Το τόλμησε κι’αυτό ο υποπατριάρχης του εθνοκτόνου λαϊκισμού και ο αρχιτέκτονας της υποδούλωσης της Ελλάδας στη χρεωκοπία και στις «Αγορές». Ο γράφων, προβλέποντας τον ύποπτο ρόλο του, προειδοποιούσε τη σάπια λαϊκή πλειοψηφία γράφοντας και τούτα στις 31 Γενάρη του 1996, όταν ανέβαινε στα σκαλοπάτια του Μαξίμου ως πρωθυπουργός και μάλιστα ταλαντούχος, όπως τον παρουσίαζαν οι ξένοι. Έγραφα και τα εξής: Η νέα εξουσία (του Σημίτη), είναι στ’αλήθεια μια ποταπή εξουσία, η οποία διαθέτει το πιο αποτελεσματικό όπλο: Τον εκμαυλισμό και τη χυδαιότητα, που χρησιμοποιεί μεθοδικά και αποτελεσματικά. Ό,τι δεν μπόρεσαν οι Γερμανοί με την Γκεστάπο και τα Στούκας το κάνουν τώρα με το … νέο Έλληνα πρωθυπουργό, τον οποίο οι ξένοι εμφανίζουν ως νέο Μεσσία». Συνέχιζα: «Πρόκειται για πιο μεγάλο και πιο επικίνδυνο Εθνικό Έγκλημα, γιατί η κονιορτοποίηση και η άλωση της ψυχής ενός λαού, εν προκειμένω του Ελληνικού, οδηγεί ευθέως στον εθνικό θάνατο … χωρίς ψυχή, χωρίς την πυρακτωμένη ελληνική συνείδηση, η Ελλάδα θα καταντήσει ένα δοχείο για ξένο περιεχόμενο». Κατέληγα με τούτη τη διακήρυξη της εθνικής αγωνίας: «Η χυδαιότητα δεν θα περάσει. Η χυδαιότητα δεν θα αποτελέσει θεσμό του δημοσίου βίου των Ελλήνων. Οι Έλληνες δεν εξαγοράζονται όλοι. Η Ελλάδα δεν πωλείται. Η ιστορία εκδικείται». Αυτά, τότε στις 2 Φεβρουαρίου 1996, όταν ο νέος Μεσσίας Σημίτης καθόταν στην πρωθυπουργική καρέκλα υπό τις ιαχές και τα χειροκροτήματα των … σοσιαλΗστών του ΠΑΣΟΚ (βλ. το άρθρο μου: «Η χυδαιότητα ως θεσμός του πολιτικού «μας» συστήματος», στα «Πολιτικά Θέματα» της 2-2-1996 και αναδημοσίευσή του στο έργο μου: «Ο λαϊκισμός στην Ελλάδα» εκδόσεις “ergo”, Αθήνα 2002, σελ. 351-356). Προέβλεψα σωστά αλλά γελάστηκα τραγικά. Ο σάπιος Ελληνικός λαός τιμά και δοξάζει τους σάπιους πολιτικούς και πουλά και την πατρίδας του – όπως έγινε για το τομάρι του. Για μια θεσούλα. Ούτε αυτή η ιστορία δεν λειτούργησε με δικαιοσύνη. Αντί για τον Κορυδαλλό ξανά στα φώτα της ράμπας: Ντροπές, ντροπές.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου