Πέμπτη 8 Ιουνίου 2023

" ΑΛΩΣΗ: Ἡ ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΙΚΡΗ ΠΛΗΓΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ "


Τῆς Ἰωάννας Γ. Καραγκιούλογλου 

νομικού και επιστήμων οικονομικής και κοινωνικής διοικήσεως

Ἡ τῶν πόλεων Ἄνασσα, ἡ Πόλις, ἡ Βασιλὶς τῶν πόλεων, ἡ ἐπὶ 1123 ἔτη Ἑλληνικὴ Κοσμόπολις, βεβηλώνεται ἀπὸ τοὺς ἀσιᾶτες βαρβάρους.
 
Εὐθὺς ἀμέσως, ἡ Συλλογικὴ Συνείδηση ἀναλαμβάνει τὸ ἔργο τῆς ἐθνικῆς συσπείρωσης καὶ ἀνασυγκρότησης. Καθιερώνεται ὡς ἀποφράδα ἡμέρα, ἡ Τρίτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος.
 
Σὺν τῷ χρόνῳ, καὶ μέχρι καὶ τὸ 1922, ἡ 29η Μαΐου εἶναι ἐπίσημη Ἐθνικὴ Ἐπέτειος. Οἱ κοινότητες τῶν Ἑλλήνων, ὅπου γῆς καὶ ἂν διαβιοῦν, τελοῦν καθολικὸ πένθιμο μνημόσυνο.
 
Σύμπαν τὸ Ἔθνος, διὰ τοῦ κράτους, κοινωνεῖ τὴν Ἰδέα.
 
2023. Κατὰ τὸ ἑλλαδικὸ κράτος, τὸ ἐκτρωματικὸ καὶ ἄψυχον αὐτὸ ὅν, μὲ σῶμα πυγμαῖο καὶ μεγάλη κεφαλή, προϊὸν τῆς καταδυνάστευσης καὶ καταλήστευσης τῶν πάντων ἀπὸ ἅρπαγες, τὰ Πάτρια εἶναι πρόβλημα. Τὰ Πάτρια, τὰ θεμέλια τοῦ Πολιτισμένου Κόσμου, ὑποσκάπτονται. Ὁ Ἕλληνας πρέπει νὰ ἀποποιηθεῖ τὴν κληρονομιά του.
 
ἡ ἀπέχθεια πρὸς τὸν Ἑλληνισμὸ δὲν εἶναι οὔτε τωρινὴ οὔτε χθεσινὴ ὑπόθεση. Ξεκίνησε νὰ διδάσκεται στοὺς πέραν τοῦ Βυζαντίου κατοικοῦντες ἀπὸ ξένα, κυρίως ἰταλικά, συγγράμματα τὸν 10ο αἰῶνα. Ὅπως καὶ τότε, ἔτσι καὶ σήμερα, ἀκόμη καὶ ἑλληνομαθεὶς εὐρωπαῖοι δὲν ἐπιλέγουν νὰ μελετήσουν τὰ ἔργα τῶν Ἑλλήνων λογίων. Οἱ Ἕλληνες λόγιοι καὶ ἱστορικοί, εἴτε ἀπὸ ἄγνοια, εἴτε ἀπὸ ξιπασιά, περιφρονοῦνται. Βρισκόμαστε ξανὰ στὸ σημεῖο ὅπου οἱ ἴδιοι οἱ Ἕλληνες ἀποστρέφονται μὲ ἀπέχθεια τοὺς Ἕλληνες τοῦ Βυζαντίου, ἀγνοῶντας τὴν Ἱστορία τῶν πολιτικῶν τους ἀγώνων κατὰ τῶν ἐξ Ἀνατολῆς καὶ Δύσης ἐχθρῶν.
 
Γνωρίζουμε ὅτι οἱ Ἕλληνες λόγιοι ποὺ κατέφυγαν στὴν Ἰταλία μετὰ τὴν Ἅλωση τοῦ Κράτους ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς, ἦρθαν ἀντιμέτωποι μὲ τὸ βαθὺ σκοτάδι. Ἔτσι ξεκίνησε ἡ Ἀναγέννηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ, καὶ δι αὐτοῦ τῆς Οἰκουμένης. Διὰ τοῦ Τρόπου. Διὰ τῆς μεταλαμπάδευσης τῆς Γνώσης ἀπέδειξαν τοῖς πᾶσι ὅτι τὴν Ἀγάπη πρὸς τὰ Πάτρια, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τὴν διασείσει. Ἀπέδειξαν τεκμηριωμένα ὅτι τὰ ἐγκλήματα κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ δὲν παραγράφονται. Ὅτι ἡ γενοκτονία, οἱ ἐδαφικὲς ἀπώλειες, ἡ σύληση τῶν ἐκκλησιῶν, ἡ καταστροφή, ἁρπαγή, κλοπὴ καὶ μεταφορὰ ἐκτὸς τῶν τειχῶν τῶν Ἐθνικῶν κειμηλίων, θησαυρῶν, καλλιτεχνημάτων καὶ χειρογράφων, οἱ ὕβρεις κατὰ τῶν Ἑλλήνων ποὺ δὲν ὑποτάσσονται, δὲν παραγράφονται. Ἀπέδειξαν ὅτι ὁ κίνδυνος τῆς Ἁλώσεως δὲν πηγάζει μόνον ἐξ Ἀνατολῆς.
 
Παρὰ τίς προσπάθειες συγκάλυψης καὶ συγκατάνευσης στὸ ἔγκλημα καὶ τὴν παρακμή, ἡ Μνήμη γρηγορεῖ. Ἐγείρεται καὶ ἐξεγείρεται.
 
1453. Ἀνήμερα τῆς Μνήμης τῶν Μεγάλων Βασιλέων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, τὴν πεντηκοστή ἡμέρα τῆς πολιορκίας, ὁ Μεχμὲτ στέλνει πρέσβεις στὸν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο. Τοῦ παραχωρεῖ προνόμια καί τοῦ δίνει διαβεβαιώσεις πὼς δὲν θὰ πειράξει τὸν πληθυσμὸ μέσα στὰ Τείχη. Ζητᾶ νά τοῦ παραδώσει τὴν Πόλη.
 
Ἡ ἀπάντηση τοῦ Κωνσταντίνου ἦταν σαφής. Δὲν δεχόταν νὰ πληρώσει ὑψηλότερους φόρους ὑποτέλειας. Ἃς κρατήσουν οἱ βάρβαροι ὅλα τὰ κατακτημένα ἐδάφη.
 
Ἀλλὰ τὴν Κωνσταντινούπολη; ΟΧΙ. Δὲν μποροῦσε νά τὴν παραδώσει.
 
"Τὸ δὲ τὴν Πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν."
 
Ὁ Κωνσταντῖνος εἶχε ἐκφράσει τὴν γνώμη ὅλων.
 
Στὶς 28 Μαΐου, τὴν τελευταία ἡμέρα τῆς πολιορκίας, στὶς φρικτὲς ἐκεῖνες κρίσιμες ὧρες λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν τελευταῖα μεγαλοπρεπῆ λειτουργία ποὺ ἔμελλε νὰ τελεσθεῖ στὴν Ἁγία Σοφία, ὁ Βασιλέας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἀπευθύνεται στοὺς ἄνδρες του. Στοὺς τελευταίους πιστούς. Τοὺς ὑπενθυμίζει ὅτι εἶναι οἱ ἀπόγονοι τῶν μεγάλων Ἑλλήνων Ἡρώων. Καὶ ὅτι εἶχε ἀποφασίσει νὰ πεθάνει Ὑπὲρ τοῦ Λαοῦ, μαζὶ μὲ τὸν Λαό.
 
“(..)Καλῶς λοιπόν γιγνώσκετε, Ἀδελφοί, ὅτι διὰ τέσσαρά τινα ὀφείλομεν κοινῶς πάντες νὰ προτιμήσωμεν τὸν θάνατον μᾶλλον ἥ τὴν ζωήν.
 
Πρῶτον μὲν ὑπὲρ τῆς Πίστεως ἡμῶν καὶ εὐσεβείας.
Δεύτερον δὲ ὑπὲρ τῆς Πατρίδος.
Τρίτον δὲ ὑπέρ τοῦ Βασιλέως ὡς Χριστοῦ τοῦ Κυρίου.
Καὶ τέταρτον ὑπέρ Συγγενῶν καὶ Φίλων.
 
Ἀλλ' αὔριον πρόκειται ἀγών,ἀγῶν ἕως θανάτου καὶ ὑπὲρ τῶν τριῶν, διότι, ἂν οἱ Τοῦρκοι νικήσωσι, τετέλεσται ἡ Πίστης ! Τετέλεσται ἡ Πατρὶς καὶ ἡ Ἐλευθερία ! Τετέλεσται καὶ ἡ ζωὴ τῶν Συγγενῶν καὶ Φίλων !
 
Ὁ ἀλιτήριος Μωάμεθ ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα ἡμέρας πολιορκεῖ τὴν Πόλιν, ἀλλὰ χάριτι τοῦ Παντεπόπτου, ἄχρι τοῦ νῦν ἐδιώχθη ἀπὸ τῶν τειχῶν.
 
Ἀδελφοί ! Καὶ αὔριο μὴ δειλιάσητε ! Αὐτὸς μὲν ἐν μηχαναῖς, αὐτὸς ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ μαχόμεθα!
 
Στῆτε ὦ ἀδελφοί! Ρωμαλέοι καὶ μεγαλόψυχοι! Σκέπετε τὴν κεφαλὴν διά τῆς ἀσπίδος, καὶ τὴν μάχαιραν εἰς τὴν δεξιὰν φέροντες, φέρετε αὐτὴν μακρὰν καὶ βαρεῖαν ! Αἱ περικεφαλαῖαι, οἱ θώρακες καὶ οἱ σιδηροῖ ἱματισμοὶ ὑμῶν ἔστωσαν ὁ τρόμος τῶν Ἀγαρηνῶν. Ὦ Στρατιῶται ! Γίνεσθε ἄτρομοι καὶ στερεοὶ διὰ τοὺς οἰκτιρμοὺς τοῦ Θεοῦ, αἱ ρομφαῖαι ὑμῶν, καὶ τὰ τόξα ὑμῶν πεμπέτωσαν τὸν θάνατον πρὸς τοὺς ἀσεβεῖς, μανθάνοντας ἀπὸ τῆς αὔριον, ὅτι παράταξιν ἔχουσιν πρὸς τοὺς ἀπογόνους τῶν Ἑλλήνων.
 
Τὴν Πόλιν ζητεῖ ταύτην ὑπόζυγον... ὁ Τοῦρκος! Ζητεῖ κατοικητήριον ἵππων καὶ καμήλων τα ἁγίας Ἐκκλησίας, ὅπου ἄγγελοι ψάλλουσι τὸν ὕμνον τοῦ Θεοῦ. 
 
Ἡ Πόλις αὐτή, δύναμαι εἰπεῖν, ἐκυβέρνησε σύμπασαν τὴν Οἰκουμένην. Τὸν Πόντον. Τὴν Ἀρμενίαν. Τὴν Περσίαν καὶ τὴν Παμφλαγονίαν, τὰς Ἀμαζόνας καὶ τὴν Καππαδοκίαν, τὴν Γαλατίαν καὶ τὴν Μηδίαν. Τὴν Συρίαν, τὴν Κιλικίαν, τὴν Μεσσοποταμίαν καὶ τὴν Φοινίκην. Βακτριανοὺς καὶ Σκύθας. Τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Θετταλίαν. Τὴν Βοιωτίαν. Λοκροὺς καὶ Αἰτωλούς. Τὴν Ἀκαρνανίαν, τὴν Ἀχαΐαν καὶ τὴν Πελοπόννησον, τὴν Ἤπειρον. Τὸ Ἰλλυρικὸν καὶ τὸ Ἀδριατικόν. Τὴν Ἰταλίαν. Κέλτους καὶ Κελτογαλάτας. Τὴν Ἰβηρίαν τε καὶ ἕως τῶν Γαδείρων. Τὴν Λιβύαν, τὴν Μαυριτανίαν καὶ τὴν Μαυρουσίαν. Τὴν Αἰθιοπίαν, τὴν Νουμιδίαν, τὴν Ἀφρικὴν καὶ τὴν Αἴγυπτον.
 
Ἀδελφοί καὶ Συστρατιῶται!
 
Ἀναλογισθεῖτε ταῦτα πάντα καὶ διαιωνίσατε αὔριον καὶ τὴν δόξαν καὶ τὴν φήμην καὶ τὴν Ἐλευθερίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ Γένους !"
 
Ἦταν πιὰ φανερό. Κάθε πολεμικὴ ἐπιτυχία, κάθε κατόρθωμα, κάθε πράξη Ἀντίστασης εἶχε ἀποκτήσει ἄλλο Νόημα. Τὸ Πνεῦμα εἶχε κυριαρχήσει ἐπὶ τῆς Ὕλης. Ἡ ἐπιλογή τοῦ μαρτυρίου, ἡ ἐπιλογή τῆς Ἐλευθερίας θὰ ἔσωζε παντοτινὰ τὴν Πόλη.
 
Πρώτη ὥρα πρωϊνή. Τρίτη, 29 Μαΐου 1453.
 
Ἡ ἔφοδος εἶχε ὀργανωθεῖ κατὰ κύματα καὶ κατὰ τάγματα. Πρῶτα ἔφθασαν οἱ χιλιάδες ἄτακτοι Βασιβουζοῦκοι, τοῦρκοι καὶ χριστιανοὶ μισθοφόροι, ἀνεμομαζώματα καὶ τυχοδιῶκτες. Γιὰ νὰ μὴν ὑποχωρήσουν, παρέταξε πίσω τους μία σειρὰ στρατονόμους. Τὰ ἐπίλεκτα τάγματα καὶ οἱ γενίτσαροι περίμεναν ἀκόμη πιὸ πίσω. Τὸ πλῆθος ἦταν τόσο πολυάριθμο ὥστε δύσκολα μποροῦσε νὰ ἀναπτυχθεῖ μπροστὰ στὰ Τείχη. Οἱ πέτρες, τὰ ξύλα καί τὰ σίδερα πού πετοῦσαν ἀπό τοὺς Πύργους πάνω, θέριζαν πολὺ κόσμο μαζί.
 
Μέχρι τὶς 5 τὸ πρωί ἡ δεύτερη ἔφοδος εἶχε ἀποκρουσθεῖ, καὶ οἱ ὀθωμανικὲς ἀπώλειες ἦταν μεγάλες. Ὁ Ἰσαὰκ Πασᾶ μέ τὸ ἀσκέρι του εἶχαν ἀποτύχει μπροστὰ στὶς κεντρικὲς πύλες τῶν Τειχῶν. Οἱ ἄνδρες τοῦ Ζαγανὸς καί τοῦ Καρατζὰ Πασᾶ δὲν εἶχαν καταφέρει νὰ καταβάλουν τὴν ἄμυνα στὶς Βλαχέρνες. Τὰ πλοῖα τοῦ Χάμζα Μπέη ποὺ χτύπησαν τὰ Τείχη τοῦ Μαρμαρᾶ δὲν πέτυχαν νὰ ἀποβιβάσουν στὴν ξηρὰ στρατιῶτες γιατὶ τὸ τάγμα ποὺ συγκρότησαν οἱ μάχιμοι καλόγηροι τῆς Πόλης, πολέμησε λυσσαλέα καὶ κράτησε μακρυά τὰ πλοῖα.
 
Λίγο πρὶν ξημερώσει, τὸ πελώριο κανόνι ποὺ εἶχε στηθεῖ κοντὰ στὴν Πύλη τοῦ Ἁγίου Ρωμανοῦ, γκρέμισε ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ Ἐξωτειχίου. Τὰ σύννεφα τῆς σκόνης καὶ ἡ μαύρη κάπνα ποὺ ἁπλώθηκε, τύφλωσε τοὺς ὑπερασπιστές. Τριακόσιοι ὀθωμανοὶ ὅρμησαν νὰ μποῦνε μέσα στὸ γκρεμισμένο Τεῖχος κραυγάζοντας πὼς ἡ Πόλη εἶναι δική τους.
 
Ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος καὶ οἱ ἄντρες του περικύκλωσαν τοὺς άσιάτες. Ὁ σουλτᾶνος διατάσσει νὰ ὑποχωρήσει ὁ στρατός στὶς θέσεις του, γιὰ νὰ ξεκινήσει ἡ τρίτη ἐπίθεση. Οἱ γενίτσαροι ἦταν ἕτοιμοι καί τὸ ἕνα κῦμα ἀκολουθοῦσε τὸ ἄλλο, καὶ γύρω στὶς 6 τὸ πρωΐ, ὅλα ἔδειχναν ὅτι ἡ Ἑλληνική ἄμυνα εἶχε νικήσει. Ὥσπου, κάποιος εἰδοποιεῖ τὸν Βασιλέα ὅτι ὁ Τζουστινιάνι λαβώθηκε ἄσχημα. Τρέχει ὁ Κωνσταντῖνος καί τὸν ἐκλιπαρεῖ νὰ κάνει ὑπομονή. Ὁ νεαρὸς Γενοβέζος δὲν ἄντεχε ἄλλο. Ἕνας ἄντρας τὸν μεταφέρει ὡς τὸ λιμάνι καί τὸν βάζει σἐ ἕνα γενοβέζικο πλοῖο. Πολλοὶ δικοὶ του, νόμισαν πὼς ἐγκαταλείπει τὴν μάχη καὶ ἔτρεξαν νὰ περάσουν ἀπό τὴν πυλίδα ποὺ εἶχε ἀνοίξει καὶ νὰ ἀνέβουν στὸν κοντινὸ Πύργο τοῦ Ἐσωτειχίου.
 
Στὸ Ἐξωτείχιον τώρα ἔμειναν μόνον οἱ Ἕλληνες μέ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Κωνσταντῖνο.
 
Ὁ σουλτᾶνος παρακολουθεῖ τὴν ἀναταραχή στὸ Ἐξωτείχιο καὶ, ἀμέσως διατάσσει τὴν ὁμάδα τοῦ φοβεροῦ γίγαντα γενίτσαρου Χασάν, νὰ ὁρμήσει σὲ ἐκεῖνο τὸ σημεῖο. Ὁ Χασὰν καὶ δεκαεπτὰ γενίτσαροι χάνουν τὴν ζωὴ τους. Οἱ ὑπόλοιποι δεκατρεῖς κατόρθωσαν νὰ ἀνέβουν στὸν περίβολο τοῦ Ἐξωτειχίου. Τὴν ὥρα της σφαγῆς, κάποιος εἶδε ἕνα ὀθωμανικὸ μπαϊράκι νὰ ἀνεμίζει στὰ Τείχη.
 
Ὁ Κωνσταντῖνος, μαζὶ μέ τὸν Θεόφιλο Παλαιολόγο, τὸν Ἰωάννη Δαλματὸ καί τὸν Δὸν Φρανσίσκο, προσπάθησαν νὰ συγκρατήσουν ἐκείνους ποὺ πανικόβλητοι ἐγκατέλειπαν τὸ Ἐξωτείχιο. Ἑκατοντάδες γενίτσαροι εἶχαν περάσει τὸν περίβολο.
 
Στὴν θέα τῶν Ἀγαρηνῶν νὰ εἰσέρχονται ἀπὸ τὸ ρῆγμα, βγαίνει μιὰ κραυγὴ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς τοῦ Κωνσταντίνου.
 
"Ἡ Πόλις ἐκυριεύθη καὶ ἀκόμη ζῶ ; Ἤ Ἐλευθερία ἤ Θάνατος."
 
Ὁ Κωνσταντῖνος βγάζει τὰ Βασιλικά Διάσημα.
 
"(..)Σῶσόν με ἐκ στόματος λέοντος καὶ ἀπὸ κεράτων μονοκερώτων τὴν ταπείνωσίν μου..."
Ἀνώνυμος μέσα στὸ πλῆθος τῶν ἀνωνύμων συμπολεμιστῶν του, Ἐλεύθερος, ὁ Βασιλεύς τῶν Ἑλλήνων χάνεται μπροστὰ στὴν Πύλη τοῦ Ἁγίου Ρωμανοῦ.
 
Τὸ κῦρος τοῦ Ἑλληνικοῦ Κόσμου εἶχε σωθεῖ. 
 Φίλτατε Ἀναγνώστη.
 
Τὸ Μήνυμα ποὺ ἐκπέμπει ἡ Συνείδηση τοῦ Γένους, ξεπερνᾶ τὰ γεγονότα ποὺ καταγράφονται στὰ βιβλία τῆς πολιτικῆς Ἱστορίας. 
 
Μπορεῖ τὸ καράβι τοῦ Ἀγῶνος νὰ εἶναι σήμερα δίχως ἱστία, κατάρτια καὶ σχοινιά. Μπορεῖ μπροστά μας νὰ ἔχουμε φτώχεια, φόβο καὶ θάνατο. Πίσω μας ἀντενέργειες καὶ ἀλλότριες πολιτικές.
Ὅμως. Ὁ Γαλαξίας τῶν ἐπιφανῶν τοῦ Γένους, ζώντων καὶ νεκρῶν, δὲν παύει νὰ μεταλαμπαδεύει τὸν Τρόπο.
 
Ἀπέναντι στὴν Τυραννία ποὺ φοβερίζει τὴν Ἀνθρωπότητα, ὁ Ἑλληνισμός καλεῖται νὰ σαρκώσει τὸν προαιώνιο ρόλο. Τὴν πραγμάτωση τοῦ Ἀνέφικτου.
 
570 ἔτη ἀπό τὴν Μάχη στὸ Μέγα Κάστρο, εἰς Μνήμην τῶν ἠρωϊκῶς πεσόντων καὶ θυσιασθέντων Ἑλλήνων, ἀποτίουμε τὸν ἐλάχιστο φόρο Τιμῆς σὲ Ἐκείνους ποὺ μετουσιώνουν τὸν Λόγο σὲ Πράξη.
Ὅσο ὑπάρχει Συνείδηση Ἑλληνική, ἡ Ἰδέα παραμένει ζωντανή. 
 
[Δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα ΕΣΤΙΑ , ΑΡ.ΦΥΛ. 42562, 29 Μαΐου 2023, σ.01-03]


ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΥΛΟΓΛΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9AYAjQboFh1_5M3bFMvoiwdv6qY5bDyiuBuwvPV3Yjtp1ZG3BAXNnY5CWdpxeWu7FvNRIyWEpe_RHBqBZHx93XDCYKW4LJe3j_4jgmwduvaKGVqaTsCSNu7bWjJSewd6rxVoBPh5kloo/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters