Του Νίκου Παπαγεωργίου
Για την τραγωδία της Κύπρου τον Ιούλιο του 1974 έχουν γραφεί πολλά βιβλία αλλά και τεράστια αρθρογραφία. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες για την εισβολή των Τούρκων στο Νησί της Αφροδίτης, ασφαλώς και οι υπεύθυνοι, για να είναι σήμερα το 37,5% της νήσου τουρκοκρατούμενο. Μονότονα κάθε χρόνο ακούμε ότι, όσα συνέβησαν τότε στην Κύπρο υπεύθυνη είναι η «επάρατη Χούντα» των Συνταγματαρχών, που πρόδωσε το κυπριακό. Από τότε κατέχουν το Βόρειο τμήμα της οι Τούρκοι, οι οποίοι έχουν το θράσος να ζητούν συγκυριαρχία στο Αιγαίο αλλά και γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελληνικής γης (Θράκη, Δωδεκάνησα κλπ.).
Οι ευθύνες των πολιτικών
Γεγονός είναι ότι μερίδιο ευθύνης φέρει η τότε ηγεσία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων του καθεστώτος Ιωαννίδη. Όμως η μεγάλη πλειοψηφία όσων ασχολούνται με εκείνη την περίοδο, αποφεύγουν να ομολογήσουν τις τεράστιες ευθύνες των πολιτικών, όταν ανέλαβαν την ευθύνη της διακυβερνήσεως της χώρας και άφησαν την Κύπρο απροστάτευτη γιατί «κείται μακράν». Αναφερόμαστε πρώτα στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακάριο που πρόδωσε τον αγώνα των αγωνιστών της ΕΟΚΑ και των λοιπών κυπρίων, πλην των κομμουνιστών, που αγωνίστηκαν για την ένωση, με τη υπογραφή του στις επάρατες συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου. Αργότερα το 1974 αυτός κάλεσε από το βήμα του ΟΗΕ, την Τουρκία να επέμβει στην Κύπρο, προκειμένου να αποκαταστήσει την νομιμότητα ως εγγυήτρια δύναμη. Και φυσικά οι Τούρκοι δεν του χάλασαν το χατίρι…
Αλλά δεν είναι μόνο αυτός που λειτούργησε ως νεκροθάφτης της κυπριακής υποθέσεως. Από την ημέρα που πατούν το πόδι τους στο νησί οι Τούρκοι στις 24 Ιουλίου 1974 έως τις 14 Αυγούστου οπότε και ολοκληρώνεται η τουρκική εισβολή, υπάρχει μία κρίσιμη περίοδος 24 ημερών. Η Αθήνα έχει κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και ο οποίος αφήνει την Κύπρο στην τύχη της. Και ενώ οι Τούρκοι κατά τις πρώτες ημέρες της εισβολής κατέχουν ένα πολύ μικρό τμήμα στην παραλία της Κερύνειας, η εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας και κυρίως του ίδιου του Καραμανλή επιτρέπουν στους εισβολείς να ολοκληρώσουν τα σχεδία τους δηλαδή την κατάληψη ολοκλήρου του Βόρειου τμήματος του Νησιού....
Ο περιβόητος «Φάκελος της Κύπρου» άνοιξε κάποια στιγμή και έκλεισε βιαστικά όταν η υπόθεση έφτασε στο σημείο όπου θίγονταν πολιτικά πρόσωπα της εποχής, με ατράνταχτες αποδείξεις, που έφταναν μέχρι τον Μακάριο, Καραμανλή, Αγγλο-αμερικάνους κλπ. Έκτοτε και για πολλές δεκαετίες ο Φάκελος έχει εξαφανιστεί. Ουδείς πλέον ασχολείται με την τύχη του....
Μακάριος και Καραμανλής ευθύνονται για τον «Αττίλα ΙΙ»
Είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε ολόκληρη την πολιτική του σταδιοδρομία υπήρξε άφιλος. Ουδέποτε τίμησε με την πολιτική του φιλία ακόμη και τους πλέον στενούς συνεργάτες του. Πολλούς δε από αυτούς παραπλάνησε. Πρώτα το Βασιλιά Κωνσταντίνο που τον κράτησε εκτός της Ελλάδος το 1974 με την υπόσχεση ότι, μόλις η κατάσταση ομαλοποιηθεί θα του τηλεφωνήσει να επανέλθει στην Ελλάδα. Ένα τηλεφώνημα που ουδέποτε έγινε. Αμέσως μετά με δημοψήφισμα κατήργησε το θεσμό της Βασιλείας προκειμένου ο ίδιος να εκλεγεί αργότερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Επίσης το Μακάριο στον οποίο όφειλε πάρα πολλά, αλλά τα σχέδια τα οποία είχε, ήταν εχθρικά προς τον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου, αν και τον χρησιμοποίησε το 1959 με τις συμφωνίες που υπεγράφησαν στο Λονδίνο και την Ζυρίχη....
Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Σπύρος Παπαγεωργίου στο βιβλίο του «Καραμανλής και Κυπριακόν», ο Καραμανλής δεν ήθελε να επανέλθει ο Μακάριος στην Κύπρο τον Δεκέμβριο του 1974. Επίσης δεν ενέκρινε την υποδοχή που του έγινε στην πλατεία Συντάγματος τον Νοέμβριο του 1974. Ακόμη διαφωνούσε πλήρως με την πολιτική του Αρχιεπισκόπου για την απαλλαγή της Κύπρου από τον «Αττίλα». Δεν ήθελε δυναμική πολιτική κατά του εχθρού. Στο ίδιο βιβλίο του ο συγγραφέας αναφέρει δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου κατά την οποία επιρρίπτει ευθύνες στον Καραμανλή για τον «Αττίλα ΙΙ». Αναφέρει ο Προέδρος του ΠΑΣΟΚ: «Η κυβέρνηση Καραμανλή, που ανέλαβε την εξουσία μετά την κατάρρευση της Χούντας, έχει βαριές ευθύνες για τις ανεπίτρεπτες πιέσεις που ασκήθηκαν στον εξόριστο τότε, Κύπριο Πρόεδρο για να μην αναλάβει ορισμένες διπλωματικές πρωτοβουλίες που σχεδίαζε, όπως επίσης, για το γεγονός ότι δεν εγγυήθηκε και δεν προετοίμασε έγκαιρα την επιστροφή του στην Κύπρο που θα μπορούσε ίσως να αποσοβήσει τον Αττίλα ΙΙ».
Στην επιτροπή για τον «Φάκελο της Κύπρου» ο Καραμανλής αναφέρει για τη σύσκεψη που έγινε στην Αθήνα, με συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στις 30 Νοεμβρίου 1974, ότι σημειώθηκαν «δυσχέρειες και διαφωνίες» για το διαπραγματευτικό διάλογο που έπρεπε να ακολουθηθεί, προκειμένου να δοθεί λύση στο Κυπριακό. Οι ευθύνες του Καραμανλή σχετικά με το κυπριακό δεν περιορίζονται μόνο στον «Αττίλα ΙΙ». Επανήλθε στην εξουσία μέσω της κυπριακής τραγωδίας και λησμόνησε όλα όσα είχε υποσχεθεί. Δήλωνε ότι: «Η Ελλάς ουδέποτε θα αποδεχθεί τετελεσμένα γεγονότα της τουρκικής εισβολής». Επαναλάμβανε ότι: «Δεν θα αποδεχθούμε ταπεινωτικάς λύσεις». Παρά τις δηλώσεις του ο Καραμανλής αποδέχθηκε ουσιαστικά και τετελεσμένα, αλλά και στις ταπεινωτικές λύσεις στην πράξη δεν πρόβαλε αντιστάσεις....
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σχετικά με την υπόθεση του κυπριακού έβλεπε το θέμα καθαρά κατανομής ποσοστών και όχι σαν κατοχή του κυπριακού εδάφους και την απελευθέρωση του. Προσπαθούσε πάντα να διαφεύγει με το θλιβερό «Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται». (Σπυρ. Παπαγεωργίου «Καραμανλής και Κυπριακόν»). Αυτός αποδέχθηκε το τελεσίγραφο της Άγκυρας για την αναγκαστική μαζική μεταφορά των Τουρκοκυπρίων από το Νότο στον Βορρά του νησιού αποδεχόμενος έτσι την «ντε φάκτο» διχοτόμηση της Κύπρου. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε την κατάπτυστη δήλωση προς τον Ετζεβίτ, σύμφωνα με τον Σπ. Παπαγεωργίου, ότι οι Τούρκοι είχαν δίκιο όταν πραγματοποίησαν την πρώτη τους επιχείρηση κατά της Κύπρου. Τις ίδιες δηλώσεις έκανε και ο Αβέρωφ, αλλά και άλλα καραμανλικά στελέχη νομιμοποιώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον «Αττίλα Ι». Πολλά περισσότερα μπορεί να πληροφορηθεί ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο του Σπ. Παπαγεωργίου «Καραμανλής και Κυπριακόν» Εκδ. ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ....
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου