Τρίτη 2 Ιουλίου 2019

1 ΙΟΥΛΙΟΥ 1944, 4 ΝΕΑΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΠΑΡΤΖΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΡΗΝΕΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣΦΑΓΕΙΟ ΚΑΜΑΡΙ ΣΤΡΙΜΑΓΚΑΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

Απο τον Ιωάννη Μπουγά
 
Μετά τη βία στην οικογένεια, τους βιασμούς των 2 κοριτσιών, την σφαγή αυτών και 2 αδελφών τους, ακολούθησε και ολικό πλιάτσικο της περιουσίας της οικογενείας! Όλα αυτά στο όνομα της αντίστασης, και από εκείνους που έλεγαν ότι θα φέρουν δικαιοσύνη και ότι καταδιώκουν τη ζωοκλοπή, και στους οποίους τα τελευταία χρόνια χτίζουν μνημεία προς τιμήν τους!!

Είναι ένα από χιλιάδες παρόμοια γεγονότα που έγιναν στην Ελλάδα το 1943-44 (Ακολουθούν λεπτομέρειες από το βιβλίο μου «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ, «Ελεύθερος Μωριάς 1943-44», Τόμος Β΄, σελ. 182-183),


Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ Πέτρου Τσιούγκου από το διπλανό Ελληνοχώρι: «..Τήν 1η Ἰουλίου 1944, πήρανε ἀπό τίς Κρῆνες (σ.σ. χωριό της Κορινθίας) τόν Κωστή Μπάρτζη μέ 6 ἀπό τά 8 παιδιά του, 4 ἀγόρια καί 2 κορίτσια (σ.σ. η μητέρα και 2 παιδιά έλειπαν σε συγγενικό σπίτι, και γλύτωσαν τη σύλληψη). Τούς πῆγαν δεμένους στή Στιμάγκα καί τούς ἔκλεισαν στό ἐξωκλήσι τοῦ Προφήτη Ἠλία, δεμένους δυό-δυό μέ τά χέρια πίσω. Ὁ πατέρας καί 2 παιδιά (σ.σ. 2 ἀγόρια) λύθηκαν τή νύχτα καί φύγανε. Τά ἄλλα 4 τά ἔσφαξαν, χωρίς ἀνάκριση ἤ δικαστική ἀπόφαση.
Τό ἕνα ἀπό τά 2 μεγάλα ἀγόρια πού γλύτωσαν, ὁ Μιχάλης, πῆγε στήν Κόρινθο καί ντύθηκε ταγματασφαλίτης νά ἐκδικηθεῖ τούς κομμουνιστές πού σφάξανε ἄδικα τά 4 ἀδέλφια του.
Τοῦ Κωστῆ Μπάρτζη ἀπό τίς Κρῆνες, πού τόν πήγανε στή Στι¬μάγκα, μετά πήρανε ἀπό τήν οἰκογένειά του καί τά πρόβατα. Τά πήρανε οἱ συναγωνιστές ἀπό Βέλο-Κρῆνες-Πουλίτσα-Κιάτο καί ἄλλα μέρη. Τά σφάζανε καί τά τρώγανε.
Ἡ γυναίκα τοῦ Κωστῆ Μπάρτζη ἦταν Τσιούγκου ἀπό δῶ καί εἶχε πάρει προίκα πολύ γῆ στά μέρη μας. Εἶχαν σπείρει πολλά δημητριακά, τά ὁποῖα θέρισε ἡ ΕΤΑ τοῦ Ἑλληνοχωρίου. Ἔβαλαν χωριανούς νά τά ἁλωνίσουν μετά μέ τά ζῶα τους.
Μέ ἐπιστράτευσαν καί μένα 2 ἡμέρες μέ τά 2 ζῶα μου. Πῆγα καί ἁλώνισα κριθάρι. Ὅλο τόν καρπό τόν πῆραν οἱ ἄνθρωποι τῆς ΕΤΑ, τί τόν ἔκαναν μοῦ εἶναι ἄγνωστο...».
Ἡ περίπτωση τῆς οἰκογενείας Μπάρτζη εἶναι πολύ τραγική. Πρῶτον, φαίνεται ὅτι ἐκεῖνο πού τράβηξε τό μῖσος τῶν ὑπευθύνων τοῦ ΕΑΜ ἦταν ἡ περιουσία του σέ κτήματα καί κοπάδια καί τά πολλά παιδιά του -5 ἀγόρια καί 3 κορίτσια. Ἴσως καί τό γεγονός ὅτι κανένα ἀγόρι τῆς οἰκογενείας δέν πῆγε στό βουνό στόν ΕΛΑΣ νά ἦταν ἕνας ἀκόμη λόγος πού τούς κατέταξαν στήν «ἀντίδραση».
Ἀπό τό ἐκκλησάκι τοῦ Προφήτη Ἠλία τῆς Στιμάγκας στό ὁποῖο τούς εἶχαν κλεισμένους, ἀπεφάσισαν νά δραπετεύσουν ὅπως μποροῦσαν, ἕνας-ἕνας. Πῆραν αὐτήν τήν ἀπόφαση, ὅταν ἕνα πρωί εἶδαν τά ματωμένα ροῦχα 2 νεαρῶν παιδιῶν πού νωρίτερα ἦταν φυλακισμένα μαζί τους καί κατάλαβαν ὅτι τούς περίμενε κι αὐτούς ἐκτέλεση. Τελικά δραπέτευσε πρῶτα ὁ μεγαλύτερος γυιός καί μετά ὁ πατέρας μαζί μέ τόν πιό μικρό. Πρίν φύγει ἄλλο παιδί, ἀντελήφθησαν τίς δραπετεύσεις οἱ φρουροί καί ἔδεσαν πιό γερά τά 4 παιδιά πού εἶχαν ἀπομείνει, 2 ἀγόρια καί 2 νέα κορίτσια.
Ὁ Κώστας Μπάρτζης, καίτοι τόν τραυμάτισαν μέ σφαίρα σέ ἕνα σημεῖο πού τοῦ εἶχαν στήσει καρτέρι νά τόν συλλάβουν ὅταν δραπέτευσε, κατόρθωσε νά φθάσει στήν Κόρινθο μέ τό παιδί του. Ἐκεῖ, στήν ἀσφάλεια τῶν Γερμανῶν καί τοῦ Τάγματος Ασφαλείας, εἶχαν κατάφύγει καί ἡ σύζυγός του καί τα 4 παιδιά πού τούς ἀπέμειναν.
Μέχρις ὅτου δραπέτευσαν τά τρία μέλη τῆς οἰκογένειας Μπάρτζη, κανένας ἀπό τούς 7 κρατούμενους δέν εἶχε βασανισθεῖ. Μετά τίς ἀποδράσεις, οἱ φρουροί ξέσπασαν πάνω στά 4 παιδιά πού κρατούσαν ἀκόμη. Τά 2 ἀγόρια τά ἔσφαξαν μετά ἀπό σκληρό βασανισμό τήν ἴδια ἡμέρα. Μεγαλύτερο βασανισμό ὑπέστησαν οἱ 2 κοπέλες, γιατί σύμφωνα μέ μαρτυρίες συνδέσμων πού πήγαιναν τότε στόν Προφήτη Ἠλία, τίς κράτησαν ζωντανές γιά ἀρκετές ἡμέρες γιά νά ἱκανοποιοῦν πάνω τους τόν «ἀνδρισμό» τους.
Ὅταν τό 2012 ἐπισκέφθηκα τόν τόπο αὐτόν τοῦ μαρτυρίου ἀθώων πατριωτῶν, ὁ φιλόξενος πατριώτης πού ἔκανε χρέη ὁδηγοῦ μου στήν περιοχή, μοῦ ἀνέφερε τήν περίπτωση τῆς οἰκογένειας Μπάρτζη καί τό μαρτύριο τῶν 2 κοριτσιῶν. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ὅτι ἀπό τίς ἑκατοντάδες τά θύματα τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ πού μαρτύ-ρησαν ἐκεῖ, θυμήθηκε νά μοῦ μιλήσει μόνο γιά τά 2 αὐτά κορίτσια!


Αυτή η αναφορά του συμπατριώτη τους με έκανε να ερευνήσω περισσότερο την περίπτωση των παιδιών αυτών και να συμπεριλάβω το δράμα τους στο βιβλίο. Σκέφθηκα ότι συμμε¬τοχή στή μνήμη, εἶναι τό ἐλάχιστο πού τούς ὀφείλουμε!



ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου