Ο δικηγόρος Δημήτρης Γκελντής τονίζει ότι οι παρανομίες και οι παρατυπίες πάνε σύννεφο
Ο δικηγόρος Κατερίνης Δημήτρης Γκελντής ύστερα από 18 χρόνια δικαστικών αγώνων πέτυχε απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δικαιώνει τους αδελφούς Φωκά οι οποίοι διεκδικούσαν την ακίνητη περιουσία τους στην Κωνσταντινούπολη. Τα δύο αδέλφια Φωκά, ο Βαγγέλης από τη Νέα Καρβάλη Καβάλας και ο Γιάννης από την Κατερίνη, θα εισπράξουν ποσό που ξεπερνά τα 25 εκατ. ευρώ από το τουρκικό κράτος τους επόμενους μήνες, ως αποζημίωση για την κληρονομιά της αδελφής τους Πολυξένης, για ακίνητα που είχαν δημευθεί το 1997, μεταξύ των οποίων τρεις πολυώροφες οικοδομές στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης.
Για την ιστορία, η Τουρκία το 1950 υπέγραψε και αποδέχθηκε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Σήμερα 59 χρόνια μετά καλείται να την σεβαστεί και να την εφαρμόσει. Ήταν ένας μακρύς και δύσκολος αγώνας, αλλά στο τέλος φαίνεται να μπαίνει τέλος σε ένα ανελέητο πλιάτσικο από μεριάς της τουρκικής κυβέρνησης και του δήμου Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι σιωπούν γι’ αυτό που συμβαίνει. Στο Ε.Δ.Α.Δ. δεν διεκδικήσαμε μόνο τα δικαιώματα μας, κερδίσαμε και την αξιοπρέπεια μας, εξηγεί ο δικηγόρος. Η απόφαση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν αναλογισθεί κανείς ότι ανοίγει ο δρόμος για τις ελληνικές περιουσίες που έχει κατά καιρούς δημεύσει η Τουρκία και ανέρχονται σε 12.000 ακίνητα περίπου, που η αξία τους υπερβαίνει τα 14 δισ. ευρώ.
Το πιο φοβερό είναι ότι η Τουρκία απειλεί με κατάσχεση το ελληνικό γενικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη! Την ώρα που ο Έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου επιχειρεί να επαναφέρει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στο πνεύμα της περιόδου 1999- 2004 για συνεργασία προς αμοιβαίο όφελος, η Τουρκία συνεχίζει την προκλητική της δράση.
Αυτή τη φορά μέσω της γενικής διεύθυνσης Βακουφίων (ΓΔΒ), η οποία ελέγχεται πλήρως από το επίσημο τουρκικό κράτος, έστειλε εξώδικο στον Έλληνα πρόξενο Βασίλη Μπορνόβα ζητώντας 400.000 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι δήθεν το 50% του κτιρίου όπου στεγάζεται το προξενείο ανήκει στο τουρκικό Δημόσιο.
Ξαφνικά γίνεται βορά της τούρκικης κυβέρνησης, του δήμου Κωνσταντινούπολης, τα σπίτια των Ελλήνων, τα εγκαταλειμμένα σπίτια, μιλάμε για 12.000 ακίνητα.
-Ναι, 12.000 ακίνητα τα οποία είχαν δεσμευτεί από την Τουρκία κατά καιρούς. Από τα 12.000, η έρευνα που έχουμε κάνει αποδεικνύει ότι κοντά στα 1.000 είναι εγκαταλελειμμένα εντελώς, τα άλλα ή έχουν καταλήξει να τα εκμεταλλεύεται το κράτος ή έχουν αγοραστεί από ιδιώτες, επομένως έχουμε ένα θέμα με αυτά τα 1.000 εγκαταλελειμμένα ακίνητα, ποια η τύχη τους δηλαδή νομικά.
Το να απαλλοτριωθούν για να γίνει ένα νοσοκομείο το καταλαβαίνω ή μια δημόσια υπηρεσία, αλλά για εμπορικά κέντρα;
-Το να γίνονται είναι καλό να γίνονται αλλά όχι με τις περιουσίες άλλων, γιατί χωρίς να πληρώνεις ή να αποζημιώνεις δεν μπορείς να δημεύεις και να γκρεμίζεις σπίτια. Μόνο να σας πω στην δική μας οικοδομή η μια από τις τρείς που διεκδικούμε, την γκρέμισαν, την ξαναέχτισαν και την έχουν παραδώσει ως οικοτροφείο σαν μέριμνα του παιδιού αλλά στην Ρόταρυ, δηλαδή κοινωνική πολιτική με ακίνητα άλλων δεν είναι σωστό. Ας αποζημιωθούν άπαντες και φυσικά μπορεί να προχωρήσει η Τουρκία σε ότι θέλει. Βέβαια το ζητούμενο είναι ότι έχουμε μια Πόλη που αγγίζει τα 20 εκατομμύρια, υπάρχει μεγάλη οικοδομική έξαρση και μεγάλη στενότητα χώρων, οπότε είναι λογικό ως πολιτική ο δήμος να γκρεμίζει ακίνητα, όχι φυσικά να γκρεμίζει ακίνητα ελληνικά, απλά εδώ πετυχαίνει με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια, δηλαδή και να αξιοποιούν τα ακίνητα εμπορικά.
Άρα είναι οργανωμένο σχέδιο, έχουν εντοπίσει κάποια κτήρια δηλαδή που δεν έρχονται να τα διεκδικήσουν οι ιδιοκτήτες τους;
-Είναι οργανωμένο. Τα ξέρουν, ξέρουν ποια είναι τα ελληνικά ακίνητα και μάλιστα έχουν ξεκινήσει ένα σχέδιο δράσης εν αναμονή της απόφασης Φωκά που κερδίσαμε και έχουν εξαπλωθεί και στέλνουν επιτήδειους και τους βρίσκουν και αγοράζουν τα ακίνητα τους κοψοχρονιάς. Αγοράζουν τα δικαιώματα, οπότε εμφανίζονται μετά οι τούρκοι οι επιχειρηματίες στο Τουρκικό κτηματολόγιο και λένε ότι αυτό εγώ το ακίνητο το έχω αγοράσει από τον Έλληνα αυτό, ποια η τύχη του από εκεί και πέρα είναι άλλο θέμα. Έχουν δεκαπλασιαστεί οι τιμές αυτή την στιγμή στην πόλη, που από το 2009 ήταν 250 τουρκικές λίρες και σήμερα έχει πάει 2.500 τουρκικές λίρες και 8.500 τουρκικές λίρες οπότε είναι μια καλή προοπτική για αυτούς όλους τους επιτήδειους να τις δημεύσουν και να τις εκποιήσουν χωρίς να το πάρουν χαμπάρι οι Έλληνες.
Υπήρξε αντίδραση;
-Δεν είναι μόνο η ελληνική μειονότητα αυτή που υποφέρει στην Τουρκία, γιατί η απόφαση των αδερφών Φωκά αναφέρεται σε όλες τις μειονότητες γιατί έχουν υποστεί τα ίδια και τις ίδιες πρακτικές, τις έχουν υποστεί και η ελληνική μειονότητα, η αρμενική μειονότητα, η εβραϊκή μειονότητα ακόμα και η βουλγαρική απλά πληθυσμιακά εμείς είχαμε τον μεγαλύτερο αριθμό, κοντά στις 120.00 ήταν οι Έλληνες, γύρω στις 80.000 Αρμένιοι, 40.000 Εβραίοι, 10.000 Βούλγαροι, συν αυτούς προσθέστε και τις μουσουλμανικές μειονότητες που υπάρχουν μεταξύ τους.
Δηλαδή η νομοθεσία κόβεται και ράβεται για να πληγούν οι μειονότητες; Μας έχουν συνηθίσει οι γείτονες σε κάτι τέτοια…
-Αυτό είναι το δίκαιο της Τουρκίας, το θέμα είναι ότι γκρινιάζουν, όταν αυτή την στιγμή έχουμε ένα φοβερό νομικό όπλο που λέγεται απόφαση αδερφών Φωκά, στην οποία δεν άσκησε έφεση η Τουρκία και επομένως έχει ανοίξει τον δρόμο, καλό είναι να μην περιορίζονται μόνο σε ανακοινώσεις αλλά να πάνε και να διεκδικήσουν τα ακίνητα τους και μάλιστα είχα πει και σκέψη μου ήταν ότι εκείνα τα 1.000 εγκαταλελειμμένα, καλό θα ήταν να τα ενισχύσει η Ελληνική Πολιτεία, να τους δώσει κίνητρα, δάνεια, δεν ξέρω τι, ώστε αυτοί να εγκατασταθούν πλέον στην Πόλη, δηλαδή να μετακυλήσει πάλι ο πολιτισμός τον οποίο πήραμε φεύγοντας, να τον επαναφέρουμε πάλι στην Πόλη χωρίς βέβαια μεγαλοϊδεατισμό των εαυτών μας.
Εκτός αυτού του οργανωμένου σχεδίου που έχει η Τουρκία, υπάρχει κάποιο σχέδιο ώστε να αποτρέψει τον κίνδυνο του να επιστρέψουν κάποιοι Έλληνες στις εστίες τους και να αρχίσουν να δραστηριοποιούνται εκεί, να ζουν εκεί επιχειρηματικά;
-Αυτό που λέμε για το δημοσίευμα για τα εγκαταλελειμμένα είναι δισυπόστατο. Δηλαδή και πετυχαίνουν την επέκταση των εμπορικών κέντρων λόγω της οικοδομικής έξαρσης που υπάρχει και της αδυναμίας να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες, αν σκεφτείτε ότι το 30% του ακαθάριστου εγχωρίου προϊόντος υπάρχει στην πόλη, μεγάλη η προσφορά και η ζήτηση, βιομηχανίες, τα πάντα είναι στημένα γύρω από την πόλη, ταυτόχρονα πετυχαίνουν και αυτό, την μη επάνοδο και επαναφορά. Το σχέδιο δράσης της Τουρκίας έχει ξεκινήσει ουσιαστικά το 2006, το παρακολουθούν οι Κωνσταντινουπολίτες, πάρτε μια ομογενειακή εφημερίδα να δείτε ότι υπάρχει ανακοίνωση ότι αγοράζουν τις περιουσίες τους και τις έχουν χάσει και γράφει ονόματα και τηλέφωνα, μέχρι εκεί φτάσαμε.
Πρέπει να δώσει ο καθένας τον μοναχικό του αγώνα δηλαδή;
-Μοναχικός αγώνας αλλά αν δεν ξεκινήσεις…Εμένα μου έχει μείνει κάτι στο μυαλό που είχα ακούσει στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο στους διαδρόμους που έλεγαν οι Τούρκοι διπλωμάτες τι μιλάτε, δεν τολμάτε να πάτε στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο, αυτό είναι το δια ταύτα, αν πας στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο θα δικαιωθείς, βέβαια δεν σημαίνει ότι η Τουρκία δεν βγαίνει αζημίωτη πολλές φορές από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Πρόσφατα βγήκε μια απόφαση στην Κύπρο που τινάζει ουσιαστικά το status της Κύπρου στον αέρα. Εκεί στην Κύπρο, στα κατεχόμενα, δηλαδή για να προσφύγεις στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο θα πρέπει να εξαντλήσεις όλα τα ένδικα μέσα της χώρας κατά της οποίας στρέφεσαι, δηλαδή όπως εμείς πήγαμε, κάναμε το δικαστήριο στην Τουρκία και μας είπαν δεν είστε κληρονόμοι και μετά πήγαμε στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο, έπρεπε και οι Ελληνοκύπριοι για τις περιουσίες τους να προσφύγουν στα κατεχόμενα, δηλαδή στα δικαστήρια των κατεχόμενων. Πολύ σωστά τότε είπαν δεν μπορούμε να προσφύγουμε στα κατεχόμενα, γιατί αν προσφύγουν και οι θύτες θα κρίνουν τα θύματα, αλλά και είναι σαν να αναγνωρίζουμε το ψευδοκράτος, με αυτό το σκεπτικό πήγαν κατευθείαν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο και είπαν ότι δεν μπορούμε να προσφύγουμε εκεί γιατί δεν υπάρχει κράτος, με αυτό το σκεπτικό βγήκε η πρώτη απόφαση της Λουϊζίδου που εκδικάστηκε και αποζημίωσε κιόλας. Η πρώτη απόφαση της Λουϊζίδου είναι και η δεύτερη που και αυτή αποζημιώθηκε κανονικά. Στο μεσοδιάστημα των δύο υποθέσεων γίνεται στα κατεχόμενα μια επιτροπή απαλλοτριώσεων, η οποία κατατίθεται στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο, καταθέτει η Τουρκία και λέει ότι υπάρχει μια επιτροπή αποζημιώσεων και έρχονται οι επόμενες αποφάσεις, Δημόπουλου η τωρινή και λέει ότι 1300 προσφυγές κατατέθηκαν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο κατά της Τουρκίας και τις παραπέμπει όλες πίσω στο ψευδοκράτος, να περάσουν όλες από την επιτροπή απαλλοτριώσεων, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια αλλοτριωτική απόφαση αυτή την στιγμή στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο που δεν σχολιάζεται από κανένα αυτή την στιγμή, που ουσιαστικά αναγνωρίζει το ψευδοκράτος ως συνιστών κράτος, από την στιγμή που αναγνωρίζει θεσμούς, αναγνωρίζει δικαστήρια, αναπέμπει όλα τα θύματα να κριθούν από τους θύτες και τότε αν και εφόσον δεν συμφωνήσουν τότε να επιστρέψουν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο.
Ενώ έπρεπε να κινηθεί σύμφωνα με την απόφαση που εκδόθηκε στην κ. Λουϊζίδου.
-Ναι την πρώτη.
Άρα ξέρουν και δουλεύουν καλά και εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου.
-Έτσι ακριβώς.
ΧΡΟΝΟΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
Type rest of the post here
Πρόκειται για ένα πέτρινο τείχος που είχε κατασκευαστεί στην είσοδο του σπηλαίου περιορίζοντας έτσι το άνοιγμά της κατά τα 2/3. Η κατασκευή αυτή λιθοσωρός για την ακρίβεια - μελετήθηκε και χρονολογήθηκε με τη μέθοδο της οπτικής φωταύγειας στο εργαστήριο αρχαιομετρίας του κέντρου «Δημόκριτος», από όπου χθες παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα. Η ηλικία μάλιστα συμπίπτει απόλυτα με την ψυχρότερη περίοδο της τελευταίας παγετώδους εποχής υποδηλώνοντας ότι οι παλαιολιθικοί οικιστές του σπηλαίου είχαν κατασκευάσει αυτό το τείχος στην είσοδό του προκειμένου να προστατευθούν από το δριμύ ψύχος της εποχής.
)
