ΙΡΑΚ ΚΑΙ ΣΥΡΙΑ : Η ΑΡΧΗ ΕΝΟΣ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ;

Του Παναγιώτη Μητρονίκα
 
Σύμφωνα με την θεωρία παιγνίων και τη λογική, αν θέλεις να δημιουργήσεις ένα κράτος από μια σειρά ανομοιογενών και ακραία ανταγωνιστικών φυλετικών ομάδων, τότε πρέπει η ηγεσία αυτού του κράτους να προέρχεται υποχρεωτικά από μια από τις μειονότητες του.

 Η περιοχή που καταλαμβάνεται από τα σημερινά κράτη του Ιράκ και της Συρίας (περιοχή Μεσοποταμίας και Λεβαντίνης) καθώς και οι περιοχές γύρω από αυτή (Ανατολική Τουρκία, Περσία, Λίβανος, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Πακιστάν) αποτελούν μια κλασική περίπτωση εδαφικής συνύπαρξης πολλών μεγάλων και μικρών, πολύ διαφορετικών, και ακραία ανταγωνιστικών φυλών. Οι κύριοι διαχωρισμοί είναι θρησκευτικοί (Σουνίτες, Σιΐτες, Χριστιανοί) αλλά και φυλετικοί (Άραβες, Κούρδοι, Πέρσες κ.λπ.).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ