Μωραϊτίνης και ελαφρά χτυπημένα τα καταδρομικά .

Ο πόλεμος τελειώνει βρίσκοντας τον Μωραϊτίνη Πλωτάρχη με 40 αεροναυτικές περιπολίες , 80 αποστολές βομβαρδισμού , 18 δείωξης και ένα σύνολο 9 καταρρίψεων. Οι Βρετανοί του χαρίζουν ένα προσωπικό DH9 με την επιγραφή « To the Commander A. Morai­tinis, D.S.O.

Χάρη στο θάρρος, την ευφυΐα και την αεροπορική του κλίση αναδείχτηκε γρήγορα Αρχηγός της Ναυτικής Αεροπορίας.

Στις 22 Δεκεμβρίου 1918, ενώ ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε λήξει με νίκη των Συμμαχικών όπλων, επιχειρώντας πτήση από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα με αεροπλάνο Breguet-14 εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού λόγω πτώσεως του αεροπλάνου του στην περιοχή του Ολύμπου.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1940 : Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗ ΧΙΜΑΡΑ

Μετά την απελευθέρωση των Αγίων Σαράντα στις 6 Δεκεμβρίου 1940, κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, του Λουκόβου στις 7 και του Πικέρασι (Πικέρνι) στις 8 του ίδιου μήνα, η 3^η Μεραρχία του Ελληνικού Στρατού κινήθηκε βόρεια και στις 13 Δεκεμβρίου είχε φθάσει δυτικά και βορειοδυτικά του Μπόρσι, στην άριστα οχυρωμένη γραμμή, ύψωμα 613 – Μάλι ε Κηπαρόιτ – Μάλι ε Τζόρετ – αυχένας Κούτσι – Μάλι Ιτέρας που υπεράσπιζε η ιταλική μεραρχία Σιένα. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΔΩ

ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ ΩΦΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Σημείωση αρθρογράφου:  Το παρακάτω άρθρο έγραψα υπέρ των ελληνόγλωσσων μειονοτικών νηπιαγωγείων επ’ αφορμή μιας απαράδεκτης συνέντευξης του Τ.Κουράκη (τομεάρχη Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ), ο οποίος τάχτηκε υπέρ των δίγλωσσων μειονοτικών νηπιαγωγείων, γιατί... αυτή είναι η θέση των μειοντικών βουλευτών του κόμματός του. Όταν ερωτήθηκε δε για τους Πομάκους και τους Ρομά είχε το θράσος να δηλώσει άγνοια.

Γράφει ο Αναστάσιος Λαυρέντζος
Συγγραφέας του βιβλίου «Η Θράκη στο μεταίχμιο»


  Τον τελευταίο καιρό υπάρχει μια ενδιαφέρουσα κινητικότητα για τα ζητήματα της Θράκης. Σε αυτό το πλαίσιο διεξάγεται και μια δημόσια συζήτηση σχετικά με τη λειτουργία ή όχι δίγλωσσων μειονοτικών νηπιαγωγείων. Όπως συμβαίνει δυστυχώς με όλα σχεδόν τα ζητήματα της μειονότητας, οι απόψεις που διατυπώνται και σε αυτή την περίπτωση είναι συχνά προσχηματικές και όχι σπάνια είναι αδικαιολόγητα επιπόλαιες. Θα προσπαθήσουμε στη συνέχεια να προσεγγίσουμε αυτό το ζήτημα με σεβασμό προς τα παιδιά της μειονότητας, προσπαθώντας να δείξουμε γιατί η φοίτηση σε ελληνόγλωσσα μειονοτικά νηπιαγωγεία είναι επ’ ωφελεία τους.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΒΙΑΝΝΟΥ!!! ΕΚΤΕΛΕΣΗ 400 ΚΡΗΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΒΙΑΝΝΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ.

Θα την κάψω την Βιάννο, γιατί υπάρχει εκεί οργανωμένη αντίσταση και υποθάλπουν αντάρτες και Άγγλους και γιατί είναι φωλιά ανταρτών τα βουνά της. Αυτή ήταν η απειλή του Χάρτμαν, του Δ/τή της αστυνομίας στο Νομό Ηρακλείου, σε Βιαννίτες που είχαν συλληφθεί απ’ αφορμή το σαμποτάζ που είχε γίνει τον Ιούλιο του 1943 στο αεροδρόμιο του Καστελλίου της Πεδιάδος.
Στην επαρχία Βιάννου στο νοτιοανατολικό τμήμα του Νομού Ηρακλείου, δημιουργήθηκε ισχυρή αντιστασιακή οργάνωση, με καθολική συμμετοχή του πληθυσμού, από τις πρώτες ημέρες της ναζιστικής κατοχής, τον Ιούνιο του 1941.
Η δυναμική παρουσία ομάδας ανταρτών στα βουνά της Βιάννου από τον Γενάρη του 1943, υποχρέωσε τους Γερμανούς να διατηρούν στην Κρήτη ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις αποδυναμώνοντας άλλα μέτωπα.
Στις 8-9 Σεπτέμβρη 1943 οι αντάρτες εξουδετέρωσαν Γερμανικό φυλάκιο που είχε εγκατασταθεί στο πλησιέστερο προς το λημέρι των ανταρτών χωριό, την Κάτω Σύμη. Στις 12 Σεπτεμβρίου, σε μάχη γερμανικής στρατιωτικής μονάδας με κλιμάκιο των ανταρτών στην είσοδο του χωριού Κάτω Σύμη, οι Γερμανοί υπέστησαν μεγάλες απώλειες σε νεκρούς, τραυματίες και 12 αιχμαλώτους.

Ο Γερμανός στρατηγός, Δ/της Φρουρίου Κρήτης, Μύλλερ, σε διαταγή του προς τις στρατιωτικές δυνάμεις που εστάλησαν στη Βιάννο αναφέρει:’ Καταστρέψετε την επαρχία Βιάννου, εκτελέσετε πάραυτα, χωρίς διαδικασία, τους άρρενες που είναι πάνω από 16 ετών και όλους όσους συλλαμβάνονται στην ύπαιθρο ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Ακολούθησαν αντίποινα προς τον άμαχο πληθυσμό. Στις ομαδικές εκτελέσεις, που έγιναν από τις 14 έως τις 16 Σεπτέμβρη, 401 κάτοικοι της περιοχής έχασαν τη ζωή τους και 980 κατοικίες σε 10 χωριά καταστράφηκαν. Σε δεκάδες ανέρχονται οι τόποι, όπου έγιναν οι ομαδικές εκτελέσεις στα χωριά και στις αγροτικές περιφέρειες της Επαρχίας Βιάννου και στα γειτονικά της Επαρχίας Ιεράπετρας.

Στη φοβερή ώρα της δοκιμασίας, οδηγούμενοι στην εκτέλεση οι πατριώτες, έδειξαν το μεγαλείο της ψυχής των και τη δύναμη τους. Κανείς δεν λύγισε, κανείς δεν έκλαψε, κανείς δεν παρακάλεσε. Όλοι τους δέχτηκαν τις θεριστικές βολές με το θάρρος και την υπερηφάνεια που χαρακτηρίζει την Κρητική ψυχή. Όλοι τους απλά και ήρεμα, όπως ταιριάζει στους αληθινούς γενναίους, δέχτηκαν κατάστηθα τα δολοφονικά βόλια, ζητωκραυγάζοντας για την πατρίδα και την ελευθερία. Απ’ όσους επέζησαν, τους μόνους μάρτυρες των τραγικών εκείνων στιγμών, κανείς δεν ανέφερε περίπτωση λιποψυχίας. Αντίθετα, ανέφεραν περιπτώσεις αρκετών που αντέδρασαν κι έπεσαν νεκροί ύστερα από πάλη με τους δολοφόνους τους.

Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του Βασίλη Πνευματικάκη στον Βαχό, του Αποστόλη Βαρδάκη στον Άγιο Βασίλειο, στην επίθεση που έκαμαν στους δολοφόνους τους. Χαρακτηριστικά τα ενθαρρυντικά λόγια και οι ζητωκραυγές για την πατρίδα του Ηρακλή Πνευματικάκη στο Βαχό, του Νίκου Τσαγκαράκη, Μανώλη Μπαριτάκη και Νίκου Μαθιουδάκη στ’ Αμιρά, του Στάθη Μάστορα στον Άγιο Βασίλειο που έψαλε τον Εθνικό Ύμνο, τα λόγια «θάρρος μπαμπά, για την πατρίδα πεθαίνουμε» της 17χρονης μαθήτριας Μαρίας Χ. Παπαδημητροπούλου προς τον πατέρα της, που τον έβλεπε δακρυσμένο γιατί σκεφτόταν το χαμό της κόρης του.

 

Μια όμως μαρτυρία, που βρήκε και καταχώρησε ο ιστορικός της εποχής εκείνης Γιάννης Μουρέλλος στο έργο του «Ιστορία της Κρήτης» μας λέει πολλά. Γράφει:«Όπως με διαβεβαίωσαν αυτήκοοι μάρτυρες, ένας Γερμανός έφεδρος αξιωματικός, ενώ διατελούσε σε ευθυμία από κρασί που έπινε μαζί τους, άρχισε να λέει:Έχω παρακολουθήσει πολλές εκτελέσεις σε άλλες χώρες που έχομε κατακτήσει. Μα αυτό που συνάντησα στα χωριά της Βιάννου δεν το (δα πουθενά. Άντρες και γυναίκες αντίκριζαν τον θάνατο ψύχραιμα και στήναν το κορμί τους περήφανα μπροστά στις κάνες των τουφεκιών. Μήτ’ ένας τους δεν έκλαψε, μήτ’ ένας τους δεν ζήτησε οίκτο ή χάρη. Μα τη ζωηρότερη εντύπωση μου έκανε ένας ογδοντάρης σ’ ένα χωριό της Βιάννου. Βρισκότανε στη μέση, στη γραμμή των ανδρών που θα εκτελούσαμε. Ζήτησε να πει κάτι στον αξιωματικό. Πλησίασα μ’ ένα διερμηνέα. Αυτός βγήκε από τη γραμμή και βγάζοντας το δακτυλίδι του μου το πρόσφερε λέγοντας: «Πάρε τούτο το δακτυλίδι. Σου το χαρίζω, για να θυμάσαι σ’ όλη σου τη ζωή πως σκότωσες έναν αθώο γέρο 80 χρονών» Έπειτα ο γέρος γύρισε ατάραχος στη γραμμή του προσπαθώντας να σηκώσει το γέρικο κορμί του, όσο του επέτρεπαν τα χρόνια του. Σάστισα και πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα, όσο να βρω την ψυχραιμία να θυμηθώ την εντολή που είχα λάβει. Και όμως τη στιγμή που έλεγα «πυρ» έτρεμα σύγκορμος. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την τραγική εκείνη στιγμή».

Το ομολογεί και άλλος Γερμανός για τους Κρητικούς. Ο στρατηγός Αντρέ, Διοικητής Φρουρίου Κρήτης, ο οποίος αιματοκύλισε την Κρήτη με τις εκατοντάδες των εκτελέσεων που διέταξε σε πολλά χωριά της Κρήτης, είπε στο Σουηδό αντιπρόσωπο του Δ.Ε.Σ. όταν τον επισκέφτηκε: «Οι Κρητικοί, όταν βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα έχουν πάνω τους κάτι το μυθώδες. Είναι τόσο περήφανοι την τραγική εκείνη ώρα του θανάτου, που είναι αδύνατο να μην τους θαυμάσεις».
Και είναι πολλά τα περιστατικά που δείχνουν την αντρειοσύνη, την παλικαριά, και τον πραγματικό ηρωισμό των ηρώων της 14ης Σεπτέμβρη μπροστά στο θάνατο.
Είναι όμως πολλές, από την άλλη μεριά, οι βάρβαρες και απάνθρωπες εκδηλώσεις των γερμανών εκείνες τις ημέρες:
Ο φόνος με ξιφολόγχη των αδελφών Βαρδάκη στον Άγιο Βασίλειο, ο βασανισμός κατά την εκτέλεση των παιδιών του Βερβελάκη,

το ξεκοίλιασμα της εγκύου Αικατερίνης Παπαδημητροπούλου στη Λυγιά,
ο φόνος της Συγγελάκη με το μικρό στην αγκαλιά της στο Λουτράκι,
ο φόνος των αδελφών Παπαδάκη στην Πάνω Σύμη με την ανάπηρη μάνα στα χέρια τους,
η εκτέλεση του αναπήρου Γεωργίου Κοντάκη με ξιφολόγχη στο Κεφαλοβρύσι,
η εκτέλεση του εξαετούς αγοριού (Συμβουλάκη) στην αγκαλιά του πατέρα του στη Λυγιά
και πολλά άλλα που δεν έγιναν γνωστά.

Στις 17 του Σεπτέμβρη οι ομαδικές εκτελέσεις σταμάτησαν.
Η γριά Συγγελάκαινα στ’ Αμιρά θρήνησε τον άντρα της και τέσσερις γιους της.
Η οικογένεια Βερυκοκάκη θρήνησε 17 μέλη της
Η οικογένεια Ραπτάκη 12 συγγενείς εξ αίματος και 10 γαμβρούς
Η οικογένεια Ηλιάκη 10 αδερφούς και εξαδέλφους Τρεις αδελφούς Βασιλάκη
Η Μαρία Γ. Χαλκιαδάκη έχασε τον άνδρα της, τον πεθερό της, τον κουνιάδο της, δύο πρώτους θείους της και έξη πρώτα ξαδέλφια.

Ο Ματθαίος Χρηστάκης ή Σύλλας στήθηκε στη γραμμή μαζί με δύο γιους του και τέσσερις γαμβρούς του.
Η Χατζάκαινα στον Άγιο Βασίλειο έχασε τον άντρα της, το γιο της και τον γαμβρό της.
Σκοτωμένη στα χωράφια του Λουτρακίου η Ζαχαρένια Ρηνάκη με το 6 μηνών μωρό στην αγκαλιά της κρεμασμένο στο βυζί της και δίπλα η μάνα της και η πεθερά της σκοτωμένες και αυτές.
Πέντε νεκρούς θρήνησε και η οικογένεια Δημητριανάκη από τα Γδόχια.

Το μνημείο για τους 114 εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς το 1943, στον Αμιρά

Δεκάδες τα σπίτια με δύο νεκρούς.
Δεκάδες οι οικογένειες που θρήνησαν δέκα, δεκαπέντε και είκοσι νεκρούς, συζύγους, γονείς αδέλφια και ξαδέλφια. Σε 401 ανήλθαν οι νεκροί στα χωριά της Βιάννου και της Ιεράπετρας στις τρεις αποφράδες ημέρες του 1943, για να φτάσουν τους 461 μαζί μ’ αυτούς που σκοτώθηκαν σ’ όλο το διάστημα της κατοχής. 8 μηνών ήταν το πιο μικρό, αγέννητο, στην κοιλιά της μάνας του, 96 χρονών ήταν ο πιο μεγάλος (Εμμ. Δασκαλάκης από τ’Αμιρά)
127 ήταν πάνω από 60 χρονών. Από αυτούς:
οι 60 ήταν από 60 έως 69 ετών
οι 47 ήταν από 70 έως 79 ετών
οι 16 ήταν από 80 έως 89 ετών
οι 3 ήταν 90, 93 και 96 ετών
20 ήταν γυναίκες.
Αγρότες ήταν οι πιο πολλοί, αλλά και κτηνοτρόφοι, επαγγελματίες και έφεδροι αξιωματικοί. Ανάμεσα τους 2 κληρικοί, 5 δάσκαλοι, 1 καθηγητής 1 δικηγόρος και 1 υπάλληλος των Τ.Τ.Τ.
 

Το Ολοκαύτωμα της Βιάννου, οι θηριωδίες των Ναζί, παραμένουν άγνωστα γεγονότα στο ευρύτερο κοινό, στην Ελλάδα και διεθνώς. Λιγοστοί είναι και στην Γερμανία ενήμεροι, κι αυτοί περιορίζονται στους λίγους τουρίστες που τα τελευταία χρόνια επισκέπτονται το Ηρώο καταγράφοντας τα συναισθήματα τους στο εκεί τηρούμενο βιβλίο. (Γ. Δ. Χρηστάκης, Ηράκλειο Κρήτης) (εἰκόνα)

http://meklysma.blogspot.gr/2013/09/400.html